Οι δραματικές εξελίξεις που εκτυλίσσονται στο Τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής, το τελευταίο διάστημα, καθιστούν καθήκον μας να κοινοποιήσουμε τις απόψεις μας στο ευρύ κοινό. Μέσα από την περιγραφή των γεγονότων που μας οδήγησαν μέχρι εδώ σκοπεύουμε να επισημάνουμε τους κινδύνους που θεωρούμε πως ελλοχεύουν σχετικά με το μέλλον του Τμήματος. Ο αγώνας μας δεν στηρίζεται σε στενά οικονομικά κριτήρια. Πρόκειται για αγώνα προάσπισης της αξιοπρέπειάς μας ως εργαζόμενων, και γενικότερα αγώνα υπεράσπισης του παρεχόμενου επιπέδου σπουδών, το οποίο σύμφωνα με την εκτίμησή μας απειλείται με υποβάθμιση. Η στάση μας εκφράστηκε με την άρνησή μας να υπογράψουμε τις συμβάσεις για την πρόσληψη έκτακτου διδακτικού προσωπικού.
Αιτία για την στάση μας ήταν το γεγονός πως οι επιστημονικοί συνεργάτες κλήθηκαν να υπογράψουν συμβάσεις ως διδακτικό προσωπικό με ελλιπή προσόντα και με καθεστώς ωρομισθίας, παρότι είχαν αξιολογηθεί από το ίδιο το Ίδρυμα ως φέροντες πλήρη προσόντα. Η απόφαση για την μετατροπή των συμβάσεων έγινε κατόπιν εισήγησης του Διευθυντή του ΤΛΠΜ, ο οποίος είναι ταυτόχρονα Αντιπρόεδρος της Διοίκησης. Η μονομερής μετατροπή των συμβάσεων έγινε αντιληπτή την τελευταία στιγμή, χωρίς να έχουν δοθεί εξηγήσεις και ενημέρωση, όπως θα περίμενε κανείς για τόσο σοβαρό θέμα.
Η αλλαγή στο εργασιακό καθεστώς των επιστημονικών συνεργατών έχει πολυάριθμες προεκτάσεις. Προκαλεί προβλήματα στη λειτουργία του Τμήματος, εφόσον το μόνιμο διδακτικό προσωπικό δεν επαρκεί για την εποπτεία των πτυχιακών εργασιών, ούτε καν για την συγκρότηση τριμελών επιτροπών εξέτασης. Πλήττει τις αποδοχές των επιστημονικών συνεργατών και -ιδίως- την ασφαλιστική τους κάλυψη· είναι αδιανόητο να στερείται η ασφαλιστική κάλυψη από εργαζόμενους που καλύπτουν πλήρες ωράριο και διανύουν κάθε εβδομάδα μεγάλες αποστάσεις στο ελληνικό οδικό δίκτυο για να διδάξουν στο Τμήμα. Κυρίως, όμως, αποτελεί σύμπτωμα έκπτωσης στην ποιότητα των εκπαιδευτικών υπηρεσιών που παρέχονται στο Τμήμα και το Ίδρυμα.
Το δίκαιο του αιτήματος για την αποκατάσταση των συμβάσεων δεν έχει αμφισβητηθεί. Ωστόσο, από μόνο του δεν ήταν αρκετό για να προκαλέσει τις κινητοποιήσεις που ακολούθησαν.
