Δύο κλούβες των ΜΑΤ, περιπολικά, αυτοκίνητα της Ασφάλειας… Όλα κινητοποιημένα από τη Διοίκηση του ΤΕΙ Ηπείρου για να έρθουν να δώσουν τη… “μάχη” με τους “επικίνδυνους ταραχοποιούς”, τους φοιτητές του Τμήματος Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσική. Θα μπορούσε να είναι και σκηνή από σουρεαλιστική ταινία. Μα, πού είναι οι ταραξίες επιτέλους; Αυτοί που χαίρονται τη χειμωνιάτικη λιακάδα στο προαύλιο είναι οι ταραξίες; Συζήτηση του αξιωματικού της Αστυνομίας και του Εισαγγελέα με τους φοιτητές… Διορία λίγης ώρας για να μαζευτούν υπνόσακοι και μουσικά όργανα. Δημοσιογράφοι, πολιτικοί φορείς και πολίτες έσπευσαν επιτόπου. Σε λίγο οι… “επικίνδυνοι” άρχισαν να βγαίνουν. Με τον τρόπο που μόνο αυτοί γνωρίζουν. Με τα κλαρίνα, τις κιθάρες και τα νταούλια να παιανίζουν την ηθική δικαίωση των φοιτητών και την απροκάλυπτη γύμνια της Διοίκησης. Γιατί η όλη στάση της Διοίκησης αποτελεί μνημείο αυθαιρεσίας και αλαζονείας! Το μόνο που έχει κάνει όλον αυτόν τον καιρό είναι να δημιουργεί ένα σύννεφο καπνού για να καλύψει την προφανή της ευθύνη και την αδυναμία να χειριστεί την κατάσταση που ίδια δημιούργησε. Ευτυχώς που τα γραπτά μένουν και εκθέτουν ανεπανόρθωτα όσους τα έγραψαν…
Πώς, όμως, φτάσαμε ως εδώ; Επειδή πολλοί δεν έχουν παρακολουθήσει όλα τα γεγονότα και τα δημοσιεύματα, ας τα συνοψίσουμε σε τίτλους.
1) Τον Ιούνιο του 2014 η Διοίκηση προκηρύσσει θέσεις εκτάκτων καθηγητών, όπως κάθε χρόνο. Αξιολογεί τους επιστημονικούς συνεργάτες με πλήρη προσόντα για θέσεις μηνιαίας αντιμισθίας, όπως κάθε χρόνο. Αξιολογεί, επίσης, τους εργαστηριακούς συνεργάτες και το εργαστηριακό διδακτικό προσωπικό με την ίδια διαδικασία όπως κάθε χρόνο. Ως εδώ όλα καλά.
2) Τον Οκτώβριο του 2014 αλλάζει μονομερώς, χωρίς ενημέρωση, τους όρους της σύμβασης, ασκώντας πιέσεις στους επιστημονικούς συνεργάτες ώστε να υπογράψουν.
3) Οι επιστημονικοί συνεργάτες δεν υπογράφουν. Είναι δικαίωμά τους, εφόσον οι όροι της σύμβασης αθετούνται από την πλευρά της Διοίκησης και η σύμβαση που παρουσιάστηκε προς υπογραφή ήταν διαφορετική. Οι καθηγητές μουσικής (εργαστηριακοί συνεργάτες) τάσσονται στο πλευρό τους.
4) Η Διοίκηση αντί να παραδεχθεί ότι έκανε σφάλμα και να φροντίσει ώστε αυτό να διορθωθεί, συνεχίζει την πίεση υποδαυλίζοντας εντάσεις.
5) Προχωρά σε δεύτερη προκήρυξη. Προσεγγίζει μουσικούς από όλη την Ελλάδα σε έναν απίστευτο μαραθώνιο τηλεφωνημάτων και υποσχέσεων. Είναι άγνωστο αν τους αποκάλυψε το σύνολο των πραγματικών οικονομικών και ασφαλιστικών συνθηκών, υπό τις οποίες θα καλούνταν να εργαστούν.
6) Οι περισσότεροι, παρά τις προσπάθειες της Διοίκησης, αρνούνται να οδηγηθούν στα χέρια της και δεν καταθέτουν καν αιτήσεις.
7) Η Διοίκηση επιστρατεύει αστραφτερά ονόματα, τα οποία παρουσιάζονται περίπου ως οι μεσσίες που θα σώσουν το ΤΛΠΜ από τους “κακούς”. Ποιοι ήταν οι “κακοί”; Εμείς, οι επι χρόνια εξωτερικοί συνεργάτες του τμήματος, που “τολμήσαμε” να κινηθούμε στο πλαίσιο της νομιμότητας και να μην δεχτούμε να υπογράψουμε τους αλλοιωμένους όρους της προκήρυξης που η ίδια η Διοίκηση άλλαξε αυθαίρετα.
