Γράφει ο Παναγιώτης Τσιγκούλης, φωτογράφος
Επιχειρώντας να κάνω έναν μίνι απολογισμό, εικοσαετίας, γενικό αλλά και πιο προσωπικό, θα καταθέσω συνοπτικά δυο σκέψεις και τρεις λέξεις..!
Στον γενικό απολογισμό:
Ως κοινωνία των κρατών και των ανθρώπων, έχουμε οπισθοδρόμηση και όχι εξέλιξη, σε παγκόσμια κλίμακα. Αίσθησή μου, έχουμε μείωση των ΑΕΠ και μεγάλες εκπτώσεις (sic) στο βιωτικό επίπεδο, τουλάχιστον για τους πολλούς.
Πόλεμοι συνεχιζόμενοι, αρκετοί εμφύλιοι. Μετεξέλιξη, ίσως κι εφεύρεση μιας νέας μορφής τρομοκρατίας. Αποτέλεσμα αυτών, κατεστραμμένες χώρες, εκατόμβες νεκρών και συνεχιζόμενη αιμοραγία, η προσφυγιά και η μετανάστευση εκατομμυρίων. Μόνο το 2019, στη χώρα μας εισήλθαν 46.000 άνθρωποι..και πόσοι δεν τα κατάφεραν..!
Η Ευρώπη των λαών, όπως την είχαν οραματιστεί οι πρωτεργάτες, τείνει να γίνει Ευρώπη της Γερμανίας και των τραπεζών. Τα θεμέλια της μετά και την κρίση, τρίζουν σαν της γριας της κότας, όχι το ζουμί, αλλά τα κόκκαλα..!
Δείχνει να είναι άνευρη χωρίς διεθνές κύρος. Ίσως επειδή μένει σε φραστικές καταδίκες διάφορων εχθροπραξιών. Όσο για τα ενιαία σύνορά μας, αρκεί κανείς να δει τις καθημερινές αεροπορικές παραβιάσεις των γειτόνων..! Ας μην αναφέρω την καλά αμειβόμενη αλληλεγγύη και στήριξη κατά την περίοδο της προσχεδιασμένης κρίσης.
Η χώρα μας έχει νέο νόμισμα εδώ και 18 χρόνια. Αυτές τις μέρες σβήνει κεράκια το Ευρώ. Χαρά μεγάλη, ειδικά το πρώτο διάστημα. Ανάπτυξη, εύκολο κέρδος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το μικρό μπουκάλι νερού. Από 50 δραχμές, σε μια πρωτοχρονιά μετατράπηκε σε διαφανής χρυσός, προσαρμόστηκε σε 0,50€, δηλαδή 170 ταλαίπωρες δραχμούλες.
Το μεροκάματο του ανειδίκευτου ήταν 8000 δρχ, το μισό κιλό ψωμί 100 δρχ. Μεροκάματο ανειδίκευτου, πλέον, 20€ (6800 δρχ), το μισό κιλό ψωμί 0,90€ (270 δρχ). Για να μην αναφερθώ στα καύσιμα και σε τόσα άλλα.
Ολυμπιακοί αγώνες και τόσα ωραία ώσπου το 2008, ήρθε κι έδεσε το γλυκό, μαζί με τα μαύρα συννεφάκια που μαζεύτηκαν στις διεθνείς αγορές. Εκείνη την εποχή (και όχι μόνο), τα θεμέλια της Ελληνικής οικονομίας, όπως αποδείχθηκε, ήταν σαθρά. Μια κρίση τεχνητή και η συνέχεια γνωστή..!
Ήδη δέκα χρόνια φαγούρας! Αυτό που λέμε δημόσιο δωρεάν αγαθό, δημόσιος πλούτος, είναι σε πλήρη στόχευση κι αποδόμηση, όλα αυτά τα χρόνια..!
Η μικρή μας Κόνιτσα κι ολόκληρος ο Δήμος της, ακολούθησε εκ των πραγμάτων την κατηφόρα της χώρας, ως μια μικρογραφία αυτής. Λόγω της φυγής προς αναζήτηση εργασίας, ιδιαίτερα, νέων ανθρώπων, απόλεσε σε πληθυσμό και γενικά σε ανάπτυξη.
Δημόσιες υπηρεσίες έκλεισαν και συγκεντρώθηκαν στην πρωτεύουσα. Υποκατάστημα τράπεζας έκλεισε, όπως και πολλά καταστήματα. Για πρώτη φορά τόσα πολλά, αναλογικά, στην ιστορία της αγοράς της Κόνιτσας.
Η φούσκα του real estate, κατέρρευσε και σε τοπικό επίπεδο..! Τα μισθώματα αναντίστοιχα πολύ ακριβά. Αρκεί κανείς να αναλογιστεί ότι έχουν υπάρξει μισθώματα έως και 1400,00€, ενώ ο μέσος όρος ήταν γύρω στα 700-800,00€(;).
Ακόμη και τώρα δυστυχώς, δε διαφέρουν και πάρα πολύ, με αποτέλεσμα τη δυσκολία και τη δυσπιστία των νέων ανθρώπων να επιχειρήσουν..!