Το γεγονός της μονομερούς μετατροπής των συμβάσεων ήρθε να προστεθεί σε μια σειρά ενεργειών που υποβαθμίζουν το επίπεδο των σπουδών και αλλοιώνουν τη φυσιογνωμία του τμήματος. Σημαντικότερη από αυτές ήταν το νέο καθεστώς με το οποίο προτείνει η Διοίκηση του ΤΕΙ Ηπείρου την πρόσληψη μουσικών και πρόκειται να ισχύσει προσεχώς. Έως τώρα, η θεσμική ένταξη ενεργών μουσικών σε ρόλο διδάσκοντα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ήταν εφικτή χάρη στην πρωτότυπη διατύπωση νομοθετικού πλαισίου για την κατηγορία Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού (ΕΡΔΙΠ). Η δημιουργία του κλάδου ΕΡΔΙΠ είχε γίνει χάρη στην πρωτοβουλία του Τ.Λ.Π.Μ κατά την ίδρυσή του. Σχετικά με τη σημασία και την αναγκαιότητα του κλάδου παραπέμπουμε στο εμπεριστατωμένο κείμενο που ψηφίστηκε από την Γενική Συνέλευση των φοιτητών του Τμήματος: https://goo.gl/YX0jGo
Μετά από την πρόσφατη αλλαγή του νομικού πλαισίου, η πρόθεση της διοίκησης, –όπως αυτή εκφράστηκε από τον τοποθετημένο Διευθυντή του Τμήματος– ήταν η αποδοχή της κατάργησης του κλάδου και η μετατροπή σε ΕΔΙΠ. Όμως, η πρόσληψη μουσικών στη βαθμίδα ΕΔΙΠ θέτει μια σειρά από ζητήματα. Με την τοποθέτηση των διδασκόντων σε κατώτερη βαθμίδα, με τη μείωση των αποδοχών, με την απαίτηση τίτλου σπουδών, υποβαθμίζεται η ακαδημαϊκή ταυτότητα και αγνοείται το εξαιρετικό καλλιτεχνικό έργο με βάση το οποίο αξιολογούνταν και προσλαμβάνονταν μέχρι σήμερα οι μουσικοί. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το Τμήμα να αδυνατεί να προσλάβει το μεγαλύτερο ποσοστό των καταξιωμένων μουσικών της χώρας. Επιπλέον, εφόσον δεν προβλέπεται νομικά πρόσληψη εκτάκτων ΕΔΙΠ δημιουργείται τεράστιο πρόβλημα για το ΤΛΠΜ καθώς διαθέτει ελάχιστο αριθμό μονίμων.
Στην αδυναμία της διοίκησης να αντιληφθεί την ιδιαιτερότητα του διδακτικού προσωπικού και την αδιαφορία να αναληφθούν πρωτοβουλίες για την ανασύσταση του κλάδου ΕΡΔΙΠ, ήρθε να προστεθεί η επιβολή αλλαγής του προγράμματος σπουδών. Παρότι μόλις πριν από λίγους μήνες το πρόγραμμα σπουδών είχε περάσει από εξωτερική αξιολόγηση και είχε αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές, ο Διευθυντής του ΤΛΠΜ, με ατομική του πρωτοβουλία, αποφάσισε και υποχρέωσε το τμήμα να αλλάξει το πρόγραμμα σπουδών. Το πρόγραμμα είχε θεωρηθεί από τους εξωτερικούς αξιολογητές ως πρωτότυπο και μοντέλο διεθνώς για το πώς πρέπει να διδάσκεται η παραδοσιακή μουσική. Η επιβολή αλλαγής του προγράμματος και κατ’ επέκταση της φυσιογνωμίας του τμήματος χωρίς κάποια επιστημονική τεκμηρίωση, μας οδήγησαν στην βεβαιότητα ότι οι προθέσεις του Διευθυντή του ΤΛΠΜ κάθε άλλο παρά αγαθές είναι.
