42 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου
Η μνήμη μένει ζωντανή όταν ο αγώνας συνεχίζεται
Σε λίγες μέρες θα τιμήσουμε την 42η επέτειο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Θα τιμήσουμε τη μέρα που οι φοιτητές, ο λαός ξεσηκώθηκαν ενάντια στη Χούντα των συνταγματαρχών. Πριν 42 χρόνια, στις 17 Νοέβρη 1973 ο λαός εξεγέρθηκε ενάντια στην επταετή δικτατορία που επιβλήθηκε την 21η Απριλίου 1967. Τότε η διακυβέρνηση της χώρας πέρασε από τα αστικά κόμματα σε δυνάμεις του στρατού, λόγω αντιθέσεων μεταξύ αστικών κομμάτων και Παλατιού, καθώς και της ανάγκης να στηριχτεί ο αμερικανό-ΝΑΤΟϊκός ιμπεριαλισμός στην περιοχή.
Ωστόσο η πραγματική εξουσία δεν άλλαξε χέρια, ούτε και είχε σκοπό η χούντα να πάει κόντρα στα συμφέροντα των καπιταλιστών, των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, άλλαξε μόνο ο τρόπος επιβολής της. Κατά τη διάρκεια της επταετούς δικτατορίας τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων εκτινάχτηκαν, ενώ στον αντίποδα ο λαός στέναζε από την καταστολή που επιβλήθηκε.
Φυλάκισαν, εξόρισαν χιλιάδες αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης. Απαγόρευσαν με νόμο τα Συνδικάτα των Εργαζομένων και τις Απεργίες, κυνήγησαν και βασάνισαν όσους πάλευαν για τα δικαιώματα των εργαζομένων, της νεολαίας, των μαθητών. Επέβαλαν καθεστώς τρομοκρατίας και διώξεων.
Το πραξικόπημα όμως δεν ήταν έργο κάποιων “τρελών”. Οι Χουντικοί είχαν “πλάτες”, δεν ήρθαν από μόνοι τους. Τούς στήριξαν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, αυτοί που και σήμερα ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους για ένα κομμάτι ψωμί. Ήθελαν να επιβάλλουν “σιγή νεκροταφείου”, ώστε να πάψει να αγωνίζεται ο λαός ενάντια στην εκμετάλλευση.
Αυτό το καθεστώς υμνούν, σήμερα, οι ναζί εγκληματίες της Χρυσής Αυγής, που είχε στα όπα όπα το μεγάλο κεφάλαιο και τα κέρδη του, και στο “γύψο” το λαό, τη νεολαία, τις ανάγκες και τους αγώνες τους.
Τούς στήριξαν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό οι φοιτητές στην είσοδο του Πολυτεχνείου έγραψαν με μεγάλα γράμματα “ΕΞΩ ΟΙ ΗΠΑ-ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ”.
Τα συνθήματα είναι και σήμερα επίκαιρα όσο ποτέ. Οι ίδιοι που στήριξαν τότε τη Χούντα, σήμερα βομβαρδίζουν τη Συρία, τη Λιβύη, σκορπάνε το θάνατο και τη δυστυχία για τα κέρδη τους, ξεσπιτώνουν και πνίγουν στο Αιγαίο μικρά παιδιά.
Η χούντα δε έπεσε από μόνη της. Την έριξε ο λαός με τους αγώνες του, με τη νεολαία στην πρώτη γραμμή. Φάνταζε ανίκητη, αλλά τελικά αποδείχτηκε για μια ακόμα φορά πως ανίκητος είναι ένας λαός που παλεύει για το δίκιο του. Αυτό πρέπει να κάνουμε και σήμερα. Δεν έχουμε άλλο δρόμο. Μπορεί να μην υπάρχει σήμερα η Χούντα, με τη μορφή που υπήρχε τότε, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμα πιο έντονα, η αδικία, η εκμετάλλευση, η φτώχεια. Και πάνω απ’ όλα εξακολουθούν να υπάρχουν αυτοί που επέβαλλαν τότε τη Χούντα στο σβέρκο του Λαού μας, που έβγαλαν κέρδη και που συνεχίζουν να εκμεταλλεύονται και σήμερα το λαό: οι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές.
Η συμμετοχή χιλιάδων εργαζομένων, ανέργων, νεολαίας, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, γυναικών στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ που πραγματοποιήθηκαν σε δεκάδες πόλεις της χώρας, έδειξαν ότι η απεργία της 12 Νοέμβρη είναι η αρχή. Καλούμε σε συνέχεια της αγωνιστικής δράσης και κλιμάκωση της απάντησής μας ενάντια στην επίθεση στην κοινωνική ασφάλιση, στα δικαιώματά μας, στη ζωή μας.
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ ΣΤΙΣ 18.00 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΙΛΚΙΣ
