Φίλες και Φίλοι, Συντρόφισσες και Σύντροφοι, Συμπατριώτες και Συμπατριώτισσες,
Χαίρομαι που βρίσκομαι πάλι εδώ μαζί σας. Στα Γιάννενα της ιστορίας και της προόδου. Στην Ήπειρο που στην καρδιά και στο μυαλό κάθε Έλληνα ταυτίζεται με την περηφάνια και το ανυπότακτο του αντάρτικου.
Χαιρετίζω τη συγκέντρωσή σας.
Και θέλω να σας διαβεβαιώσω, πως είμαστε όρθιοι.
Και θα μείνουμε όρθιοι και πιο δυνατοί από χτες, όχι μόνο στις εκλογές που έρχονται. Αλλά και στις μάχες που είμαστε έτοιμοι να δώσουμε μετά τις εκλογές.
Πιο έμπειροι, πιο προσγειωμένοι, αλλά πάντα το ίδιο αποφασισμένοι. Για να κυβερνήσει επιτέλους τη χώρα η Αριστερά, με την ισχυρή εντολή και στήριξη του λαού. Για να δείξουμε και να αποδείξουμε σε όλους τους πολίτες ότι εννοούμε όσα λέμε χρόνια τώρα.
Γιατί τόσα χρόνια τώρα, όταν η ΝΔ και οι εταίροι της στη μοιρασιά της εξουσίας, έχτιζαν το καθεστώς της φθοράς, της διαπλοκής, της κοινωνικής αδικίας, εμείς αντιστεκόμασταν με πείσμα ηπειρώτικο και επιμονή αριστερή.
Όταν όλα τα ‘σκιαζε ο δικομματισμός και τα θόλωνε το ρουσφέτι, εμείς κρατούσαμε αναμμένη τη σπίθα του αγώνα για τις αλλαγές που χρειάζεται ο τόπος μας. Του αγώνα για αλλαγές στην κοινωνία, στην οικονομία, στο πολιτικό σύστημα, στις συνειδήσεις.
Κι ας ήμασταν λίγοι, ας ήμασταν χωρίς τα μέσα των άλλων, ας ήμασταν τότε μια δύναμη διαμαρτυρίας, όπως τους άρεσε να μας λένε.
Εκείνοι, βλέπετε, είχαν το χρίσμα τη διακυβέρνησης.
Εμείς το στίγμα της διαμαρτυρίας.
Και τώρα οι μισοί από αυτούς μας λένε ότι παραμένουμε κόμμα διαμαρτυρίας. Και οι άλλοι μισοί ότι μέσα σε μερικούς μήνες μας κατάπιαν οι καρέκλες της εξουσίας. Ας τους στείλουμε λοιπόν ένα μήνυμα από δω, από τα Γιάννενα.
Οι ίδιες αξίες, τα ίδια ιδανικά, οι ίδιες ιδέες, που κινούσαν τα βήματά μας τα δίσεκτα χρόνια της παντοδυναμίας τους, τα κινούν και σήμερα.
Για μας η διακυβέρνηση σημαίνει όχι σύνταξη εγκυκλίων, εξυπηρέτηση μεγάλων συμφερόντων, λαφυραγώγηση του κράτους, ρουσφέτι και κομματισμός. Διακυβέρνηση για μας σημαίνει αγώνας από καλύτερες θέσεις.
Αλλά πάντα με τους ίδιους στόχους: Να αλλάξουμε όσα στοιχειώνουν την κοινωνία και την πατρίδα. Να ανοίξουμε τις πόρτες στο λαό, στους πολίτες, στα κινήματα.
Δεν είναι αυτοσκοπός για την Αριστερά η κυβέρνηση. Το είδατε στους λίγους μήνες που μπορέσαμε να κυβερνήσουμε. Είναι όμως ένα σημαντικό εργαλείο, ένα όπλο, μια κρίσιμη θέση μάχης, για τις αλλαγές που θα κάνουν καλύτερη τη ζωή του εργαζόμενου, του αγρότη, του μικρομεσαίου. Του νέου ανθρώπου, που αναζητά διέξοδο και ορίζοντες.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Με την εντολή του λαού η Αριστερά βρέθηκε τον περασμένο Γενάρη στην κυβέρνηση, για πρώτη φορά στο τόπο, σε συνεργασία με τους ΑΝΕΛ.
