Συνεχίζεται το πρόγραμμα παραστατικών δραστηριοτήτων που οργανώνει το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων τη φετινή χειμερινή θεατρική περίοδο και υλοποιείται κατά τους μήνες Ιανουάριο και Φεβρουάριο. Μετά το Χοροθέατρο τη σκυτάλη παίρνει η «Ομάδα Χρώμα» για τρεις παραστάσεις – ρεσιτάλ ερμηνείας της σπουδαίας ηθοποιού Λυδίας Κονιόρδου. Τα συγκλονιστικά έργα «Ουρανός Κατακόκκινος» – «Σ’ εσάς που με ακούτε» της Λούλας Αναγνωστάκη σε σκηνοθεσία- διαμόρφωση σκηνικού χώρου Κωνσταντίνου Χατζή θα υποδεχθούν το κοινό των Ηπειρωτών αυτή την εβδομάδα στο θέατρο «Καμπέρειο». Οι παραστάσεις θα δοθούν Παρασκευή 16, Σάββατο 17 και Κυριακή 18 Ιανουαρίου με ώρα έναρξης 9.00’ μ.μ. Χορηγός επικοινωνίας: Δημοτικό Ραδιόφωνο Ιωαννίνων.
Ακούστε με καλά… Εσείς απ’ όλα τα μέρη του κόσμου… δέκα χρόνια για το τίποτα… εγώ δεν θέλω να είμαι μέσος όρος… τίποτα από ό,τι έχουν αυτοί δεν με συγκινεί…εγώ… κάνω τη δική μου επανάσταση… η ψαλίδα ανοίγει… οι φτωχοί θα γίνουν φτωχότεροι… με παράτησαν αβοήθητη…με ανάγκασαν να διαλέξω ανάμεσα σε δυο παιδιά… Πειράζει που μιλάω για τα προσωπικά μου;
Τρεις γυναίκες. Η Σοφία, η Σοφία Αποστόλου, η Έλσα. Τρεις προσωπικές ιστορίες. Ζωές στοιβαγμένες μέσα σε διαμερίσματα. Το προσωπικό που γίνεται καθολικό. Παρέλαση. Υδρορροές. Θόρυβοι. Τρεις γυναίκες που θα συνδέσουν το παρελθόν με το παρόν και θα προσπαθήσουν να ενταχθούν σ’ ένα μέλλον. Εξόριστες, μετέωρες, σ’ ένα πουθενά…
ΟΜΑΔΑ ΧΡΩΜΑ
«Ουρανός Κατακόκκινος» – « Σ’ εσάς που με ακούτε» της Λούλας Αναγνωστάκη
Ερμηνεία: Λυδία Κονιόρδου
Σκηνοθεσία- Διαμόρφωση σκηνικού χώρου: Κωνσταντίνος Χατζής
Παρασκευή 16, Σάββατο 17 και Κυριακή 18 Ιανουαρίου, ώρα 9.00’ μ.μ.
Διάρκεια παράστασης: 70’ – Γενική είσοδος: 15 €
Πληροφορίες: www.dipetheioannina.eu
Αποσπάσματα Κριτικών:
Ουρανός Κατακόκκινος –Σ’ εσάς που με ακούτε
Η Λυδία Κονιόρδου ερμηνεύει τα συγκλονιστικά κείμενα της Λούλας Αναγνωστάκη στην άψογη σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Χατζή και αποδεικνύει πως είναι η κορυφαία ηθοποιός της γενιάς της…
Τα εύσημα, βέβαια, ανήκουν πρώτα στη μεγάλη Λούλα Αναγνωστάκη, που έγραψε αυτό το βαθύ, οξύ κείμενο για τον ηρωισμό που απαιτεί η καθημερινότητα, για τη ροπή μας στο Κακό (χωρίς να υπάρχει απαραιτήτως κάποιος ψυχολογικός ή άλλος σοβαρός λόγος που να δικαιολογεί την επιλογή μας), για την αληθινή ελευθερία που είναι πρωτίστως προσωπικό, «εσωτερικό» επίτευγμα. Αλλά επειδή οι λέξεις μόνες τους είναι πάντα λίγες, δεν μπορώ να μη θαυμάσω αυτή την ερμηνευτική ευλυγισία (χαμηλόφωνη και εσωτερική, στον αντίποδα του μεγέθους των ερμηνειών της στην τραγωδία), αυτό τον πλούτο των παραμικρών αισθηματικών αποχρώσεων, αυτήν τη φωτιά που καίει την Κονιόρδου. Η Λούλα Αναγνωστάκη απέδωσε το 2002 με εντυπωσιακή δραματουργική εμβρίθεια και οξυδέρκεια αυτό που θα ακολουθούσε, αυτό που συμβαίνει σήμερα. Η Λυδία Κονιόρδου, ερμηνεύοντας τον λόγο της Αναγνωστάκη, και η εξαιρετική σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Χατζή προσφέρουν την έμπρακτη απόδειξη πολλών εξ όσων έχει γράψει ο master Πίτερ Μπρουκ. Ένα μάθημα υποκριτικής στον άδειο χώρο.
