Η ταινία δεν αποζητά ιδιαίτερες κινηματογραφικές δάφνες. Δεν προσπαθεί να εντυπωσιάσει κινηματογραφικά. Στέκεται διακριτικά και με σεβασμό πάνω στη ζωή και στο έργο του ήρωα. Η αφήγησή της είναι στρωτή και μεθοδική.
Ο θεατής γνωρίζει – και αναγνωρίζει – τον άνθρωπο και τον καλλιτέχνη. Άλλωστε ο ίδιος ο Ρέι, όπως έκανε και με τη μουσική του, «φρόντισε» τα πάντα στην ταινία. Όχι μόνον το μουσικό μέρος της, αλλά και το αφηγηματικό. Ο ίδιος, επίσης, διάλεξε, μετά από οντισιόν, και τον ηθοποιό που θα τον μετέφερε στην οθόνη!
Ο Ρέι Τσαρλς, λίγο πριν πεθάνει, μπόρεσε, με το σύστημα audio description, να «δει» την ταινία τελειωμένη! Να «δει» τον Τζέιμι Φοξ να τον αποδίδει εξαιρετικά. Ο θαυμάσιος ηθοποιός, που παίζει αληθινό πιάνο στην ταινία, έχει ήδη βραβευτεί για το συγκεκριμένο ρόλο.
Λίγα λόγια για τον Τσαρλς
Δεν είναι μόνον το μέγεθος της μουσικής. Είναι και αυτό του ανθρώπου. Ο Ρέι Τσαρλς λόγω της τύφλωσής του έζησε μόνον με τους ήχους. Στα 16 του ξεκίνησε την ηρωίνη, που χτυπήθηκε μαζί της στήθος με στήθος και μετά από τεράστιους αγώνες και εξευτελισμούς βγήκε νικητής και από αυτή. Να μην ξεχάσουμε το βασικότερο. Ο Ρέι Τσαρλς γεννήθηκε μαύρος! Και αυτό για την Αμερική είναι ένα πρόβλημα. Ενα μεγάλο πρόβλημα. Αρκετές φορές ίδιο με αυτό της ηρωίνης, που εξευτελίζει και σκοτώνει, και αυτό, όπως και εκείνη!
Τον Ιούλιο του 1973, ο Ρέι Τσαρλς εμφανίστηκε στην εκπομπή του δημοσιογράφου Ντικ Κάβετ, όπου ρωτήθηκε γιατί δεν ήθελε να δίνει συμβουλές σε ναρκομανής. Ο Τσαρλς απάντησε: «Δεν δίνω συμβουλές για τίποτα. Πραγματικά δεν το κάνω. Το μόνο που μπορώ να πω είναι τι έμαθα για τον εαυτό μου μέσω των δικών μου εμπειριών. Πιστεύω ότι ο άνθρωπος πρέπει να έχει τον απόλυτο έλεγχο του εαυτού του. Κάθε φορά που παίρνεις οτιδήποτε που θα ελέγχει το σώμα σου, όπως το αλκοόλ και η ηρωίνη, πας γυρεύοντας για μπελάδες. Γιατί δεν είσαι εσύ το αφεντικό του εαυτού σου».
Να πούμε, επίσης, πως τα πρώτα του χρόνια τα πέρασε στην Τζόρτζια Πολιτεία ιδιαίτερα αντιδραστική και ιδιαίτερα ρατσιστική. Το τραγούδι του, «Georgia on my mind»το οποίο κέρδισε βραβείο Γκράμυ, γράφτηκε ακριβώς γι’ αυτή την Πολιτεία, που δεν έπαυε να τον πληγώνει. Το 1979, το συγκεκριμένο τραγούδι, γίνεται ο ύμνος της Πολιτείας! Της Πολιτείας που δεν επέτρεπε στους μαύρους και άσπρους να ζούνε μαζί ,δεν επέτρεπε και μεικτές ακροάσεις συναυλιών. Ούτε του Ρέι Τσαρλς , βέβαια! Το 1986 ιδρύει τ ένα μη κερδοσκοπικό ίδρυμα, το οποίο παρέχει βοήθεια και υποστήριξη σε άτομα με προβλήματα ακοής.
Οι προβολές θα γίνουν την Κυριακή 19/12 και Δευτέρα 20/12 και ώρα 8:15 μ.μ.
Οικονομική ενίσχυση: 2 ευρώ
Τηλ.: 6945377240
Καλλιτεχνικό Σωματείο “ΕΞΑΥΔΑ’
Κουντουριώτου 31
Τ.Κ. 45444 Ιωάννινα