Οι διοικήσεις του Δήμου στα χρόνια της κρίσης, είχαν δεμένα τα χέρια, χωρίς τους αντίστοιχους πόρους. Φέρουν όμως η καθεμιά τους, το δικό τους μικρό ή μεγάλο μερίδιο ευθύνης..!
Επάγγελμα Φωτογραφία. Χαοτική η αλλαγή που επήλθε σε αυτά τα είκοσι χρόνια, λόγω της ψηφιακής επανάστασης αλλά και της οικονομικής κρίσης. Δυσοίωνο διαγράφεται το μέλλον για τα φωτογραφικά καταστήματα, όπως τα γνωρίζαμε ως το Millenium.
Αναμφίβολα ήταν οι δυο δεκαετίες της απόλυτης ψηφιακής διασύνδεσης ανθρώπων, υπηρεσιών, αγαθών, αγορών κλπ. Η κοινωνική διαδικτύωση μπήκε για τα καλά στη ζωή μας. Το λεξιλόγιό μας εμπλουτίστηκε με λέξεις όπως, γκουγκλάρω, σέλφι, τρολλ, έξυπνα κινητά, γιουτιούμπερ, λολ, χαχαχα και άλλα παρόμοια.
Επίσης ανακαλύφθηκε και μια νεα γραφή, τα Γκρίγκλις. Δυστυχώς διαπιστώνουμε ότι ο κόσμος παρ’όλη την ευκολία της επικοινωνίας, κλείνεται στον εαυτό του. Τα παιδιά αλλά και οι μεγάλοι, είναι καθηλωμένοι σε ένα τάμπλετ ή στο κινητό. Η άμεση επικοινωνία μοιάζει πια, ολίγον από πλαστικό. Δεν θα πω επίπλαστη.
Προσωπικά, μετρώ σχεδόν είκοσι χρόνια πολίτης, καθώς τον Ιούλιο του 2000 απολύθηκα από το στράτευμα. Γύρω στα τριάντα χρόνια φωτογράφος. Δέκα χρόνια πατέρας.
Παντρεύτηκα και αποκτήσαμε τέσσερα παιδιά!
Μετρώ δυο καθοριστικές απώλειες. Της γιαγιάς μου Μάχης. Της μητέρας μου Κατίνας.
Έκανα νέους φίλους, γνώρισα ωραίους ανθρώπους. Γνώρισα κι από τους άλλους, αλλά δεν τους πρέπει μνεία. Η αχαριστία, η βλακεία, η ζηλοφθονία, η μικροπρέπεια, το φθηνό εγώ, ζουν ανάμεσά μας..!
Εύχομαι κι ελπίζω:
- Να επικρατήσει Ειρήνη κι Ανθρωπιά. Οι μεγάλοι του κόσμου, αντί να κομπάζουν και να εύχονται κατά της κλιματικής αλλαγής, να πράξουν. Μα βασικά να πάψουν τον πόλεμο. Οι λαοί ενωμένοι να παλέψουν και για τα δυο.
- Είθε στη δεκαετία που ακολουθεί, το κουμπί που τώρα πατάνε και σκοτώνουν στην άλλη άκρη του πλανήτη, να μην είναι πλεον χρήσιμο. Να υπάρξει δε ένα άλλο, για να σβήνει το ίδιο απλά, μια καταστροφική πυρκαγιά!
- Η χώρα να σταθεί στα πόδια της. Να το κάνει επιτέλους για το λαό της και τα παιδιά της.
- Επικαιροποιημένο το σύνθημα: Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία, Υγεία, Πολιτισμός..!
- Η Κόνιτσα και η ευρύτερη περιοχή, να σταματήσει τη φθίνουσα πορεία. Να μην χάνει πλέον ευκαιρίες. Για να βρει επιτέλους, ως τόπος με ιστορικό και φυσικό πλούτο, το δρόμο της ανάπτυξης, την υψηλή διαχρονική του αξία. Εδώ είμαστε.
- Η Φωτογραφία ως επάγγελμα, να καταφέρει να ανακτήσει μέρος από την αίγλη που έχει χάσει. Να εδραιωθεί και να εμπεδωθεί η πνευματική δημιουργία. Οι λειτουργοί και κοινωνοί της, να βάλουμε πλάτη.!
Όσο για μένα και για όλους εσάς, να έχουμε υγεία, ψυχή τε και σώματι, να μακροημερεύουμε, να μην απογοητευόμαστε, για πολύ τουλάχιστον, να μη μιζεριάζουμε. Να αφήνουμε ωραίο στίγμα σε τούτον τον πλανήτη, καθαρή πατημασιά. Για να είναι αυτό προς όφελός του. Για την ελπίδα της ζωής, για το καλό των παιδιών όλου του κόσμου..!
Εύχομαι καλή χρονιά, χαρούμενη χρυσή κάθε Πρωτοχρονιά..!
Υ.γ.1 Το Αγιοβασιλάκι της φωτό, είναι από τα παιδάκια που φυσιολογικά δεν θα είχαν φορέσει ποτέ παρόμοιο σκουφί. Από την άλλη, είναι και είμαστε πολύ τυχεροί που μπορεί και το κάνει..
Υ.γ.2. Βγήκε λίγο μεγάλος τελικά ο απολογισμός, αλλά είναι και 20 χρόνια ντε..!