Ματίνα Καλτάκη
Lifo
Εδώ, η συνάντηση της τυραννικής, βιωματικής μνήμης της Αναγνωστάκη με το κοινό αμαρτωλό παρελθόν. Εδώ, η εκρηκτική αυτή ένωση ορμάει με εφιαλτικά προφητική ισχύ στο σήμερα. Εδώ η συνάντηση Της γραφής, Της συγγραφής με Την υποκριτική τους κορύφωση και Την υποκριτική τους διεύρυνση. Η Λυδία Κονιόρδου, στην εύστοχη σκηνική σύνθεση που επιχείρησε ο Κωνσταντίνος Χατζής, τυπικά μόνον αναμετρήθηκε με πρόσωπα από τα δύο έργα της Αναγνωστάκη. Ουσιαστικά περιέλαβε μέσα στην υποκριτική της περιπέτεια όλη τη συγκλονιστική πινακοθήκη των ηρώων-καταστάσεων της συγγραφέως-συνείδησής μας, που εξομολογούνται αποκαλυπτικά, θυμούνται οδυνηρά, εκμυστηρεύονται κωμικοτραγικά, ανακρίνονται βασανιστικά. Οι λύσεις του σκηνοθέτη Κωνσταντίνου Χατζή ανέδειξαν τα στοιχεία της παράστασης και της ερμηνείας.
Άννυ Κολστιδοπούλου
Καθημερινή
Η συνάντηση ενός νέου σκηνοθέτη του Κ. Χατζή με την Λυδία Κονιόρδου, ευτύχησε να μας παραδώσει μια εντελώς καινούργια ανάγνωση των δύο έργων. Τα τρία πρόσωπα, ερμηνευμένα από μία αδρή ηθοποιό που γνωρίζει αρχαία τραγωδία, δηλαδή τον αρχαιτυπικό κώδικα, σε συνδυασμό με την σκηνοθετική επιλογή ώστε το «ηττημένο» πρόσωπο να γίνεται μια καθολική «κραυγή» αγωνίας.
Όλγα Μοσχοχωρίτου
Ημερησία
Η εθνική μας τραγωδός μάς αποκαλύπτεται –επιτέλους- και ως εξαιρετικών ποιοτήτων, πραγματικά απαστράπτουσα κωμικός. Είναι εξίσου συγκλονιστική διακατεχόμενη από κωμικό οίστρο, όπως όταν αλωνίζει το «φυσικό» χώρο της, τις μεγάλες αρχαίες Ορχήστρες, αγγίζοντας και μεταγγίζοντας υψηλά επίπεδα τραγικής μέθεξης στις κερκίδες. Την μεγάλη, σαν έτοιμη από καιρό, ανατροπή η σπουδαία ηθοποιός την πραγματοποιεί χάρη στη «δηλητηριώδη», αισθαντική, γλυκόπικρη δραματουργία της Λούλας Αναγνωστάκη. Είχε κατ’ αρχάς την ευφυΐα να διαγνώσει και να αναδείξει το κρυμμένο, συνήθως παραγκωνισμένο υποδόριο χιούμορ της δραματουργού. Συγκεκριμένα, τριών γνωστών μονολόγων της από τα έργα «Σε εσάς που με ακούτε» και «Ουρανός Κατακόκκινος». Κάνοντάς μας ασταμάτητα να γελάμε μέσα από ένα συνεχή κλαυσίγελο για την Ελλάδα που ποτέ δεν θα αλλάξει. Θέτοντας μέσα από μια περιπτωσιολογία ειδική καίρια ερωτήματα για την κοινή ανθρώπινη φύση. Γυναικεία μεν, αλλά ανθρώπινη τελικά. Παραδοξότητα; Κάθε άλλο.
Ιωάννα Κλεφτόγιαννη
Ελευθεροτυπία
Η Λυδία Κονιόρδου, επιβλητικά Δωρική, πατά πάνω στον στέρεο προφητικό λόγο της Αναγνωστάκη και με την μοναδικότητά της, αφτιασίδωτη, φυσική, σπουδαία, παντρεύει τους δυο πολυεπίπεδους μονολόγους. “Τρεις προσωπικές ιστορίες” της Σοφίας, της Σοφίας Αποστόλου και της Έλσας παίρνουν υπόσταση με την υποκριτική δύναμη της κορυφαίας πρωταγωνίστριας.
Χαρά Κιούση
Ο Κωνσταντίνος Χατζής έστησε την παράσταση κρατώντας την ποιητικότητα του κειμένου αλλά χωρίς πρόσθετα στολίδια. Μια παράσταση για αυτούς που δεν θέλουν να βολευτούν και δεν θέλουν να είναι ο μέσος όρος.
Ειρήνη Μουντράκη