Όλη η Ελλάδα, όλη η Ευρώπη, είδε, άκουσε, ξέρει, τη μεγάλη προσπάθεια που καταβάλαμε. Τη μάχη που δώσαμε. Όχι μόνο η κυβέρνηση, αλλά και ο λαός μας.
Δώσαμε μάχες με δυνάμεις υπέρτερες και δε το βάλαμε κάτω. Δώσαμε ανάσα αξιοπρέπειας και ανάτασης στο λαό μας. Τον βάλαμε ξανά στο προσκήνιο, πρωταγωνιστή και στην ίδια τη διαπραγμάτευση, με το ιστορικό δημοψήφισμα του Ιούλη. Η μεγάλη λαϊκή συμμμαχία του ΌΧΙ κατάφερε μια μεγάλη νίκη κόντρα στο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο, κόντρα στη συμμαχία του Ναι σε Όλα, και των δανειστών. Κόντρα σε όσους πίστευαν ότι μπορούν να βάλουν στο χέρι την Ελλάδα άπαξ και διά παντός, με την αμέριστη συνδρομή εκείνων, με πρώτη και χειρότερη τη Νέα Δημοκρατία, που ανέλαβαν να τους εκπροσωπούν στο εσωτερικό με κηρύγματα φόβου και υποταγής.
Στη θέση της προσπάθειας έβαλαν τη βολική οκνηρία του “τίποτε δεν γίνεται”.
Ε λοιπόν η ζωή απέδειξε ότι γίνεται και παραγίνεται. Το απέδειξαν οι λίγοι μήνες της αριστερής διακυβέρνησης ότι δεν είναι μονόδρομος η φθαρμένη από τη συχνή χρήση και κατάχρηση εξουσία τους. Ότι υπάρχει άλλο μοντέλο εξουσίας, με άλλο ήθος, άλλες πρακτικές, άλλους στόχους. Ότι δεν είναι ιστορική ανάγκη η διακυβέρνηση να αναπαράγει τον εαυτό της και όλες τις παθογένειες της χώρας. Μπορεί να παράγει δημοκρατία, διαφάνεια, δικαιοσύνη, στηριγμένη στο λαό. Και στηρίζοντας το λαό.
Κι αυτό είναι που ακόμα τους καίει. Οι έξι μήνες της αριστερής διακυβέρνησης τους καίνε.
Η “κατάληψη” του Μαξίμου από ανθρώπους που δεν κρατάνε από τζάκια, δεν έχουν σχέση με τη διαπλοκή, στάθηκαν πάντα απέναντι στη διαφθορά, δεν βλέπουν την πολιτική ως επάγγελμα και την εξουσία ως αυτοσκοπό.
Αυτά είναι που θέλουν να σβήσουν, να εξαφανίσουν, να εξαερώσουν. Γι’ αυτό μας επιτίθενται από όλες τις μεριές συκοφαντώντας, απειλώντας, βρίζοντας αλλά και χαϊδεύοντας.
Θέλουν να ξεμπερδέψουν με τη σπίθα της αντίστασης στην ψυχή του ελληνικού λαού.
Θέλουν να ξεμπερδέψουν με την ελπίδα
Θέλουν να ξεμπερδέψουν με το νέο, το ριζοσπαστικό, το καινοτόμο, το ανήσυχο που εκπροσωπούμε.
Αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο. Γιατί θα πρέπει πρώτα να ξεμπερδέψουν με την αλήθεια. Και η αλήθεια είναι ότι στους λίγους μήνες της διακυβέρνησής μας δώσαμε μια μάχη με τους δανειστές, που η ΝΔ και οι εταίροι περιορισμένης ευθύνης που στοιχίζονται πίσω της, ούτε στον ύπνο τους δεν έχουν δει. Ίσως να τη βλέπουν τώρα στους εφιάλτες τους.
