Η πρόταση της κυβέρνησης για την υπογραφή συμφωνίας με τους λεγόμενους «θεσμούς» αποτελεί ένα νέο μνημόνιο, το ίδιο επώδυνο για τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους αυτοαπασχολούμενους και τους συνταξιούχους, με το οποίο θα συνεχιστούν η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και του πλούτου της χώρας, καθώς και οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Γίνεται με τους ίδιους αποικιοκρατικούς όρους που έγιναν και τα προηγούμενα.
Η κυβέρνηση, η οποία προσπάθησε να διαπραγματευτεί μ’ αυτήν την «ιερά συμμαχία» των δανειστών – τοκογλύφων, συνάντησε «τοίχος» άρνησης και εκβιασμών, παράκαμψης και αδιαφορίας της λαϊκής ετυμηγορίας, έτσι όπως εκφράστηκε στις εκλογές στις 25 Γενάρη και στο δημοψήφισμα στις 5 Ιούλη 2015, και αντί να στηριχτεί σ’ αυτή και να εμμείνει μέχρι τέλους στην εφαρμογή των δεσμεύσεων της, υποχωρεί στα τελεσίγραφα των δανειστών, φοβούμενη τον οικονομικό στραγγαλισμό της χώρας και τις κοινωνικές αντιδράσεις που ενδεχόμενα να είχε.
Με την ενέργειά της αυτή, όμως, στέλνεται λάθος μήνυμα στον ελληνικό λαό και αναγνωρίζεται ότι οι λαοί δεν μπορούν να τα βάλουν με τους ισχυρούς, τους εκβιαστές και τους δυνάστες τους και ότι οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές της λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων, της αποδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων και της διάλυσης του ασφαλιστικού αποτελούν μονόδρομο, χωρίς δυνατότητες άλλων ελπιδοφόρων προοπτικών για τους εργαζομένους και για τους λαούς της Ευρώπης.
Η κυβέρνηση δεν έχει κανένα πολιτικό και ηθικό δικαίωμα και καμιά λαϊκή νομιμοποίηση να προχωρήσει στην υπογραφή ενός νέου μνημονίου, αφού ούτε οι προεκλογικές της εξαγγελίες, ούτε οι προγραμματικές της δεσμεύσεις επιτρέπουν κάτι τέτοιο. Πολύ περισσότερο, όταν ο ελληνικός λαός με το παλλαϊκό και ισχυρό “ΟΧΙ” στους εκβιασμούς και στη λιτότητα απέρριψε τις προτάσεις των δανειστών, που είναι περίπου ίδιες μ’ αυτές που κατάθεσε η ελληνική κυβέρνηση, και για το λόγο αυτό έτυχαν της υποστήριξης των δυνάμεων του «ΝΑΙ», που αποδοκιμάστηκαν από την συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού στις 5 του Ιούλη.
Το ΜΕΤΑ καλεί την κυβέρνηση να μη συνομολογήσει σε μια τέτοια συμφωνία, που θα οδηγήσει σε νέα βάσανα και περιπέτειες τον ελληνικό λαό και τον τόπο. Δηλώνει ξεκάθαρα ότι θα συνεχίσει, μέσα από τις γραμμές εργατικού – λαϊκού κινήματος, τον αγώνα για να μην περάσουν και αυτά τα μέτρα και καλεί κάθε εργαζόμενο και τον ελληνικό λαό να μη συναινέσουν στη νέα λεηλασία των δικαιωμάτων τους και να αγωνιστούν για την ανατροπή της λιτότητας και των νεοφιλελεύθερων – αντεργατικών πολιτικών, για το πέρασμα των τραπεζών σε δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικό έλεγχο, για την αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου υπέρ των αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων, για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας προς το συμφέρον του λαού και του τόπου και για τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους.
Τέλος, ακόμη και μέτρα σε θετική κατεύθυνση, όπως, η αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου, είναι βέβαιον ότι θα «εξυπηρετήσουν» τη μαύρη τρύπα του χρέους, ενώ η αναφορά για διαγραφή χρέους παραπέμπεται σε ένα ασαφές και αβέβαιον μέλλον.
