Το επόμενο διάστημα αναμένεται να μπουν στην τελική ευθεία οι εργασίες για την κατασκευή Αιολικού πάρκου στο όρος “Κασιδιάρης” (Δήμοι Ζίτσας και Πωγωνίου) από την εταιρεία “Ελληνική Τεχνοδομική ΑΝΕΜΟΣ” του ομίλου “ΕΛΛΑΚΤΩΡ” (συμφερόντων Μπόμπολα). Πρόκειται για το πρώτο αιολικό πάρκο στην περιοχή, ισχύος 90 MW με τοποθέτηση 18 ανεμογεννητριών, για το οποίο η εταιρεία θα μισθώσει αρχικά για 20 χρόνια με δικαίωμα επέκτασης για άλλα 30 δασική έκταση συνολικής επιφάνειας περίπου 4.500 στρεμμάτων, η οποία έτσι αλλάζει χρήση προς όφελος των κερδών του επιχειρηματικού ομίλου.
Η συζήτηση για τη δημιουργία του αιολικού πάρκου έχει ανοίξει από το 2011, ωστόσο σήμερα προωθείται με πιο γοργούς ρυθμούς και οι λόγοι γι αυτό είναι συγκεκριμένοι. Ο κλάδος της ενέργειας αποτελεί κλάδο στρατηγικής σημασίας για την αστική τάξη της χώρας, κατ’ επέκταση και όλων των Κυβερνήσεων ως τώρα, για τον οποίο υπάρχουν διακηρυγμένοι στόχοι και επιδιώξεις.
Με όχημα την πολιτική της «απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας» που αποτελεί βασικό άξονα της στρατηγικής της ΕΕ, η αστική τάξη και τα κόμματά της στην Ελλάδα, επιδιώκουν την ανάδειξη της χώρας σε «ενεργειακό κόμβο», γι’ αυτό την ίδια στιγμή με την Ήπειρο προετοιμάζεται η εγκατάσταση αιολικών πάρκων και σε πολλές άλλες περιοχές της χώρας.
Βασική επιδίωξη είναι η άμεση είσοδος των μονοπωλιακών ομίλων στην παραγωγή και διανομή της ενέργειας και όχι έμμεσα μέσω του κράτους όπως γίνονταν ως τα προηγούμενα χρόνια. Επίσης, επιδιώκεται η απαλλαγή από ρυθμίσεις που προστάτευαν σε κάποιο βαθμό τις εργασιακές σχέσεις και την υγεία των εργαζομένων στον κλάδο και το περιβάλλον, στο όνομα όπως πάντα της ανταγωνιστικότητας. Στο πλαίσιο αυτό, με το νέο νομοθετικό πλαίσιο του 2014 καταργήθηκε η όποια προστασία των δασικών εκτάσεων από επεμβάσεις για την κατασκευή ΑΠΕ, για την κατασκευή αγωγών φυσικού αερίου, για την εξόρυξη και για άλλες επενδυτικές δραστηριότητες.
Ταυτόχρονα δε λαμβάνεται ουσιαστικά υπόψη η επίδραση των επενδύσεων σ’ άλλους κλάδους της τοπικής οικονομίας.Βασικό στήριγμα στην προώθηση αυτών των σχεδίων της εγχώριας αστικής τάξης, αποτελούν και οι φορείς της τοπικής Διοίκησης, Περιφέρεια και Δημοτικές αρχές. Δεν φτάνει που προσφέρουν “γη και ύδωρ” στους μονοπωλιακούς ομίλους αλλά προσπαθούν να νομιμοποιήσουν και στη συνείδηση των εργαζομένων την καπιταλιστική ανάπτυξη που πατάει πάνω στα ερείπια των λαϊκών δικαιωμάτων και την επιβάρυνση του περιβάλλοντος και της υγείας του λαού, για να υπάρξουν κέρδη στους μεγαλοεπιχειρηματίες.
Τα διάφορα ανταποδοτικά και αντισταθμιστικά οφέλη που επικαλούνται όπως οι ελάχιστες θέσεις εργασίας, τα «ψίχουλα» από τα μεγάλα κέρδη που δίνονται στους δήμους κλπ λειτουργούν σαν αντιπερισπασμός ώστε να μην αμφισβητηθεί σε καμία περίπτωση η ουσία του προβλήματος που είναι η απελευθέρωση της ενέργειας.
