Γράφει ο Γιάννης Β. Δεβελέγκας
Ο μεσίτης ο Αγοραστός, με τα χίλια ζόρια κρατούσε σταθερό το τιμόνι του Ναβάρα που σκαρφάλωνε σαν αγριοκάτσικο στα κατσάβραχα, πάνω από την παραλιακή οδό που συνέδεε τον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας με τη Ζαβέρδα, απέναντι ακριβώς απ΄ την Ιθάκη!
– Λίγο ακόμα και φτάνουμε στο βοσκοτόπι που σου έλεγα κύριε Ρόκο μου, είπε ο μεσίτης στον πρωτευουσιάνο δικηγόρο, που έστεκε μαραμένος στο κάθισμα του συνοδηγού και ήταν έτοιμος να «βγάλει» τη σφυρίδα που είχε περιδρομιάσει νωρίτερα σε μια «πενταπίρουνη» κοσμική ψαροταβέρνα στην παραλία του Αστακού.
– Στάσου σε τούτη την πηγή με το νερό να πάρουμε μία ανάσα, ψέλλισε κάποια στιγμή ο δικηγόρος.
– Πολύ καλή η ιδέα σου να σταματήσουμε εδώ, συνέχισε απτόητος ο μεσίτης χωρίς να αποχωριστεί το ψεύτικο χαμόγελό του. Αυτή εδώ η πηγή που βλέπεις, είναι ιστορική. Χρονολογείται από την επανάσταση του εικοσιένα! Ενέπνευσε μάλιστα τον Γεώργιο Ζαλοκώστα και έγραψε το ποίημα «Μια βοσκοπούλα αγάπησα», που μελοποιήθηκε αργότερα και έγινε το σπουδαιότερο παραδοσιακό τραγούδι όλων των εποχών. Λέγεται μάλιστα πως ο Κώστας Μακεδόνας, πριν μπει στο στούντιο για να το ηχογραφήσει, ήρθε και ήπιε από εδώ νερό, για να ανοίξει η φωνή του…
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Πριν από λίγους μήνες η κυβέρνηση, υπακούοντας τυφλά στους δανειστές, αποφάσισε να «αξιοποιήσει» τον αρχαίο ναό του Ολυμπίου Διός για τα επόμενα 99,99 χρόνια.
Ο Βουτυροδάχτυλος, ένας από τους πιο επιτυχημένους επιχειρηματίες στον τομέα του «παράτυπου» εμπορίου πετρελαίου, παρά τις αντιρρήσεις των συμβούλων του, είχε φαγωθεί να λάβει μέρος στον διαγωνισμό και ν’ αποκτήσει τον ναό!
Ο Ρόκο λοιπόν, που ήταν το δεξί του χέρι και ο νομικός του σύμβουλος, αφού πρώτα «καθάρισε» το ποινικό μητρώο του Βουτυροδάχτυλου και «έσβησε» τα χρέη του στην εφορία, ανέλαβε την υποχρέωση να βρει τα χρήματα για την επένδυση, γιατί βέβαια το αφεντικό του δεν ήταν διατεθειμένο να βάλει από τα δικά του. Έτσι λοιπόν, αποφασίστηκε να κάνουν ότι και οι άλλοι. Να βρούνε δηλαδή ένα βοσκοτόπι αξίας εκατό εκατομμυρίων και πάνω κι έναν τσοπάνο πρόθυμο να τους το «δανείσει»!
Αρχικά, ο Ρόκο, έψαξε στην Ιθάκη γιατί είχε ακούσει πως οι πλαγιές που έβοσκε τα πρόβατά του ο Οδυσσέας πριν φύγει για την Τροία, αξίζανε ένα σκασμό λεφτά! Τα βοσκοτόπια όμως αυτά, τα είχαν ήδη καπαρώσει άλλοι. Έτσι λοιπόν κατέφυγε απέναντι από την Ιθάκη, στις παραλίες της Αιτωολοακαρνανίας όπου υπήρχαν διαθέσιμα βοσκοτόπια με μαντριά μεγάλης αξίας. Μάλιστα σε ορισμένα από αυτά, κυκλοφορούσε η φήμη πως είχαν βρεθεί τενεκέδες με λίρες χρυσές Αγγλίας, παλαιάς κοπής!