Μετά απ’ αυτά, όταν αντιληφθήκαμε τις παρατυπίες στις συμβάσεις των επιστημονικών συνεργατών, αποφασίσαμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ να μην υπογράψουμε τις συμβάσεις μέχρι να ικανοποιηθούν δύο αιτήματα: α) Οι επιστημονικοί συνεργάτες να προσληφθούν με μηνιαία αποζημίωση, και όχι με ωρομισθία και β) να αναληφθούν άμεσα συγκεκριμένες ενέργειες προκειμένου να αποκατασταθεί το θεσμικό καθεστώς των μουσικών που διδάσκουν στο ΤΛΠΜ. Διατυπώσαμε το αίτημά μας γραπτώς προς τον Διευθυντή του Τμήματος και το στείλαμε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στις 3/11. Η αντιμετώπιση που μας επιφυλάχθηκε ήταν όμοια με αυτή που είχαμε και στο παρελθόν. Ο Διευθυντής του Τμήματος απαξίωσε να απευθυνθεί ο ίδιος. Αντ’ αυτού, στάλθηκε προσωπικό μήνυμα από τον Πρόεδρο του ΤΕΙ το οποίο ενημέρωνε πως το κείμενο θα έπρεπε να συνοδεύεται από υπογραφές για να έχει ισχύ και ζητούσε να προσέλθουμε για συνάντηση με τη Διοίκηση του Ιδρύματος.
Μπορείτε να δείτε το σύνολο της γραπτής αλληλογραφίας μεταξύ των έκτακτων καθηγητών και της διοίκησης εδώ: https://goo.gl/4DXsI6
Η εκτίμησή μας ότι η σύνταξη και ανταλλαγή επιστολών αποτελεί μορφή διαλόγου –και μάλιστα διαφανούς και ελέγξιμου– ενώ παράλληλα εξασφαλίζεται ο δεσμευτικός χαρακτήρας των θέσεων που διατυπώνονται, μας οδήγησε στην απόφαση να μην προσέλθουμε στην συνάντηση, αν δεν λάβουμε γραπτώς τις θέσεις της διοίκησης. Άλλωστε στο παρελθόν είχαμε εισπράξει πολλές φορές απαξίωση από τον Διευθυντή του Τμήματος. Υπάρχει μεγάλος αριθμός επιστολών μας στις οποίες δεν απαντούσε καν. Ωστόσο, κάνοντας την αυτοκριτική μας, αναγνωρίζουμε ότι η απόφαση αυτή δεν ήταν η καλύτερη και θα ήταν προτιμότερο να προσέλθουμε στη συνάντηση, όποιο σκοπό και αν είχε η Διοίκηση. Πρέπει να σημειωθεί εντούτοις πως όταν κάποιος από εμάς έκλεισε τελικά ραντεβού με τον Διευθυντή, αυτός ακύρωσε την συνάντηση όταν, τηλεφωνικά, ο συνάδελφός μας του διευκρίνισε ότι η προσέλευσή του είχε σκοπό τον διάλογο και όχι την υπογραφή.
Η Διοίκηση φάνηκε ανυποχώρητη απέναντι στο αίτημά μας να λάβουμε γραπτώς ουσιαστική απάντηση. Μέσα σε τρεις ημέρες από την πρώτη μας επιστολή, έστειλε τελεσίγραφο για άμεση υπογραφή των συμβάσεων, αναφέροντας ότι “Σε περίπτωση μη προσέλευσής σας θεωρείται σιωπηρή η παραίτησή σας και ανακαλείται η πρόσληψη για λόγους αποκλειστικής υπαιτιότητάς σας, που συντρέχουν στο πρόσωπό σας, γεγονός που θα ληφθεί σοβαρά υπόψη σε κάθε μελλοντική συνεργασία μας”. Στον εκβιασμό του τελεσιγράφου υπέκυψε και υπέγραψε μόνο ένας από τους είκοσι έναν συναδέλφους. Την ημέρα λήξης του τελεσίγραφου, στις 7/11, η διοίκηση προχώρησε εσπευσμένα στην πραγματοποίηση Κοσμητείας, στην οποία μας εμφάνισαν περίπου ως τρομοκράτες και ρητώς ως συνωμοτούντες εναντίον του Ιδρύματος και την ίδια στιγμή αποφασίστηκε η επαναπροκήρυξη των θέσεων έκτακτου προσωπικού.