Παλέψαμε, ματώσαμε, δείξαμε μαζί με τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας υπομονή και επιμονή. Αντέξαμε σε πρωτοφανείς πιέσεις, εκβιασμούς, μέτρα πιστωτικής ασφυξίας. Ανοίξαμε διάπλατα με το δημοψήφισμα την πόρτα στη συμμετοχή του λαού στη δύσκολη μάχη. Και όταν χρειάστηκε να πάρουμε τις πιο κρίσιμες αποφάσεις, κυριολεκτικά αποφάσεις ζωής και θανάτου, βάλαμε τη ζωή των απλών ανθρώπων πάνω από προσωπικές, κομματικές, πολιτικές σκοπιμότητες. Τη χώρα πάνω από το κόμμα. Με θάρρος και αίσθηση της ευθύνης μας καταλήξαμε σε μια συμφωνία που όλοι ξέρουμε ότι έχει δύσκολες πλευρές. Αλλά και που δίνει επιτέλους κάποια διέξοδο στο αδιέξοδο.
Απέτρεψε την καταστροφή. Ανέτρεψε τα σχέδια του Grexit. Και επιτρέπει, με τη χρηματοδότηση, τα αναπτυξιακά κονδύλια, τη δέσμευση για τη μείωση του χρέους, την υπαγωγή στο ευρωπαϊκό δίκαιο, να πάρει ανάσα η χώρα. Να πατήσουμε σε μια νησίδα σταθερότητας. Και να οργανώσουμε από καλύτερες θέσεις τη μεγάλη μάχη των αλλαγών, χωρίς τις οποίες είναι βέβαιο ότι δεν πρόκειται να βγούμε από το βάλτο.
Φίλες κι φίλοι,
Οι αλλαγές, οι τομές και οι μεταρρυθμίσεις με προοδευτικό πρόσημο είναι το μεγάλο ζητούμενο στο ερχόμενο χρονικό διάστημα.
Η στάση απέναντι στις αλλαγές ορίζει και τα στρατόπεδα σε αυτές τις εκλογές.
Από τη μια είναι οι δυνάμεις του χτες, με επικεφαλής τη ΝΔ του κυρίου Μεϊμαράκη.
Οι δυνάμεις που έχτισαν όλες τις παράγκες που σήμερα πρέπει να γκρεμιστούν.
Που βρίσκονται πίσω από όλες τις πληγές που πρέπει να κλείσουν.
Που ταυτίζονται με όλες τις παθογένειες που πρέπει να εξαλειφθούν.
Ο κύριος Μεϊμαράκης και το κόμμα του δεν είναι μόνο εκπρόσωποι του πιο σκληρού ευρωπαϊκού συντηρητικού λόμπι.
Είναι εκπρόσωποι της καθυστέρησης, του παλιού, της φθοράς, της διαπλοκής, των σκανδάλων.
Τα κόμματα εκπροσωπούν κοινωνικές δυνάμεις. Αυτό είναι γνωστό.
Η ΝΔ όμως, στη σημερινή συγκυρία, πρωτοτυπεί. Γιατί εκπροσωπεί αντικοινωνικές δυνάμεις. Τις πιο αντικοινωνικές δυνάμεις, που βυσσοδομούν κατά του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο για λόγους ιδεολογίας και ταξικών συμφερόντων.
Αλλά και γιατί απειλούμε, όπως αποδείχτηκε από τα έργα μας, το αθέμιτο πάρτι τους. Απειλούμε το μέτωπο της φθοράς. Ένα μέτωπο στο οποίο συνυπάρχουν οι σύγχρονοι Μέτερνιχ της Ευρώπης, η γερασμένη πολιτική αριστοκρατία, μια καλομαθημένη νομενκλατούρα του δημοσίου, οι εθνικοί εργολάβοι, οι βαρόνοι των ΜΜΕ, οι δεξιοτέχνες της μίζας, οι επιχειρηματίες που πλουτίζουν απομυζώντας το κράτος, οι κομματάρχες που βασιλεύουν με το ρουσφέτι και τον κομματισμό.
