Γράφει ο Νίκος Βούστρος
Βρισκόμαστε ως χώρα και ως περιοχή σε σημείο απολύτως κομβικό. Αυτό σημαίνει ότι το μέλλον μας και το τι αυτό θα φέρει, βρίσκεται απόλυτα στο χέρι μας. Ο κορωνοϊός είναι και πάλι εδώ, για την ακρίβεια, δεν έπαψε ποτέ να είναι.
Ήταν ανθρώπινη ανάγκη όλων μας και απολύτως κατανοητή φυσικά, μετά τον περιορισμό της καραντίνας η οποία δοκίμασε τις αντοχές και την «ισορροπία» όλων, κάπου να νοιώσουμε μια ελπίδα, μέσα από την ανάγκη της επιστροφής στη λεγόμενη «κανονικότητα», δηλαδή στον προηγούμενο τρόπο ζωής μας, αυτόν χωρίς ιδιαίτερους περιορισμούς και κανονισμούς, που είναι βέβαια και βαθύτατα ριζωμένος μέσα στη συλλογική μας συνείδηση.
Και κάπου εκεί, το παρακάναμε. Πολίτες και πολιτεία.
Νομίσαμε ότι τελειώσαμε με τον κορωνοϊό. Ή μάλλον, για την ακρίβεια, θέλαμε να νομίζουμε ότι τελειώσαμε, παρά τις προειδοποιήσεις για το αντίθετο. Πράγμα που δεν ίσχυε φυσικά. Με αποτέλεσμα να επέλθει χαλάρωση, αλλού περισσότερο κι αλλού λιγότερο, όμως πολλά μέτρα ασφάλειας άρχισαν να παραβλέπονται από πολλούς.
Όμως τώρα, το σκηνικό έχει αλλάξει. Οι αριθμοί που ανακοινώνει ο ΕΟΔΥ τις τελευταίες μέρες, με πάνω από 800 κρούσματα μόνο την τελευταία εβδομάδα, είναι ένα ηχηρότατο καμπανάκι για τον επερχόμενο σοβαρό -αν το επιτρέψουμε με την αδιαφορία μας- κίνδυνο.
Τώρα είναι η ώρα της ευθύνης.
Ατομικής και συλλογικής. Ιδιωτικής και θεσμικής, πολιτείας και πολιτών. Από όπου κι αν ο καθένας βρίσκεται.
Είναι στο χέρι μας, το αν η σοβαρότατη αυτή επιδημία λάβει πορεία φθίνουσα ή αν θα γίνουμε μία από τις πολλές χώρες που πρωταγωνιστούν αρνητικά στα δελτία ειδήσεων, με απερίγραπτα προβλήματα για το μέλλον μας.
Ας αναλογιστούμε όλοι: Είναι αρκετά αυτά που κάνουμε; Τηρούμε τα μέτρα όπως πρέπει; Προτρέπουμε άλλους να το κάνουν; Βάζουμε αμέσως στη θέση τους τους γραφικούς «ψεκασμένους» συνωμοσιολόγους, που διεκδικούν ρόλο διαμορφωτή της κοινής γνώμης; Μποϊκοτάρουμε καταστήματα κι επιχειρήσεις που τυχόν δεν τηρούν τα μέτρα;
Είναι πλέον όχι μόνο ώρα ευθύνης.
Είναι η τελευταία μας ευκαιρία να αναστρέψουμε την κατάσταση.
Για ότι κι αν μας συμβεί, θετικό η αρνητικό, δεν θα είναι άλλος υπεύθυνος παρά εμείς οι ίδιοι.
Ν.Β.