Η συγκρουσιακή στρατηγική που ακολουθήθηκε από τη Διοίκηση, έφερε μοιραία ραγδαίες εξελίξεις. Οι φοιτητές του Τμήματος τάχθηκαν άμεσα στο πλευρό των έκτακτων διδασκόντων και προχώρησαν σε κατάληψη του Διοικητηρίου του ΤΕΙ και του κτηρίου του Τμήματος. Η διεξαγωγή των μαθημάτων διακόπηκε και το ζήτημα πήρε διαστάσεις στα τοπικά και πανελλήνια Μ.Μ.Ε. Τα ρεπορτάζ στην πλειοψηφία τους υποστήριξαν το δικαίωμα των φοιτητών να υπερασπίζονται το επίπεδο των σπουδών τους. Η Γενική Συνέλευση των φοιτητών έλαβε απόφαση στην οποία απαιτείται η παραίτηση του κ. Αναστάσιου Τσίνα από τη θέση του Διευθυντή της Σχολής Καλλιτεχνικών Σπουδών και την άμεση αποκατάσταση της εύρυθμης λειτουργίας του ΤΛΠΜ. (Περισσότερα εδώ: https://goo.gl/UvJCvC). Ξεκίνησε η on line συλλογή υπογραφών υπέρ της παραίτησης του κ. Τσίνα, στην οποία έχουν συγκεντρωθεί πάνω από χίλιες υπογραφές (https://goo.gl/ZBk9fW).
Η εντύπωση που έχουμε αποκομίσει έως τώρα είναι ότι η διοίκηση του ΤΕΙ αναζητά –με την ευκαιρία της οικονομικής συγκυρίας– πιο “φτηνούς” δασκάλους με κάθε τίμημα. Ο τρόπος με τον οποίο μεταχειρίζεται τους εξωτερικούς συνεργάτες και τα μέλη ΕΡΔΙΠ, δείχνει ότι επιδιώκει να έχει δασκάλους άβουλους, φοβισμένους, αναλώσιμους και εξαθλιωμένους, δηλαδή υποτακτικούς. Ένδειξη ότι πετυχαίνει το σκοπό της είναι ότι ο μοναδικός εξωτερικός συνεργάτης που λύγισε και υπέγραψε, ήταν ο πιο ηλικιωμένος και πιο αδύναμος να βρει άλλη επαγγελματική διέξοδο.
Επιπλέον, η διοίκηση, όπως εκφράζεται από τον τοποθετημένο Διευθυντή του Τμήματος, μας αντιμετωπίζει με τρόπο υποτιμητικό.
• Μας χαρακτηρίζει ως αναιδείς και προσβλητικούς επειδή αμφισβητήσαμε την μονομερή αλλαγή των συμβάσεων των επιστημονικών συνεργατών, όχι ως αμιγώς οικονομικό αίτημα, αλλά ως σύμπτωμα μιας προϊούσας κατάπτωσης των εκπαιδευτικών υπηρεσιών που παρέχονται στο Ίδρυμα. Και επειδή συναρτήσαμε σε αυτή το χρόνιο και ανοιχτό ακόμη ζήτημα της θεσμικής υπόστασης των μουσικών που διδάσκουν στο ΤΛΠΜ.