Έτσι λοιπόν το ερώτημα είναι ξεκάθαρο.
Τι μπορεί να εμπιστευτεί σ’ αυτούς ακόμα και ο συντηρητικός πολίτης; Τη διαπραγμάτευση για τη μείωση του χρέους που χρόνια τώρα διακηρύσσουν ότι είναι βιώσιμο; Τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, που οι ίδιοι μετέτρεψαν σε ζούγκλα; Τη χρηστή διαχείριση των οικονομικών του δημόσιου τομέα που τον μετέτρεψαν σε φέουδο τους; Την αποτροπή των κατασχέσεων πρώτης κατοικίας, που είχαν ετοιμάσει με τους δανειστές; Την αποτροπή της περικοπής των συντάξεων, που με την κατάργηση του ΕΚΑΣ και τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος, ήταν έτοιμοι να επιβάλουν; Γιατί αυτά έχουμε μπροστά μας να τα παλέψουμε.
Θα χρειαστούν μάχες δύσκολες για να κερδίσουμε το καλύτερο για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους. Θα εμπιστευτούμε για όλα αυτά τον κο Μεϊμαράκη, τον Άδωνι, τον Βορίδη, τον Βενιζέλο, τον Πάγκαλο;
Γιατί αυτοί είναι από πίσω του.
Και να θυμίσω, επειδή οι κύριοι της ΝΔ τείνουν να το ξεχνούν, ότι είμαστε εμείς που επιβάλαμε στους δανειστές τη διαπραγμάτευση όχι για το αν θα μειωθεί το χρέος, αλλά για το πόσο και πώς θα μειωθεί. Είμαστε εμείς που ανοίξαμε το μεγάλο θέμα της επαναφοράς των συλλογικών συμβάσεων και αποτρέψαμε ομαδικές απολύσεις. Που βάλαμε βέτο στους πλειστηριασμούς για κατασχέσεις πρώτης κατοικίας. Αφήσαμε ανοιχτή τη δυνατότητα στήριξης των αγροτών με αντισταθμιστικά μέτρα. Και κρατάμε επίσης ανοιχτό το ζήτημα του ΦΠΑ, κυρίως στα φροντιστήρια, με στόχο να προστατέψουμε τη λαϊκή οικογένεια.
Μπορεί λοιπόν κανείς σοβαρά έστω και να το σκεφτεί ότι θα εμπιστευτεί τη διαπραγμάτευση για όλα αυτά, και άλλα που αφορούν στη συμφωνία, στην υπαλληλία των δανειστών;
Πότε τους είδατε τελευταία φορά να δίνουν μάχη με τους δανειστές. Πότε τους είδατε να διαπραγματεύονται, να επικρίνουν τη λογική των μνημονίων και της λιτότητας;
Ξεχάσαμε το “ουδείς αναμάρτητος” της ΝΔ; Ξεχάσαμε το ότι τα μνημόνια είναι ευλογία; Εκείνους που φώναζαν ότι η δόξα για τις απολύσεις ανήκει στους ίδιους και όχι στην τρόικα;
Ξεχάσαμε τη στάση τους στο δημοψήφισμα και πριν από αυτό, όταν απαιτούσαν, πίεζαν, απειλούσαν, να κλείσουμε μια συμφωνία όπως-όπως; Αυτή ήταν και η μόνη μάχη τους, εδώ που τα λέμε.
Η μάχη να διακινήσουν τους εκβιασμούς των δανειστών, να εγκαταστήσουν το φόβο του Grexit σε κάθε σπίτι, να πιέσουν με κάθε μέσο και κάθε μέσο ενημέρωσης την κυβέρνησή μας να υποταχτεί και να υπογράψει ότι της έβαζαν μπροστά της.
