Γράφει ο Γιώργος Ζάρρας, αρχειονόμος
Δεν πρόλαβε καλά καλά να κυκλοφορήσει η είδηση για τη χρεοκοπία της Αργεντινής και οι κάθε λογής νεοφιλελεύθεροι, δεξιοί, νεοδεξιοί (πασόκοι) έσπευσαν να πανηγυρίσουν. Να διαλαλήσουν παντού πως δικαιώθηκαν, πως αυτά θα πάθουμε και μεις αν ακολουθήσουμε άλλη πολιτική. Πως το μνημόνιο είναι μονόδρομος και ευτυχώς το ακολουθήσαμε. Πως κάθε σκέψη διαφορετική απ’ αυτή των ισχυρών αγορών και δανειστών μας, οδηγεί στη καταστροφή. Καλά κάνουν, έχουν δίκιο, δικαιώθηκαν! Αφού δεν άντεξε το μεγάλο πειραματόζωο, η Αργεντινή, πώς να αντέξουμε μεις;
Πώς να τα κατάφερναν όμως οι Αργεντίνοι; Η ακολουθία είναι γνωστή. Εγκαθιστούμε μια χούντα, υπερχρεώνουμε τη χώρα σε βαθμό που να είναι αδύνατο να ανακάμψει ποτέ και μετά επαναφέρουμε τη διπλή δημοκρατία! Είναι δύο σταδίων – ειδών αυτές οι δημοκρατίες. Πρώτα αφήνουμε να εκλεγεί μια κυβέρνηση που θα αντιπαλέψει τις απαιτήσεις των δανειστών, ο λαός χαίρεται, μετά την στραγγαλίζουμε με τα χρέη που οι άλλοι είχαν δημιουργήσει και στο τέλος ο λαός γυρίζει στους ίδιους δωσιλόγους που την είχαν καταστρέψει! Πάντα δημοκρατικά.
Η Αργεντινή έπρεπε να τελειώσει γρήγορα. Να πάρουν τα μηνύματα όλοι. Οι αντιμνημονιακές φωνές πλήθαιναν. Τώρα; Ανάσα! Τόλμα να πεις σε live του MEGA τη λέξη αντιμνημόνιο, τόλμα να το πεις στη Βουλή, τρεις παράδες θα σε κάνουν οι σωτήρες!!! Εργασιακά δικαιώματα; Μισθοί; Πετρέλαιο; Φόροι; Ακρίβεια; Αν δε θες να πάθεις τα ίδια με τους Αργεντίνους κάτσε και μη μιλάς θα σου πουν! Εμείς θα σε βγάλουμε από το μνημόνιο. Δε φτάνει ρε άξεστε λαέ που σε μαθαίνουμε να ζεις με λιγότερα, να έχεις λιγότερες ανάγκες, να τρως λιγότερο, να ζεσταίνεσαι λιγότερο, να μιλάς λιγότερο και να σκέφτεσαι λιγότερο, θες και να βγεις από το μνημόνιο! Ποιος είσαι ρε έλληνα; Γερμανός είσαι; Να έχεις δέκα μέτρα αμαξάρα και ένα μήνα διακοπές στον τρίτο κόσμο της νότια Ευρώπης;
Εμείς μπορεί να μη χρειαστούμε μετάβαση σε αντιμνημονιακή κυβέρνηση. Ακόμα και μ’ αυτή, την υπαλληλική κυβέρνηση, μπορεί να μην ανοίξει ρουθούνι. Και να θες να μιλήσεις σε τρομάζουν οι ειδήσεις από την Αργεντινή. Άμα θες να βγεις και στο δρόμο τότε το δημοκρατικό μας σύστημα έχει το σκύλο στην άκρη, 10% κοντεύουν να τον φτάσουν.
Σκέφτομαι εκείνες τις δημοκρατικές φωνές της λογικής πριν το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Ποιοι είμαστε μεις που θα αντισταθούμε στην Ιταλία και τη Γερμανία; Δες τι γίνεται στη Γαλλία, θα μας συντρίψουν! Όπως και τις άλλες, τις παλιότερες. Πως μια χούφτα έλληνες θα εξεγερθούν σε ολόκληρη οθωμανική αυτοκρατορία. Οι φωνές αυτές τότε καταπνίχθηκαν μέσα στην ηρωική έπαρση των προγόνων μας. Ωστόσο οι απόγονοι των φωνών εκείνων σήμερα μας κυβερνούν και μας τρομάζουν.
Τι άλλαξε ρε γαμώτο; Είμαστε ακόμα έλληνες;
