Έχετε αναρωτηθεί ποτέ, γιατί η υφήλιος ασχολείται με μια… κουκίδα 11 εκατομμυρίων ψυχών; Αναλογιστείτε, οτι σας ενοχλεί ένα σπυρί στο χέρι σας. Αν το σπυρί είναι αθώο, το σπάτε και το “πρόβλημα” τελειώνει κάπου εκεί. Αν αυτό το σπυρί όμως δεν είναι τόσο αθώο, συνεχίζει να σας ενοχλεί, εώς ώτου σας τραβήξει την προσοχή. Εύλογα θα ρωτήσει κάποιος, “η Ελλάδα δηλαδή δεν είναι αθώα;”. Δυστυχώς, είναι θύμα κακού timing (!) και παράλληλα πληρώνει οτι εσαεί ήταν και θα είναι ένας απλός στρατιώτης στη παγκόσμια σκακιέρα.
Το δημοψήφισμα φαινομενικά μόνο είναι κρίσιμο για την πορεία της χώρας στο κοινό νόμισμα (φυσικά δεν προκειται να βγούμε απο το ευρώ, καλώς ή και κακώς!). Στην πραγματικότητα δεν εξυπηρετεί απολύτως τίποτε, εκτός ίσως απο ορισμένες μικροπολιτικές σκοπιμότητες εντός Ελλάδος, που ουδώλως ενδιαφέρουν τους έξω.
Αυτό που θα έπρεπε να αποτελεί τη μεγαλύτερη ανησυχία όλων είναι η επικίνδυνη συρρίκνωση των πόλων εξουσίας και η επιτάχυνση των καταστάσεων προς ένα νεοψυχροπολεμικό διπολισμό. Φυσικά, στη μέση όλων αυτών είναι η Ελλάδα!
Φέρτε στο μυαλό σας τις κινήσεις του Πρωθυπουργού το τελευταίο διάστημα. Πού έχει ταξιδέψει, ποιους έχει συναντήσει, τι έχει – εντέχνως ή μη – διαρρεύσει ή έχει τεχηνέντως περάσει στη κοινή γνώμη, οτι έχει συμφωνηθεί;
Δείτε, παράλληλα, και το πως διαμορφώνονται οι δυνάμεις και οι συσχετισμοί των στην παγκόσμια σκακιέρα. Ποιοί είναι οι μεγάλοι παίκτες; Ποιοι οι λίγο μικρότεροι και ποιες οι συμμαχίες; Μόλις τα δείτε όλα αυτά, θα έχετε μπροστά σας, ξεδιπλωμένη πια, μια πολιτική αναγκαστικών λυκοφιλιών και συμμαχιών, με απώτερο σκοπό την κυριαρχία του ενός στις νέες πηγές ενέργειας, άρα και χρήματος.
Οι καιροί γαρ ου μενετοί και δυστυχώς για την Ελλάδα, βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο της συρρίκνωσης των στρατηγικών και γεωπολιτικών πόλων, μια κατάσταση που – ιστορικά αν το δει κανείς – οδήγησε σε πολέμους. Φυσικά δεν εννοώ ότι θα γίνει και τώρα πόλεμος – συμβατικός -, ωστόσο είναι προφανές οτι την χώρα μας κινούν οι μεγάλοι παίκτες της σκακιέρας, χρησιμοποιώντας την, πότε σαν το ψάρι, πότε σαν το δόλωμα, για να επιτύχουν το σκοπό τους. Ζούμε για μια ακόμη φορά, την τραγωδία της πολιτικής των μεγάλων δυνάμεων, έτσι όπως έχει περιγραφεί απο τον Μέαρσχάιμερ.
Υ.Γ.: Τώρα, στα πιο πεζά, σε ό, τι αφορά το δημοψήφισμα θεωρώ πως είναι μια συμφωνημένη κίνηση του Πρωθυπουργού με τους Ευρωπαίους, ώστε τελικά να περάσουν μεν, αλλά λίγο πιο “χαλαρά” τα μέτρα. Και τι θα έχουμε μετά την Κυριακή; Εκλογές όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα. Άλλωστε, αν προσέξετε καλύτερα τις ομιλίες Τσίπρα -Σαμαρά το Σάββατο στη Βουλή, έκαναν “μπαμ”, οτι έρχονται κάλπες. Θα ρωτήσει, κάποιος, και γιατί να δεχθεί ο Πρωθυπουργός κάτι τέτοιο (μόλις 5 μήνες είναι στην εξουσία); Η απάντηση βρίσκεται παραπάνω…
Ο Νηφάλιος
([email protected])