• Συνεχίζει να υποστηρίζει, ότι δεν υπήρχε λόγος να διαμαρτύρονται όλοι οι εργαζόμενοι, εφόσον το ζήτημα αφορούσε μόνο μερικούς από αυτούς. Φαίνεται ότι έχει λησμονήσει την έννοια της αλληλεγγύης και της συναδελφικότητας. Της είναι αδιανόητο, όπως φαίνεται, οι εργαζόμενοι στο Τμήμα να νοιάζονται για το συμφέρον των συναδέλφων τους και να συντάσσονται με το δίκαιο των αιτημάτων τους, διακινδυνεύοντας να χάσουν τη δουλειά τους. Ίσως για τους μουσικούς η συλλογική συνείδηση να είναι περισσότερο ανεπτυγμένη, δεδομένου πως η μουσική τέχνη τους υποχρεώνει να λειτουργούν ομαδικά και να συντονίζονται στο χρόνο. Ο τοποθετημένος Διευθυντής του ΤΛΠΜ υποτιμά το γεγονός ότι εδώ και πολλά χρόνια οι ίδιοι εξωτερικοί συνεργάτες υπηρετούν το Τμήμα, συχνά μάλιστα υπερβαίνοντας τις τυπικές τους υποχρεώσεις. Η αξιοζήλευτη ομοψυχία που έδειξαν οι έκτακτοι διδάσκοντες εμπόδισε να γίνουν πράξη τα σχέδια της διοίκησης μέχρι τώρα. Στα υπόλοιπα τμήματα του ΤΕΙ όπου οι συνάδελφοι δεν έδειξαν παρόμοια στάση, είτε απλώς αποδέχτηκαν το νέο καθεστώς, είτε αρνήθηκαν να υπογράψουν και έχασαν τη θέση εργασίας τους. Ως δάσκαλοι πιστεύουμε ότι η αλληλεγγύη είναι ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα που μπορούμε να διδάξουμε στους μαθητές μας. Μας τιμά το γεγονός ότι την ίδια στιγμή οι φοιτητές αγωνίζονται για το επίπεδο των σπουδών τους και όχι για την εξυπηρέτηση κάποιου ατομικού συμφέροντος.
• Θεωρεί ο τοποθετημένος Διευθυντής του Τμήματος ότι με ευθύνη μας παρακωλύεται η λειτουργία του Τμήματος και γι’ αυτό το λόγο επιδεικνύουμε αντιδεοντολογική και αντιακαδημαϊκή συμπεριφορά. Έχουμε την πεποίθηση ότι είναι δικαίωμα του εργαζόμενου η άρνηση υπογραφής σύμβασης και η διεκδίκηση των εργασιακών του συμφερόντων. Είναι ακαδημαϊκή και δεοντολογική μας υποχρέωση η προάσπιση της ποιότητας σπουδών. Το οφείλουμε ηθικά προς τους φοιτητές μας, οι οποίοι τάσσονται στο πλευρό μας.
• Μας κατηγορεί ότι με δική μας ευθύνη υπάρχει χρονική καθυστέρηση στην διεξαγωγή του εξαμήνου. Θεωρούμε ότι η δική μας συμμετοχή στην χρονική καθυστέρηση ήταν πολύ μικρή σε σχέση με την καθυστέρηση που επέφεραν οι χειρισμοί της Διοίκησης. Στην –ήδη αργοπορημένη– κλήση να υπογράψουμε (στις 29 Οκτωβρίου) η άρνησή μας να υπογράψουμε έφερε μια καθυστέρηση μόλις μίας εβδομάδας (έως 6 Νοεμβρίου). Ακολούθως η διοίκηση στέλνοντας τελεσίγραφα χωρίς κανένα δείγμα καλής θέλησης ή διπλωματικών χειρισμών, προχώρησε εσπευσμένα στην επαναπροκήρυξη των θέσεων, η διαδικασία της οποίας θα διαρκέσει περίπου ένα μήνα. Αν ήταν προτεραιότητα να μην καθυστερήσει το εξάμηνο, θα μπορούσε να δείξει μια ελάχιστη -έστω- ευελιξία. Δεν αρνούμαστε το ποσοστό της ευθύνης που μας αναλογεί. Όμως, στη μάχη άλλη είναι η ευθύνη του στρατηγού και άλλη η ευθύνη του στρατιώτη.
Όλα αυτά ήρθαν να προστεθούν σε μια σειρά από αποφάσεις και ενέργειες εκ μέρους του Διευθυντή του Τμήματος, οι οποίες έφεραν το Τμήμα στη δύσκολη θέση που βρίσκεται αυτή τη στιγμή.