Μπορεί λοιπόν ο πολίτης, οποιαδήποτε κι αν είναι η ιδεολογία και η κομματική του συμπάθεια, να εμπιστευτεί σοβαρά στον κύριο Μεϊμαράκη και στους εταίρους του τη διαπραγμάτευση που αφορά στη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων;
Και ακόμη περισσότερο.
Μπορεί να εμπιστευτεί τις αλλαγές που χρειάζεται επειγόντως η χώρα σε κείνους που μας φόρτωσαν με όσα πρέπει να αλλάξουν; Τον είδατε τον κύριο Μεϊμαράκη στο ντιμπέιτ. Και τον ακούσατε.
Κανένα πρόγραμμα, καμιά αυτοκριτική για το σάπιο παρελθόν, το άρρωστο κράτος,τις κουμπαριές της ΝΔ και των άλλων με τη διαπλοκή, την υπερχρέωση της χώρας, την ανοχή και την υπόθαλψη της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής.
Κρύβει λόγια η ΝΔ για το σκοπό της, που είναι ένας: Η αντιδραστική παλινόρθωση.
Και μη τους βλέπετε τώρα που παρουσιάζονται γλυκείς και θέλουνε λένε να τα βρούμε και να πιούμε και κάνα καφέ στη Κουμουνδούρου. Αυτή είναι η μάσκα που φοράνε πριν τις εκλογές. Η επιστροφή τους θα συνοδεύεται αυτή τη φορά όχι μόνο από την επιστροφή στα παλιά και ολέθρια, αλλά και από την εκδικητικότητα απέναντι στο λαό γιατί στάθηκε όρθιος.
Και μάλιστα χθες του ξέφυγε του κου Μειμαράκη και είπε ότι τη προηγούμενη φορά δε τα κατάφερνε γιατί δεν είχαν αυτοδυναμία. Γιατί πόσο να τη φορέσει τη προβιά ο λύκος, κάποια στιγμή θα του ξεφύγει αυτό που κρύβει μέσα του.
Κι ας μιλάει για συνεργασίες, δε τις πιστεύει. Τα λέει μόνο και μόνο για να θολώσει τα νερά ότι δήθεν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αλαζονικός. Αλλά υπήρξε μεγαλύτερη αλαζονεία από την αλαζονεία της εξουσίας αυτών των ίδιων ανθρώπων τόσες δεκαετίες τώρα;
Και θέλουν να μας πείσουν ότι ξαφνικά άλλαξαν. Οι ίδιοι είναι, τα ίδια πιστεύουν, τα ίδια και χειρότερα θα κάνουν αν επιστρέψουν.
Ας είμαστε λοιπόν καθαροί, συντρόφισσες και σύντροφοι,
Στη σημερινή συγκυρία ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να εγγυηθεί:
Πρώτον πολιτική σταθερότητα.
Δεύτερον την εφαρμογή της συμφωνίας, με όρους μάχης και όχι άνευ όρων παράδοσης.
Και τρίτον, και το πιο σημαντικό απ’ όλα, τις αλλαγές που χρειάζεται εδώ και τώρα η κοινωνική πλειοψηφία.
Κι αυτή δεν είναι μια διαπίστωση που πηγάζει από τον κομματικό μας εγωισμό. Ή από κομματικές επιδιώξεις. Είναι μια διαπίστωση που πηγάζει από την πραγματικότητα.
Από την πολιτική βιογραφία και τη στάση του καθενός στο προηγούμενο διάστημα. Από την ποιότητα, τις αρχές, τις ιδέες, την πολιτική του. Από το πρόγραμμα πάνω στο οποίο δεσμεύεται.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μόνο κόμμα που μπορεί αυτή τη στιγμή όχι μόνο να κρατήσει όρθια την κοινωνία και τη χώρα. Αλλά και να οργανώσει την πορεία προς την απελευθέρωση από τα μνημόνια και τις παθογένειες που μας οδήγησαν σ’ αυτά.
Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει την αποφασιστικότητα, την πολιτική βούληση, τα στελέχη, για τις δύσκολες μάχες που βρίσκονται μπροστά. Η Αριστερά έχει στην ταυτότητά της το ριζοσπαστισμό, την αφοσίωση στο λαό και στην πατρίδα, τη διαρκή ανανέωση.
