Γράφει η Μαρία Κουκιάρη
Μια πήγαιναν δεξιά….μια πήγαιναν ”σοσιαλιστικά” είπαμε να δοκιμάσουμε και το αριστερά βρε αδελφέ, μπας και μας έσωζε κάτι μέσα στην απελπισία μας….τώρα? τώρα δε ξέρω φίλοι μου πια τι θα μας σώσει…αν βρεθεί δηλαδή κάτι να μας σώσει….
Έχω αρχίσει να νιώθω ότι δε θέλω πια να ψηφίζω και να συμμετέχω στα πάρτυ που μας καλούν κάθε φορά να συμμετέχουμε….γιατί κάθε φορά που ψηφίζω με κάνουν να νιώθω το λιγότερο είτε συνένοχή τους, είτε γελοία….
Τώρα τι θα επιθυμούσα να γίνει; θα με ρωτήσετε…
Το μόνο που θα επιθυμούσα να γίνει τώρα είναι να μη πάει να ψηφίσει κανείς!
Και να γίνονται λέει εκλογές κάθε μήνα, μέχρι να περιμένουν όλοι αυτοί μπας και φανεί κανένας ψηφοφόρος στις κάλπες και να περνάνε οι μήνες και να μη πηγαίνει κανένας! Έτσι απλά γιατί θέλω να τους δω μέσα στην απελπισία κι αυτούς όλους πάνω στα έδρανα, αλλά και τους άλλους εκεί στην Ευρώπη!
Και να ακουστεί παντού ότι οι Έλληνες δε γουστάρουν να ψηφίζουν πια τα λαμόγια!
Και να αρχίσουν να ανησυχούν λέει, σ’ όλο το κόσμο γιατί δε ψηφίζουμε, και θέλουμε να μείνουμε χωρίς αρχηγούς, που μας πίνουν το αίμα κάθε φορά και παίρνουν κομμάτια από τη ψυχή μας, αλλά και σκοτώνουν όνειρα κι ελπίδες!
Και να αρχίσουν να μας παρακαλάνε να πάμε να ψηφίσουμε κι εμείς λέει να μαζευόμαστε στα καφενεία και να παίζουμε πρέφα και να πίνουμε τα ουζάκια μας και να γελάμε με τα παρακάλια τους!
Και να τους τάζουμε ότι την επόμενη φορά που θα προκηρύξουν εκλογές, θα πάαααμε να ψηφίσουμε κι εμείς να μη πηγαίνουμε!
Και να περιμένουν μήπως αλλάξει κάτι!
Αυτό θέλω να γίνει φίλοι μου!
Αυτή είναι πια η δική μου φαντασίωση όσον αφορά την πολιτική και τίποτ’ άλλο!!