• Παρότι η ειδικότητά του δεν έχει σχέση με το γνωστικό αντικείμενο που θεραπεύει το Τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής, δεν δίστασε να πάρει πρωτοβουλίες και να υποχρεώσει σε αποφάσεις που σχετίζονται με το περιεχόμενο και τη φυσιογνωμία του προγράμματος σπουδών. Ανέλαβε πρωτοβουλία για την αλλαγή του προγράμματος χωρίς να είναι υποχρεωμένος, ενώ με τη σειρά του υποχρέωσε επιτακτικά το τμήμα να αλλάξει πρόγραμμα. Παρότι η επιτροπή του προγράμματος δεν συνεδρίασε, παρότι το πόρισμα που δήθεν έβγαλε δεν ήταν ομόφωνο, παρότι από τους παριστάμενους είχαν ταχθεί εναντίον, όλοι οι φοιτητές, όλοι οι έκτακτοι συνεργάτες, όλα τα μέλη ΕΡΔΙΠ, κάποια μέλη ΕΠ (εκτός από αυτούς που εξυπηρετήθηκαν από την αλλαγή), παρότι μπορούσε να δώσει παράταση, παρότι ήξερε ότι η κίνησή του αυτή θα επιφέρει διχασμό στο χώρο του τμήματος, αυτός προτίμησε να συνεχίσει με την αλλαγή του προγράμματος.
• Στην διευρυμένη κοσμητεία για την ανασύσταση του κλάδου ΕΡΔΙΠ, δήλωσε αντίθετος με την «καθηγητοποίηση» των μουσικών αν και όλα ανεξαιρέτως τα υπόλοιπα μέλη της κοσμητείας δήλωναν ιδεολογικά πρόθυμα να υποστηρίξουν τον πρώην κλάδο ΕΡΔΙΠ. Παρότι τεκμηρίωσε τη γνώμη του, δεν παύει η θέση του να χαρακτηρίζεται από μεγάλη αντίφαση: ηγείται ενός Τμήματος που, ιδεολογικά έχει την πρόθεση να υποστηρίξει τον κλάδο ΕΡΔΙΠ ενώ ο ίδιος διαφωνεί.
• Οι θέσεις που έχει διατυπώσει για την πρόσληψη μουσικών ήταν συχνά αδιανόητες, όπως το να καταργηθούν ή να περιοριστούν τα μουσικά μαθήματα, να διδάξουν εθελοντές μουσικοί κ.α. Έχει δηλώσει ότι η καλύτερη λύση που έχει επιλεχθεί για το άμεσο μέλλον είναι να γίνονται οι προσλήψεις έκτακτου προσωπικού με το καθεστώς των «πανεπιστημιακών υποτρόφων», δηλαδή με καθεστώς ανασφάλιστης εργασίας, με χαμηλότερες αποδοχές, με περιορισμένη χρονική θητεία και χωρίς το δικαίωμα της αυτοδύναμης διδασκαλίας και έρευνας.
• Παρότι είχε το δικαίωμα να ορίσει προϊστάμενο κάποιον από τους καθηγητές του Τμήματος δεν το έκανε. Πριν από αυτόν και άλλοι με μη σχετικό αντικείμενο ανέλαβαν χρέη Διευθυντή και όρισαν προϊστάμενο από τους καθηγητές του Τμήματος. Η απροθυμία να αξιοποιήσει τη δυνατότητα που παρέχεται συνιστά δείγμα της συγκεντρωτικού τύπου εξουσίας που ασκεί. Πέραν τούτου, το ότι είναι Αντιπρόεδρος στη Διοίκηση σημαίνει ότι δεν έχει δικαίωμα ψήφου. Έτσι, ο μοναδικός εκπρόσωπος της Καλλιτεχνικής Σχολής στη Διοίκηση δεν μπορεί καν να ψηφίζει.