Η Αριστερά πιστεύει βαθιά σε μια ανάπτυξη βασισμένη όχι στα υπερκέρδη των λίγων, αλλά στη δημιουργικότητα εκατομμυρίων παραγωγών, εργαζομένων, μικρομεσαίων, αγροτών, που μόνο σε συνθήκες ελευθερίας και ασφάλειας μπορεί να ανθίσει.
Και σήμερα η Αριστερά, όλοι εμείς, εμφανιζόμαστε μπροστά στο λαό όχι μόνο με τις ιδέες και την ιστορία μας. Αλλά και με την ωριμότητα, την ευθύνη, τη γνώση, που αποκομίσαμε τους δύσκολους μήνες της διακυβέρνησης.
Πείρα είναι το άλλο όνομα για τα λάθη μας, έλεγε κάποτε ένας πολιτικός και ιδεολογικός μας αντίπαλος, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Και εν μέρει συμφωνούμε. Γιατί είναι πολύ σημαντικό όχι να μη κάνεις λάθη, λάθη δε κάνει μόνο όποιος δεν επιχειρεί, αλλά να τα βλέπεις, να τα αναγνωρίζεις. Και να μαθαίνεις από αυτά.
Το μεγαλύτερο λάθος, όμως, που ισοδυναμεί με πολιτικό έγκλημα είναι να μη δίνεις τη μάχη. Να παραδίδεσαι άνευ όρων και χωρίς αγώνα. Αυτό δηλαδή που έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και το πληρώνουμε σήμερα όλοι μας.
Συμπατριώτες και Συμπατριώτισσες,
Δεν μπορούμε να σας υποσχεθούμε ότι όλα θα αλλάξουν με μιας. Δεν είμαστε ταχυδακτυλουργοί. Έχουμε, όμως, πλήρη συνείδηση ότι χρωστάμε πολύ περισσότερα στους Έλληνες πολίτες αλλά και στα Γιάννενα!
Αλλά η κυβέρνησή μας έδωσε δείγμα γραφής. Περίπου 2000 άνθρωποι στα Γιάννενα ωφελούνται από τις παρεμβάσεις μας για την ανθρωπιστική κρίση. Πολλοί περισσότεροι επωφελούνται ήδη του νόμου για τις 100 δόσεις. Και είναι βέβαιο ότι εκατοντάδες ίσως υπάλληλοι που αδίκως εκδιώχθηκαν από τις δουλειές τους, εκπαιδευτικοί, σχολικοί φύλακες, καθαρίστριες ή πανεπιστημιακοί υπάλληλοι, επέστρεψαν πίσω.
Για την Μεταλλουργική Βιομηχανία Ηπείρου, για ένα εξαιρετικά σύνθετο ζήτημα κάνουμε προσεκτικά βήματα για να εξασφαλίσουμε τη βιωσιμότητά της, διότι πέρα από τον παραμεθόριο χαρακτήρα της και τα μοναδικά στο επίπεδο της χώρας προϊόντα που παράγει, έχει επίσης αξιοσημείωτες προοπτικές άμεσης αύξησης του κύκλου εργασιών της.
Αποτρέψαμε την παράβαση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, που οδηγούσε στην ίδρυση εργοστασίου βιομάζας για την παραγωγή συνθετικού αερίου στα Μάρμαρα. Ενώ ξεκινήσαμε με τη συνεργασία πολλών φορέων και την αποφασιστική παρέμβαση του Υπουργείου Πολιτισμού, τις εργασίες για την αναστήλωση του ιστορικού γεφυριού της Πλάκας και ανοίξαμε έστω συμβολικά για δύο παραστάσεις το αρχαίο θέατρο της Δωδώνης, για το οποίο συνεχίζουμε την μακρόχρονη και εξαιρετικά σύνθετη προσπάθεια αποκατάστασης και αναστήλωσης.