8) Στην επιτροπή αξιολόγησης της δεύτερης προκήρυξης στην οποία πλειοψηφούν μέλη μιας μικρής ομάδας μονίμων, και οι οποίοι μας έχουν “καταδικάσει” για τη στάση μας να μην υπογράψουμε. Παρόλα αυτά, στην αξιολόγηση (και παρά τη λυσσαλέα προσπάθεια της Διοίκησης να βρεθούν άλλοι) αξιολογηθήκαμε πρώτοι στα περισσότερα γνωστικά αντικείμενα σε ποσοστό συντριπτικό. Οι επόμενοι υποψήφιοι στις λίστες απείχαν κατά πολύ τόσο σε τυπικά, όσο και σε ουσιαστικά προσόντα.
9) Παρόλη την προσπάθειά τους, δεν τους βγήκαν τα “κουκιά”. Έτσι, μας κήρυξαν ανεπιθύμητους, μας απέκλεισαν από την προκήρυξη, χρεώνοντάς μας αντιακαδημαϊκή συμπεριφορά. Γιατί; Επειδή κινηθήκαμε στο πλαίσιο της νομιμότητας.
10) Αποτέλεσμα: ενώ με απλούς χειρισμούς το θέμα θα μπορούσε να λυθεί πριν φουσκώσει, φτάσαμε τώρα, μέσα στις διακοπές των Χριστουγέννων, να μην έχουν γίνει μαθήματα και -τι ειρωνεία- να μην υπάρχουν καθηγητές για τρία μαθήματα, αφού δεν εκφράστηκε ενδιαφέρον από τους “καινούριους” για τα μαθήματα αυτά. Τι έκανε, λοιπόν, η Διοίκηση με τις μεθοδεύσεις της αυτές, τους τελευταίους δύο μήνες; Μια μεγαλειώδη τρύπα στο νερό!..
Ακόμη και τώρα, όμως, χρησιμοποιεί κάθε μέσο, θεμιτό ή αθέμιτο για να μας παρακάμψει. Από τις 17 Δεκεμβρίου και μέχρι και αυτή τη στιγμή (21 Δεκεμβρίου) έχει αναρτημένη ανακοίνωση για προκήρυξη μίας θέσης εκπαιδευτικού προσωπικού, η οποία περιέχει… ένα κενό έγγραφο… Μήπως έχει έλθει ήδη σε συνεννόηση με τον υποψήφιο της αρεσκείας της ώστε να τον προωθήσει και να μην υποβάλλουμε εμείς υποψηφιότητα;
Μια εικόνα, χίλιες λέξεις… Οι φοιτητές να αποχωρούν ηθικά δικαιωμένοι, παίζοντας, τραγουδώντας και χορεύοντας. Ο Πρόεδρος και ο Αναπληρωτής Πρόεδρος παρακολουθούν, με φόντο τις κλούβες. Ο Πρόεδρος, κος Ευριπίδης Γλαβάς, δεν καταδέχεται, ακόμα και αυτή την ώρα, παρά τις εκκλήσεις των φοιτητών, να μπει και να δει το Διοικητήριο που παραλαμβάνει. Σε τι κατάσταση είναι; Πώς το άφησαν οι “ταραξίες”; Και, φυσικά, λαμβάνει τις αποδοκιμασίες του κόσμου, ακόμα και τα αρνητικά σχόλια αξιωματικών της Αστυνομίας.
Με λίγα λόγια: Όλη αυτή η φασαρία έγινε επειδή η Διοίκηση δεν εννοεί να παραδεχτεί ότι έκανε λάθος και χειρίστηκε λανθασμένα την υπόθεση από την αρχή. Η απώλεια του εξαμήνου είναι αποκλειστική ευθύνη της Διοίκησης. Οι φοιτητές, στις έξι εβδομάδες της κατάληψης του Διοικητηρίου έθεσαν τον πήχη πολύ ψηλά. Έδειξαν τι σημαίνει αγωνιστικότητα και πάνω απ’ όλα ήθος!.. Είμαστε όλοι πολύ υπερήφανοι για τους φοιτητές μας. Πρόκειται για πολίτες με όλη την έννοια της λέξης. Ο αγώνας μας, τόσο των φοιτητών, όσο και ο δικός μας, συνεχίζεται μέχρι την τελική δικαίωση.
Ένα είναι σίγουρο: η Διοίκηση είναι πολλαπλά εκτεθειμένη τόσο από νομική όσο και από ηθική πλευρά. Σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του πολιτισμένου κόσμου θα είχε προ πολλού παραιτηθεί!..
Το λόγο πλέον έχει η Δικαιοσύνη, στην οποία έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη.
Οι έκτακτοι συνεργάτες του Τμήματος Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής