Γράφει ο Νηφάλιος
Υπάρχουν δυο απόψεις για όσα μας συμβαίνουν: η μια που λέει οτι φταίνε όσοι μας κυβερνούν και η δεύτερη που ρίχνει το φταίξιμο σε εμάς, το λαό, ο οποίος εκλέγει αυτούς που τον κυβερνούν. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση.
Τα τελευταία 24ωρα πληθαίνουν οι φωνές που προτρέπουν τον κόσμο να μην διχαστεί. Μα, διάολε, πως είναι δυνατόν να μην διχαστείς, όταν καλείσαι να αποφασίσεις με ένα ναι ή με ένα όχι; Κάθε πλευρά έχει τα επιχειρήματά της, καλά ή κακά, όπως και αν τα αντιλαμβάνεται ο καθένας. Μολαταύτα, υπάρχει ένας παράγοντας που κανείς – ή σχεδόν κανείς – δεν έχει ακόμη αξιολογήσει. Μιλάω για την ψυχολογία του Έλληνα.
Ειλικρινά, όσες προσπάθειες και αν έχω κάνει, δεν μπορώ να αντιληφθώ πως ένας λαός που τόσα και τόσα χρόνια έχει στηρίξει την ψήφο του στο συμφέρον (με εξαιρέσεις βέβαια), θα μπορέσει τώρα να αντιληφθεί τι πραγματικά τον συμφέρει και κυρίως, τι του αξίζει. Ίσως γιατί το δημοψήφισμα έτσι όπως διεξάγεται είναι απο μόνο του ένας δυσεπίλυτος γρίφος ή ίσως γιατί έχουμε ξεχάσει την έννοια της προσωπικής αξίας σήμερα, η ψήφος του κόσμου δεν εμπνέει καμία εμπιστοσύνη. Για να το πω πιο απλά και να δανειστώ το viral των τελευταίων ημερών, “μπορεί να ψηφίσουμε ναι την Κυριακή και όταν γίνουν εκλογές να βγάλουμε ξανά τον ΣΥΡΙΖΑ με 45%”!..
Τόσα και τόσα χρόνια εκλέγουμε πολιτικούς άρχοντες που μας έφθασαν εδώ. Σαφώς και δεν το αξίζουμε ως λαός, αφού και ικανοί είμαστε και άξιοι να κρατήσουμε την αυτοκυριαρχία μας. Δυστυχώς όμως αυτήν την έχουμε κρατήσει ερμητικά κλειστή στο μπαούλο του σπιτιού μας, αυτό που με αγωνία ανοίγουμε κάθε που θέλουμε να κλειδώσουμε τα λίγα λεφτά που μας έμειναν…
Ο Νηφάλιος
([email protected])