Την ίδια στιγμή η λαϊκή οικογένεια θα συνεχίζει να πληρώνει πανάκριβα την παραγωγή του πράσινου ρεύματος και θα επιβαρύνεται αφ΄ενός από την κατανάλωση της ηλεκτρικής ενέργειας αφ΄ετέρου από τα χαράτσια και την φορολογία προκειμένου να ενισχυθούν οι μονοπωλιακοί όμιλοι. Οι μόνοι επομένως που έχουν λόγο να πανηγυρίζουν από ένα τέτοιο έργο είναι οι μεγαλομέτοχοι του επιχειρηματικού ομίλου που θα υλοποιήσει το αιολικό πάρκο, που θα διασφαλίσουν μεγάλα κέρδη για τα επόμενα τουλάχιστον 20 χρόνια.
Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι “ναι ή όχι στο αιολικό πάρκο” αλλά με ποιο βασικό κριτήριο επιλέγεται η τεχνολογία, το μέγεθος, η χωροθέτηση κάθε λύσης. Γίνεται με γνώμονα την ικανοποίηση των διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών ή με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος;
Στις σημερινές συνθήκες, μέσα στη ζούγκλα της “απελευθερωμένης” αγοράς, ο κάθε μονοπωλιακός όμιλος αποφασίζει αν, πότε και πού θα επενδύσει, ποια ενεργειακή πηγή θα χρησιμοποιήσει με κριτήριο το ποσοστό του κέρδους του. Καμία αστική κυβέρνηση δεν μπορεί να υποχρεώσει το κεφάλαιο να επενδύσει και να λειτουργήσει με όρους που αντιστρατεύονται την κερδοφορία του.
Με κριτήριο το κέρδος, ο κάθε επιχειρηματικός όμιλος έχει το δικό του σχέδιο και ανταγωνίζεται τους άλλους για να αποκτήσει μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς και να ισχυροποιήσει τη θέση τουΤο ΚΚΕ τονίζει ότι το πρόβλημα είναι πολιτικό, απαιτεί ρήξη και ανατροπή, ώστε να υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός με λαϊκή ευημερία. Αυτό μπορεί να γίνει με την κρατική κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, τα δίκτυα μεταφοράς και διανομής του ενεργειακού τομέα.
Ο σχεδιασμός και η διαχείρισή τους θα ανήκουν σε ένα αποκλειστικά Ενιαίο Κρατικό Φορέα Ενέργειας, ο οποίος:
- Θα διασφαλίζει την υποδομή και την κάλυψη των αναγκών με κεντρικό σχεδιασμό.
- Θα εξασφαλίζει επαρκή και φτηνή λαϊκή κατανάλωση, που θα κατοχυρώνει στην πράξη το ενεργειακό προϊόν ως κοινωνικό αγαθό.
- Θα τηρεί την ασφάλεια των εργαζομένων αλλά και των οικιστικών ζωνών, και γενικότερα την προστασία του περιβάλλοντος.
- Θα μειώσει την ενεργειακή εξάρτηση της χώρας.
- Θα αξιοποιεί τις πλούσιες εγχώριες παραγωγικές πηγές, τη συστηματική έρευνα για εξεύρεση και εξόρυξη κοιτασμάτων φυσικού αερίου, τη διακρατική αμοιβαία επωφελή συνεργασία.
Για να ανοίξει ο δρόμος για αυτή την ελπιδοφόρα προοπτική, το ΚΚΕ καλεί σε μαζική αγωνιστική συσπείρωση ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, που είναι η ΕΕ, η άρχουσα τάξη της χώρας μας και η εξουσία της. Καλεί σε αγώνα ενάντια στην πολιτική για απελευθέρωση του τομέα της ενέργειας, που προωθεί η ΕΕ και τα κόμματα που την στηρίζουν. Καλεί σε καθημερινούς αγώνες απέναντι στα νέα επενδυτικά σχέδια των ενεργειακών ομίλων που προωθούνται σε βάρος των λαϊκών αναγκών.
ΑΜΕΣΑ διεκδικούμε φθηνό ρεύμα για το λαό, κατάργηση των πράσινων τελών ΑΠΕ, άμεση μείωση των τιμολογίων οικιακού και αγροτικού ρεύματος κατά 50% για κάθε λαϊκή οικογένεια.
