Γράφει ο Νίκος Βούστρος
Γιατί τόση «μαυρίλα», τόσο «δράμα» και τόση υστερία στα ρεπορτάζ των αθηναϊκών τηλεοπτικών καναλιών;
Γιατί όλη αυτή η δραματοποίηση με συναισθηματικές μουσικές σε άκρως θλιβερά οπτικά πλάνα (αρχείου χωρίς να το λένε) από εντατικές, από νοσοκομεία και νεκρικές πομπές, με δακρύβρεχτες αφηγήσεις, με πολύωρα αφιερώματα στον τάδε Ισπανό γιατρό ή τη δείνα Ιταλίδα νοσοκόμα, που μερικές φορές δεν είναι ούτε καν αληθινά τα αποσπάσματα αυτά; [πχ. εδώ με τον «Ισπανό Γιατρό» που τελικά ήταν fake news]
Νομίζουν ότι έτσι «δυναμώνουν» το θέμα τους ή αποκτούν τηλεθεατές;
Το αντίθετο! Προκαλούν αποστροφή και θυμό στους τηλεθεατές με τελικό αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλύτερη απαξίωση της τηλεόρασης, όταν περάσει η μπόρα…
Επιτέλους, ας πάρουν «μαθήματα» ψύχραιμης στάσης και ήθους από τα περιφερειακά τηλεοπτικά κανάλια, δεν είναι κακό!
Με λυπεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι βλέπω ότι άρχισε πλέον και η ΕΡΤ να χρησιμοποιεί συναισθηματική μουσική και παραπλήσιο σκηνοθετικό ύφος στα ρεπορτάζ των δελτίων, πράγμα που το θεωρώ εντελώς απαράδεκτο. Για να μη πω δυό φορές πιο απαράδεκτο όταν το κάνει η Δημόσια Τηλεόραση που έχει κι ένα αυξημένο θεσμικό ρόλο, πέρα από το ότι είναι ένα ακόμα κανάλι…. Κρίμα!
Θυμηθείτε όμως! Έχουμε πάντα την τελευταία λέξη, καθώς διαθέτουμε ένα …υπερόπλο: Το τηλεκοντρόλ!
Με ευχές σε όλους για ηρεμία και καλή υγεία,
Ν.Β.