Τα δεδομένα που παρατέθηκαν φανερώνουν ότι ο Διευθυντής του ΤΛΠΜ δεν διαθέτει τα ηγετικά προσόντα που αυτή τη στιγμή είναι απαραίτητα για τη διαχείριση της κρίσης που έχει προκύψει. Χωρίς τη διάθεση να αφουγκραστεί τον αντίλογο, χωρίς επιθυμία να συνθέσει απόψεις, χωρίς την δυνατότητα να προτείνει λύσεις που να είναι αποδεκτές, χωρίς τα χαρίσματα που χαρακτηρίζουν ανθρώπους με ηγετική φυσιογνωμία, δείχνει ότι δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί την κρίσιμη κατάσταση. Εμμένει στο να επιδεικνύει μια κυνική και αλαζονική στάση, με μοναδικό σκοπό την εφαρμογή αποφάσεων, οι οποίες αποδομούν το οικοδόμημα του ΤΛΠΜ. Στις διευρυμένες κοσμητείες συστηματικά αγνοεί την άποψη της συντριπτικής πλειοψηφίας των παρόντων και εφόσον έχει εξασφαλίσει τις απαιτούμενες ψήφους, προχωρά στην κύρωση των αποφάσεων. Φέρεται σαν να είναι σκοπός του να κηδεμονεύσει το Τμήμα και όχι να το υπηρετήσει.
Η λειτουργία του ΤΛΠΜ στο ΤΕΙ Ηπείρου, δίχως κτίριο, δίχως μόνιμο προσωπικό και υποδομές, δίχως την διοικητική του αυτοδυναμία, μετά από 15 χρόνια επιτυχημένης λειτουργίας, ενδεχομένως κάποιους συμφέρει. Η εκτίμησή μας είναι ότι με μια μικρή δόση ευελιξίας και διπλωματικών κινήσεων η υπόθεση δεν θα είχε λάβει τέτοια έκταση και θα είχε επιλυθεί πριν να ξεσπάσει κρίση. Όταν, όμως, στην διευρυμένη κοσμητεία για την αλλαγή του προγράμματος, αδιαφόρησε για την «λαϊκή θέληση», η οποία εκφράστηκε από την αντίθεση όλων των ΕΡΔΙΠ, όλων των έκτακτων διδασκόντων, όλων των φοιτητών και κάποιων από τους μόνιμους διδάσκοντες, «κατάφερε» καίριο πλήγμα στο Τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής. Με την απόφασή του να προχωρήσει, δημιούργησε ανοιχτό ρήγμα στους κόλπους του Τμήματος, προσέβαλλε το «λαϊκό αίσθημα» και δημιούργησε τις συνθήκες για να φτάσουμε στη σημερινή έκρυθμη κατάσταση.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι απαραίτητη για την εύρυθμη λειτουργία του Τμήματος η παρουσία ενός προϊσταμένου κοντά στο γνωστικό αντικείμενο με τη δυνατότητα να συνθέσει τις διαφορετικές απόψεις και να επιλύσει την κατάσταση που έχει προκύψει. Δεν αμφισβητούμε ότι ο τοποθετημένος Διευθυντής έχει “ενσκήψει” (sic) πάνω στο Τμήμα και ότι έχει αφιερώσει χρόνο και ενέργεια για αυτό. Παρατηρούμε, όμως, ότι με τις ενέργειες και τις αποφάσεις του αντί να υπηρετεί το τμήμα και τις ανάγκες του, υποσκάπτει το μέλλον του.
Για τους λόγους που αναφέρθηκαν, θεωρούμε ότι η παρουσία του κ. Αναστάσιου Τσίνα στη θέση του Διευθυντή του ΤΛΠΜ, ελλοχεύει σοβαρούς κινδύνους για Τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής και προσυπογράφουμε το αίτημα των φοιτητών για αντικατάστασή του.