Παρά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχει η Ήπειρος στο τομέα ειδικά της ζωϊκής παραγωγής τα τελευταία χρόνια από τις πολιτικές που ακολουθήθηκαν, όπως για παράδειγμα η διάλυση της ΑΤΕ και το ξεπούλημα της γαλακτοβιομηχανίας Δωδώνη, έχουμε σοβαρή συρρίκνωσή της.
Δεν ξεχνάμε λοιπόν την δέσμευσή μας να το διερευνήσουμε και να αποδώσουμε ευθύνες.
Όμως η ανάταξη του πρωτογενούς τομέα στην Ήπειρο, που αποτελεί πυλώνα της προσπάθειας για τη παραγωγική ανασυγκρότηση της τοπικής οικονομίας, απαιτεί ολοκληρωμένο σχέδιο και στοχευμένες παρεμβάσεις:
– επαρκές δίκτυο για την εύκολη πρόσβαση,
– θεσμικές παρεμβάσεις για συγκεντροποίηση της γής που θα διευκολύνουν την είσοδο νέων στη πρωτογενή παραγωγή ,
– αξιοποίηση ενεργειακών πηγών.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν για μας προτεραιότητες.
Όπως προτεραιότητες είναι και:
• Η επίλυση του χρόνιου προβλήματος των επιλέξιμων εκτάσεων για βοσκοτόπους, που είναι κρίσιμης σημασίας για την Ήπειρο
• Η στήριξη των υγιών συνεργατικών προσπαθειών, με το νέο θεσμικό πλαίσιο που βρίσκεται στη φάση της ολοκλήρωσης
Γνωρίζουμε ότι τα ασφυκτικά χρηματοδοτικά πλαίσια, που επέβαλαν οι δανειστές δημιούργησαν προβλήματα στις δημόσιες δομές υγείας και παιδείας.
Είμαστε όμως αποφασισμένοι και αποτελεί προτεραιότητά μας, να στηρίξουμε με κάθε τρόπο την αναβάθμιση αυτών των δομών, τα Νοσοκομεία, το Πανεπιστήμιο το ΤΕΙ, καθώς αποτελούν ουσιαστικά κρίσιμους αναπτυξιακούς πυλώνες της περιοχής.
Κάναμε τέλος σημαντικές προσπάθειες για τις υποδομές ξεμπλοκάροντας και αλλάζοντας τις συμβάσεις όπως για παράδειγμα στην Ιονία οδό όπου τα έργα παρά τις αντιξοότητες δεν σταμάτησαν καθόλου και προχωρούν με γρήγορους ρυθμούς.
Συμπατριώτες, συμπατριώτισσες,
μένουν πολλά και κρίσιμα να κάνουμε και για τις υποδομές και για το περιβάλλον. Ιδιαίτερα για τον μοναδικό υδάτινο πλούτο, για την παραγωγή αλλά και για τη δημόσια Υγεία και Παιδεία. Και
Είμαστε πιο αισιόδοξοι από χτες ότι θα τα καταφέρουμε. Πολλά από τα εμπόδια έχουν ξεπεραστεί. Και η μεγάλη πρόκληση είναι μπροστά μας.
Ζητάμε την ισχυρή εντολή του λαού για να αρχίσουμε μαζί, εσείς κι εμείς, να αλλάζουμε τη χώρα. Κι αυτή θα είναι μια διαδικασία επίμονη και μακρά που απαιτεί σταθερότητα στους στόχους και έξυπνη τακτική.
Μια διαδικασία που απαιτεί να πατάμε στην πραγματικότητα για να την αλλάξουμε.
Να υπολογίζουμε σε κάθε βήμα τους συσχετισμούς, για να τους αλλάξουμε.
Μια μάχη στην οποία έχουν θέση όλοι όσοι κατανοούν την ανάγκη των αλλαγών. Όσοι κατανοούν επίσης ότι η διακυβέρνηση από μόνη της δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα, αν το πιο ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας, δεν πάρει την υπόθεση στα χέρι του. Αν οι νέοι άνθρωποι δεν πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους.
