Με τον πολύ εύστοχο τίτλο “Το εκκρεμές του νου” και με υπότιτλο “ζώντας με τη διπολική διαταραχή” παρουσιάζει το νέο της βιβλίο η γνωστή δημοσιογράφος και συγγραφέας Βένη Παπαδημητρίου. Ας αφήσουμε όμως τη συγγραφέα να μας “μιλήσει” η ίδια για το έργο της. Ακολουθεί ο πρόλογος του καθηγητή Ε. Παπάνη.
Πορεία, ξέφρενης ανόδου.
Ξεπέρασμα, δυνάμεων…
Απίστευτη ευφορία Ψυχής!
Γέλια, χαρές, ένταση, χορός, έρωτας.
Δεν υπάρχει κούραση
Δεν υπάρχει ύπνος.
Όλα είναι τέλεια.
………
Κι ύστερα…
………
Ξέφρενη κάθοδος.
Κλείνουν πόρτες, παράθυρα, τηλέφωνα.
Η θλίψη, κυριεύει ακόμη και το τελευταίο κύτταρο.
Οδύνη…
Τόση οδύνη…
Μόνο ο θάνατος, φαντάζει ως λύτρωση…
………
Ενοχές..
Τύψεις..
Αυτομαστίγωμα..
…………
Αν βγεις σώος από την βαριά κατάθλιψη, θα περάσεις στην νορμοθυμία.
Άγνωστη λέξη για τους περισσότερους.
Γνωρίζουν τις λέξεις «μανία» και «θλίψη-κατάθλιψη», αλλά όχι την νορμοθυμία.
Είναι η επιστροφή, στην «ομαλότητα», σύμφωνα με τους ειδικούς.
Είσαι , όπως όλοι οι άλλοι άνθρωποι, χωρίς ανόδους, ή καθόδους.
Δίχως μανίες και καταθλίψεις.
………..
Είναι, η νορμοθυμία, αρεστή, στον διπολικό , που έχει μάθει σε ξέφρενους ρυθμούς, είτε προς τα επάνω, είτε προς τα κάτω;
Για τους περισσότερους, όχι.
Προτιμούν, την μόνιμη άνοδο..
………..
Όσοι δεν αυτοκτονήσουν, θα είναι από θαύμα κι όχι γιατί βρέθηκε κάποιος καλός γιατρός, που τους βοήθησε.
Οι ψυχίατροι, δεν γνωρίζουν καλά, την διπολική διαταραχή.
Κρατούν τους ασθενείς, απλώς με φάρμακα.
Ποια η προσφορά σας, κύριοι, ψυχίατροι και ψυχιατρίζοντες;
………….
Σας θεωρώ υπεύθυνους για τις αυτοκτονίες των διπολικών.
Εσάς, των δημοσίων νοσοκομείων.
ΝΑΙ.
…………….
Και η Γη έχει δύο πόλους.
Διαφορετικούς μεταξύ τους.
Αν λειτουργήσει ως «διπολική», θα καταστραφεί το ανθρώπινο είδος.
Για φαντάσου…
Να θελήσει η Γη, ν αυτοκτονήσει…
ΒΕΝΗ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Υπάρχουν κάποιες σκέψεις, που κανένα χαρτί ή γλώσσα ή σύμβολο δεν μπορεί να απεικονίσει.
Υπάρχει ένα κομμάτι της ψυχής αχαρτογράφητο, που όσοι επιχειρούν να το φέρουν στα μέτρα τα υλικά, νιώθουν βαριά την απειλή της ύβρεως. Κι αν αποζητούν την κάθαρση, οι περισσότεροι συναντούν μόνο τη νέμεση και την παράνοια.
Υπάρχουν γωνιές στο μυαλό, απόκρυφες, χαοτικές και επικίνδυνες, που μερικοί τολμούν να φέρουν στο συνειδητό, ανεξάρτητα από το τίμημα, ενώ οι ανυποψίαστοι τις αποσιωπούν και τις φοβούνται.
Υπάρχουν κάποια βιβλία, που γράφονται, χωρίς να έχουν ανάγκη το κοινό, που θα τα διαβάσει.
Αλλά πάλι η καλύτερη ψυχοθεραπεία είναι ο εξαγνισμός μέσω της συγγραφής, γιατί καμία ψύχωση ή νεύρωση δεν έχει αντίδοτο για τις ίδιες της τις πνευματικές ορμόνες.
Κι έτσι, καθώς μπερδεύονται η ποίηση και το αφήγημα, η συνειρμική κατάθεση της ψυχής και η λογική, το συναίσθημα και οι άμυνες, δημιουργείται ένα μοναδικό πόνημα, που κανείς εύκολα δεν μπορεί να κατατάξει. Θα μπορούσε να είναι η καλύτερη περιγραφή της μανιοκατάθλιψης, αλλά και η ψηλάφηση του πιο τρομερού μας εφιάλτη. Θα γινόταν εξαιρετικό εγχειρίδιο σε Πανεπιστήμιο, αλλά και το πιο βαθύ προσωπικό ημερολόγιο.
Εξορκισμός και απολογία, θεραπεία και ετυμηγορία, αποθέωση και στιγματισμός, εξομολόγηση και εξέγερση – αυτό είναι το βιβλίο της δημοσιογράφου Βένης Παπαδημητρίου.
Στα είκοσι χρόνια σχεδόν, που ασχολούμαι με τη διδασκαλία της Ψυχολογίας, ποτέ δε διάβασα απνευστί κάτι τόσο αισθαντικό και συνάμα λυτρωτικό και ατμοσφαιρικό και ατόφιο.
Ίσως μόνο στα κείμενα του Άσιμου.
Ευστράτιος Παπάνης
Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας
Πανεπιστημίου Αιγαίου