Για να
μην μασάμε τα λόγια μας, όταν έχεις μια διαφορά σχεδόν 12 μονάδες εν όψει δεύτερου γύρου, τότε θα χάσεις μόνο εάν δεν κατέβεις στις εκλογές. Θεωρώ, λοιπόν, δεδομένη την επικράτηση Μεϊμαράκη απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αυτό είναι που κάνει τον Αλέξη Τσίπρα να κρυφογελά και να τρίβει τα χέρια του με ικανοποίηση. Απλούστατα γιατί έτσι θα μείνει για καιρό ακόμη στην εξουσία.
Η Νέα Δημοκρατία χρειαζόταν έναν αρχηγό νέο –ως πρόσωπο όχι μόνο ηλικιακά-, που θα είναι αντίπαλον δέος στον Τσίπρα και θα μπορέσει να εμφυσήσει στο κόμμα νέες αρχές και νέες αξίες. Πιστεύω, όμως, ότι με την διαφαινόμενη επικράτηση Μεϊμαράκη μπαίνει σε μια περίοδο έντονης εσωστρέφειας, αφού δεν θα μπορέσει να ακολουθήσει, επικοινωνιακά τουλάχιστον, αλλά κυρίως πολιτικά, τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος ΣΥΡΙΖΑ μετά από όσα έχει κάνει μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο βλέπει ότι έχει ακόμη… μέλλον στην εξουσία.
Κάτι που, για να λέμε την αλήθεια, δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό. Για εμάς…
Υ.Γ.: Η τρόπον τινά επικράτηση Ραχόι στην Ισπανία και η νέα κυβέρνηση συνεργασίας που θα σχηματιστεί αποτελεί την μεγαλύτερη και πιο τρανταχτή απόδειξη ότι η Ευρώπη θέλει πολιτική και ιδεολογική αλλαγή. Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία… Χώρες που η συνεργασία αποδείχθηκε μονόδρομος για να μη μείνουν ακυβέρνητες. Η «φωτιά» που ξεκίνησε από τα …πόδια της Ευρώπης σιγά –σιγά πηγαίνει και προς τα πάνω, προς τα βόρεια.
Νηφάλιος