Ας ξεκαθαρίσουμε και κάτι σημαντικό εδώ.
Τον τελευταίο καιρό διακινείται μια προπαγάνδας εθνικής ενότητας, οικουμενικότητας, μεγάλου συνασπισμού, μικρότερου συνασπισμού, και λοιπά.
Ο στόχος είναι φανερός. Να δείξουν ότι όλοι είμαστε ίδιοι.
Και να αναδείξουν ως εθνικό πρόγραμμα την επιβολή και τη στερέωση του καθεστώτος της διακυβέρνησης των δυνάμεων του χθες.
Το οποίο είναι δήθεν μονόδρομος. Μια απάτη και πολλά ψέματα.
Γιατί απάτη είναι η δήθεν εθνική ενότητα που επικαλούνται. Και πίσω της κρύβει την εθνική υποτέλεια που επιδιώκουν. Με τη δική μας μάλιστα συμμετοχή! Και είναι ψέμα ότι ενδιαφέρονται δήθεν για το καλό της κοινωνικής πλειοψηφίας. Και φυσικά ψέμα όταν ψελλίζουν, όσο τολμούν να το κάνουν, για μεταρρυθμίσεις.
Γιατί μεταρρυθμίσεις για όλους αυτούς, παλιούς και νεόκοπους, είναι οι περικοπές, οι απολύσεις η κατάργηση του κοινωνικού κράτους, το εργασιακό καθεστώς ζούγκλας.
Εμάς και το ξέρουν, μας χωρίζει χάος με τέτοιες απόψεις.
Γι’ αυτό μας υπονόμευσαν και μας πολέμησαν με κάθε τρόπο τους μήνες της δύσκολης διακυβέρνησης και διαπραγμάτευσης. Γι’ αυτό έκαναν σημαία την αριστερή παρένθεση. Κι αν σήμερα φορούν εθνική προβιά, είναι για να πετύχουν την αριστερή παρένθεση με άλλο τρόπο.
Στερώντας την ισχυρή εντολή από τον ΣΥΡΙΖΑ, υπολογίζουν ότι θα τον μετατρέψουν σε όμηρο της δικής τους πολιτικής. Και θα εξασφαλίσουν το καθεστώς τους.
Αλλά ας μιλήσουμε για τη πραγματική εθνική ενότητα που έχει ανάγκη ο τόπος. Είναι η ενότητα των πιο δημιουργικών δυνάμεων του λαού, της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, της προοδευτικής διανόησης, των μικρομεσαίων, της νεολαίας. Αυτή η εθνική ενότητα είναι για μας απαραίτητη προϋπόθεση για να προχωρήσει η χώρα στις αλλαγές που ζητά η εποχή μας.
Αλλά δεν χωρούν αυταπάτες.
Απέναντι στο κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο των αλλαγών βρίσκονται όλοι εκείνοι που έχουν συμφέρον και επιδιώκουν να αποκατασταθεί και να συνεχιστεί το καθεστώς του παλιού. Το μέλλον δεν θα’ρθεί από μόνο του έτσι νέτο σκέτο, αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς.
Θα ‘ρθει με μάχες, συγκρούσεις, αναμέτρηση, με το παλιό στην κοινωνία, στην οικονομία, στην πολιτική.
Κι αν το παλιό φοράει σήμερα το μανδύα της συναίνεσης, δεν παύει να είναι παλιό και επικίνδυνο. Γι’ αυτό σας καλώ, όλες και όλους, να δώσουμε ενωμένοι τη μάχη για να τελειώσουμε με το βάλτο.
Στις 20 του Σεπτέμβρη, ζητάμε ισχυρή εντολή.
Ισχυρή εντολή και στήριξη στον ΣΥΡΙΖΑ είναι το ισχυρό όπλο στη μάχη για να βγει η πατρίδα από το βάλτο και να προχωρήσει στο δρόμο των αλλαγών.
Για να ξεμπερδέψουμε με το παλιό. Και να κερδίσουμε το αύριο.