Γράφει ο Νίκος Βούστρος
Follow @nickvous
Πριν μερικές μέρες, τότε που ο πρωθυπουργός μετά το 61% έμοιαζε απόλυτος κυρίαρχος του πολιτικού σκηνικού σας έλεγα δύο βασικά πράγματα:
1. Ότι πολύ σύντομα θα έχουμε εκλογές. Οι εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ εξελίξεις φαίνεται ότι με επιβεβαιώνουν… Ακόμα και αν δεν έχουμε εκλογές πολύ σύντομα, θα έχουμε σε μερικούς μήνες. Πάντως το φθινόπωρο δεν το “βγάζει” η κυβέρνηση στη μορφή που την ξέρουμε.
2. Το δημοψήφισμα είναι εξαιρετική πρακτική δημοκρατίας, κατοχυρωμένο συνταγματικό δικαίωμα, αλλά στη δεδομένη στιγμή της χώρας μας μετά από 6 μήνες “ασάφειας” μόνο τεράστιο πρόβλημα, οικονομικό και πολιτικό θα δημιουργούσε.
Πολλοί φίλοι με ρωτούσαν τότε γιατί τα λέω αυτά και εξηγούσα ότι το (1) το προκαλούν οι τερατώδεις διαφορές απόψεων και πολιτικής που παρουσιάζουν οι διάφορες πλευρές του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες μόνο διασπαστικές τάσεις μπορούν να προκαλέσουν στο πρώτο πρόβλημα… Το οποίο βέβαια δεν άργησε να έρθει, βοηθούντος και του Γιάννη με ένα “ν” αλλά και των εκτός των “τειχών” … Παράλληλα, υπάρχει και η κομματική πελατεία που δυσανασχετεί με διάφορες επιλογές, αλλά και με τις στρατηγικές επιλογές (“ευρώ πάση θυσία”, κλπ)
Το (2) το είδατε στην πράξη. Το οτιδήποτε συμβαίνει εδώ στο πολιτικό πεδίο είναι εντελώς αδιάφορο στους έξω … πολλές φορές μάλιστα το εκλαμβάνουν και ως σήμα ισχυροποίησης των δικών τους απαιτήσεων, καθώς το βλέπουν σαν εκτόνωση των αντιδράσεων. Γενικότερα, οι λεονταρισμοί χωρίς πολιτική ισχύ, στοιχίζουν, και στοιχίζουν ακριβά όπως δείχνουν τα μετέπειτα μέτρα που ήρθαν. Για το οικονομικό πρόβλημα, τα βλέπετε πλέον όλοι καθαρά. Δυστυχώς βέβαια η τραπεζική αργία στο σημείο που είχε φέρει η κυβέρνηση τα πράγματα ήταν μονόδρομος για να προφυλαχθούμε από χειρότερα. Σημειώστε δε ότι θα είναι πολύμηνη!
Ως προς το μέλλον, βλέπω άρση αβεβαιότητας, θα περάσουν τα μέτρα με ψήφους τις αντιπολίτευσης (πάνω από 200) – πράγμα που είναι κακό γιατί θα το βρούμε μπροστά μας στο μέλλον, όταν θα ζητούμε αλλαγές “επειδή τα μέτρα δεν βγαίνουν” και επίσης ένα τεράστιο κύκλο εσωστρέφειας στο κυβερνών κόμμα, το οποίο θα οδηγήσει σε εκτεταμένες “εκκαθαρίσεις”.
Η “αριστερή πλατφόρμα” είναι ασυντόνιστη και μόνο σποραδικά προβλήματα μπορεί να προκαλέσει. Σαφώς και δεν έχει 50-60 βουλευτές όπως γράφεται στα διάφορα sites, για τον απλούστατο λόγο ότι θα είχε προχωρήσει σε ρήξη αν τους διέθετε. Σύντομα δε, βλέπω να εκπαραθυρώνονται και από υπουργικές και από βουλευτικές θέσεις.
Ο έτερος πόλος της συγκυβέρνησης δείχνει ότι αλλού πατάει και αλλού βρίσκεται: Κατηγορεί αλλά στηρίζει. Ή δυσκολεύονται να διαμορφώσουν πολιτική, ή επέλεξαν τη στρατηγική του “καλά με όλους, κατηγορώ αλλά συγκυβερνώ και ο θεός βοηθός”.
Η αντιπολίτευση (ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ) θα έκανε τα πάντα να μπει στην κυβέρνηση, μάλλον ως μέσο εκλογικής ισχυροποίησης, ενώ η ΝΔ γνωρίζοντας καλά τη φθορά που προκαλούν οι μνημονιακές πολιτικές δείχνει να μη βιάζεται, πιστή στη στρατηγική της “αριστερής παρένθεσης” …..
Ν.Β.