Η παρέα μας τώρα, αφού ταλαιπωρήθηκε λιγάκι, έφτασε επιτέλους στο βοσκοτόπι που είχε προτείνει ο μεσίτης ο Αγοραστός. Σαν πλησιάσανε στην είσοδο από το μαντρί, ο δικηγόρος στάθηκε κοιτώντας προς την ανατολή, έπιασε τη μέση του με το αριστερό του χέρι και με το δεξί έβγαλε από την τσέπη του ένα σταυρόλεξο από αυτά που λύνουν στην Βουλή για να περάσει η ώρα. Πάνω στο σταυρόλεξο είχε μία χειρόγραφη προφητεία που είχε κάνει πρόσφατα ο προφήτης αρχηγός ενός κόμματος. Η προφητεία έλεγε πως από την είσοδο ενός μαντριού, όποιος μετρούσε έξι βήματα κεντροαριστερά, μετά έξι βήματα κεντροδεξιά και στο τέλος έκανε ένα μεγάλο βήμα για πρώτη φορά αριστερά, θα εύρισκε ένα μεγάλο θησαυρό!
– Σκάβε τώρα μόνος σου μεσίτη σ’ αυτό εδώ το σημείο, γιατί εμένα με πέθανε η μέση μου, είπε ο δικηγόρος! Εγώ θα ρίξω εν τω μεταξύ μια ματιά εδώ γύρω, μήπως και συναντήσω τον τσοπάνη!
Δεν πέρασαν λίγα λεπτά κι ενώ ο Ρόκο ενημέρωνε από το κινητό του τον Βουτυροδάχτυλο για τα καθέκαστα, ακούστηκε ο μεσίτης να ουρλιάζει.
– Τι έγινε Αγοραστέ, σε τσίμπησε κανένα φίδι;
– Όχι κύριε Ρόκο μου, βρήκα τον τενεκέ! Μόνο που αντί για λίρες, έχει μέσα έναν φάκελο από το stoiximan που γράφει «ΤΖΑΚ ΠΟΤ»!
– Ωχ! και τώρα τι θα πω στο αφεντικό μου; Αναρωτήθηκε ο Ρόκο κι έκανε να πιάσει πάλι το κινητό του!
– Αφεντικό, είπε τελικά κομπιάζοντας, ο τενεκές δεν είχε τίποτε μέσα, όμως μην ανησυχείς το βοσκοτόπι με το μαντρί, αξίζουν πάνω από εκατό εκατομμύρια ευρώ. Πιο κάτω έχει την πηγή που ενέπνευσε τον Ζαλοκώστα κι έγραψε το ποίημα «Μια βοσκοπούλα αγάπησα»… Ναι αφεντικό, αυτό που τραγούδησε κι ο Μακεδόνας! Έχει και κάτι μεγάλες πέτρες εδώ κοντά που λένε ότι είναι αυτές που πέταξε ο Κύκλωπας στον Οδυσσέα μια μέρα που μαλώσανε… Ναι αφεντικό, ο Οδυσσέας, όπως έμαθα, έρχονταν σε αυτό το βοσκοτόπι τα Σαββατοκύριακα μαζί με την Πηνελόπη και πίνανε ελληνικό καφέ στη χόβολη παρέα με τον Πολύφημο. Είναι βέβαιο πως το βοσκοτόπι αυτό πιάνει τα εκατό εκατομμύρια στην ψύχρα!
– Α! Να, αφεντικό, περίμενε, μη κλείνεις! Φάνηκε και ο τσοπάνος που θα μας το δανείσει! Μόνο που… είναι περίεργα ντυμένος αφεντικό, σαν αρχαίος Έλληνας μου φαίνεται κι έχει και το βλέμμα του αγριεμένο! Φοράει και… περικεφαλαία αφεντικό! Κάτι δεν πάει καλά αφεντικό εδώ πέρα! Τώρα τραβάει απ΄ τη φαρέτρα του τα βέλη κι έρχεται καταπάνω μας κραδαίνοντας το τόξο! Αμάν αφεντικό την βάψαμε, ακολουθούνε κι άλλοι πίσω του. Ο Αριστείδης, ο Σωκράτης και ο Πλάτωνας, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης με τον Μάρκο Μπότσαρη, κι ένας τσολιάς με περασμένη στ΄ όπλο του την ξιφολόγχη… Αφεντικό καλύτερα να φεύγουμε…
– «Άιντε τσακίδια απ΄ την πατρίδα μου ζαγάρια», άστραψε και βρόντηξε το πνεύμα του Οδυσσέα και σείστηκε συθέμελα ο τόπος! «Μαζέψτε τα και φύγετε ανάξια ανθρωπάκια. Εσείς, οι όμοιοί σας και τ΄ αφεντικά σας, κι όσοι σας προσκυνούν και σας ανέχονται! Δρόμο απ΄ εδώ, έχετε καταστρέψει την Ελλάδα»!!!
Πηγή: sta-fora
