Γράφει ο Νίκος Βούστρος
Σε ένα πρωτοφανή αυτο-εγκλωβισμό βρίσκεται η κυβέρνηση τα τελευταία 24ωρα: Από τη μία υπάρχουν οι ασφυκτικές πιέσεις των δανειστών, από την άλλη η κοινωνική αντίδραση – τουλάχιστον από όσους βλέπουν το …γκρεμό να έρχεται με ταχύτητα – διότι οι υπόλοιποι είναι είτε απασχολημένοι με τις …πασχαλινές διαφημίσεις, είτε με τις πασχαλινές προετοιμασίες ή απλά προτιμούν να κρύβουν το κεφάλι στην άμμο και να υποκρίνονται ότι δεν συμβαίνει τίποτα.
Η μόνη πλευρά η οποία δείχνει να συμμαχεί πρόθυμα με την κυβέρνηση, σε αντίθεση με ότι θα περίμενε κανείς, είναι η πλευρά των κυβερνητικών βουλευτών, οι οποίοι με το γνωστό πρόσχημα «της σωτηρίας της χώρας» θα ψηφίσουν άλλη μία φορά τα πάντα, επικαλούμενοι πατριωτικό καθήκον. Σε άλλες εποχές θα υπήρχαν έστω κάποιες αντιδράσεις «για την τιμή των όπλων» ή για επικοινωνιακούς λόγους, να φανεί ότι μπορεί να ψηφίζουν, αλλά τουλάχιστο διαφωνούν! Σε αυτή τη φάση, τίποτα! Το πολύ να δούμε τίποτε λεκτικούς ψευτο-λεονταρισμούς στα κανάλια, αλλά πέραν τούτου, ουδέν.
Η αλήθεια βέβαια είναι ότι αντιλαμβάνονται πολύ καλά ότι για τους περισσότερους η δυνατότητα επανεκλογής φαντάζει σήμερα απίθανη, μετά τις διαδοχικές παλινωδίες και τη νομοθέτηση όσων με θόρυβο κατηγορούσαν το προηγούμενο διάστημα.
Και η εξουσία ως γνωστόν (έστω και με τη μορφή της κοινοβουλευτικής ιδιότητας και των προνομίων τα οποία αυτή συνεπάγεται), είναι «πολύ γλυκιά» για να την αφήσεις και «πολύ πικρή» όταν τη χάσεις…
Οι λόγοι που βρέθηκε σε αυτό το σημείο η κυβέρνηση είναι πολλοί:
- Η γενική κατάσταση της Ευρωζώνης με τους συσχετισμούς ισχύος όπως διαμορφώνονται, και μεταξύ κρατών και μεταξύ οργάνων Ε.Ε. αλλά και μεταξύ οικονομικών θεσμών
- Η εκβιαστική πρακτική των δανειστών να ζητούν κάθε φορά περισσότερα – πράγμα όμως το οποίο είναι γνωστό από την πρώτη μέρα – είναι απορίας άξιο το γιατί δεν έχει εκτιμηθεί / αξιολογηθεί από την κυβέρνηση.
- Η απόλυτη ανεπάρκεια και ανικανότητα της κυβέρνησης να διαχειριστεί σωστά την κατάσταση από την πρώτη μέρα ως σήμερα, αλλά και η πρακτική των ατερμόνων συζητήσεων και της σπατάλης χρόνου
Το αδιέξοδο του από τη μία πλευρά να νομοθετείς αυτά που θέλουν οι δανειστές, τα οποία σε φέρνουν αντιμέτωπο με την κοινωνία και από την άλλη εκείνοι να ζητούν περισσότερα, είναι σίγουρο ότι και δεν οδηγεί πουθενά, αλλά και δεν μπορεί να το αντέξει καμία κυβέρνηση.
Το να απαντάς σε αυτά τα σοβαρότατα ζητήματα με …επικοινωνιακούς ισχυρισμούς οι οποίοι δεν στέκουν και πρακτικές διαρροών στα wikileaks είναι τουλάχιστον αστείο και σε κάθε περίπτωση ατελέσφορο.
Το κυβερνητικό επιχείρημα του τύπου “η δική μας …καταστροφή είναι μικρότερη από την καταστροφή των προηγούμενων κυβερνήσεων” (!!!), είναι τουλάχιστον αστείο, διότι πολύ απλά τα τραγικά αποτελέσματα αυτών των πολιτικών είναι σωρευτικά για τους πολίτες.
Η μόνη κοινωνική ομάδα η οποία φαίνεται για την ώρα ότι δεν έχει ακόμα αντιπαρατεθεί με την κυβέρνηση είναι αυτή των δημοσίων υπαλλήλων… Πράγμα που όμως δεν θα αργήσει, διότι το 3ο μνημόνιο (νόμος 4336/2015) περιέχει πολλές αλλαγές που αφορούν την ομάδα αυτή, υπό τον τίτλο “μεταρρύθμιση” της δημοσίας διοίκησης…
Όσο για την αντιπολίτευση, τα κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης παρακολουθούν αμήχανα, αμφιταλαντευόμενα μεταξύ απραξίας και ανησυχίας για τη δική τους πολιτική επιβίωση, ενώ το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μετά το συνέδριο του, οχυρώνεται πίσω από το μονολεκτικό πρόσταγμα “ΦΥΓΕΤΕ” επιθυμώντας μόνο να αναλάβει σύντομα τη διακυβέρνηση.
Μόνο που ξεχνάει να μας πει ότι όλα αυτά τα οποία νομοθετεί και εφαρμόζει σήμερα η “αριστερή” κυβέρνηση, τα έχει συνυπογράψει κατά την ψήφιση του 3ου μνημονίου…
Μελλοντικές εξελίξεις; Η κυβέρνηση έχει δείξει ότι όταν βρίσκεται ενώπιον πολιτικού προβλήματος, αντιδρά απρόβλεπτα: Όλα είναι στο …τραπέζι, από δημοψήφισμα ως εκλογές ή οτιδήποτε άλλο κρίνει ότι την εξυπηρετεί προκειμένου να κερδίσει χρόνο ή να παραμείνει στην εξουσία.
Το ποιος πληρώνει το λογαριασμό, το ξέρετε ήδη καλά και από την περίοδο των capital controls, αλλά και από την πικρή εμπειρία της κάθε φορά αύξησης των απαιτήσεων των δανειστών….
Ν.Β.
