Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Μπάρκας κατέθεσε στις 12 Φεβρουαρίου 2014 στα πλαίσια της κοινοβουλευτικής ομάδας Ερώτηση προς τους κκ. Υπουργούς Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Πρόνοιας και Πολιτισμού & Αθλητισμού με θέμα: «Εργασιακή βαρβαρότητα στα κοινωφελή προγράμματα στον πολιτισμό».
Ο φόβος και η φίμωση έχουν όνομα και σαφείς εντολές: «Ο κοινωφελώς απασχολούμενος δεν θα δημοσιεύσει ή προμηθεύσει ή επιτρέψει να δημοσιευτούν στον Τύπο ή σε ειδησεογραφικά μέσα οποιεσδήποτε πληροφορίες ή φωτογραφίες, οι οποίες παρέχονται από αυτόν ή σχετικά με τις σχετικές με αυτή τη σύμβαση δραστηριότητές του χωρίς την προηγούμενη έγκριση του δικαιούχου». Ο όρος αυτός περιλαμβάνεται στη σύμβαση εργασίας που υπέγραψαν «ωφελούμενοι» με το Ίδρυμα Ελληνισμού, (ΝΠΙΔ) που νοικιάζει ανέργους ως 30 ετών στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης, μέσω κοινωφελούς προγράμματος του υπ. Πολιτισμού. Ουσιαστικά τους απαγορεύει να μιλήσουν στα ΜΜΕ για τις συνθήκες της (ανασφάλιστης και απλήρωτης) εργασίας τους, προσθέτοντας εγγράφως έναν εκβιασμό, που σε άλλες περιπτώσεις υπονοείται. Σύμφωνα, μάλιστα, με δημοσίευμα της Εφημερίδας των Συντακτών όταν εργαζόμενος ζήτησε εξηγήσεις, η υπεύθυνη του Ιδρύματος επικαλέστηκε τον όρο της σύμβασης, απειλώντας εμμέσως με νομικές συνέπειες αν μιλούσε δημόσια.
Ο κόσμος της κοινωφελούς εργασίας εντάσσεται στις πολιτικές διαχείρισης της ανεργίας, περιλαμβάνοντας μορφές καταναγκαστικής απλήρωτης εργασίας. Τα «στρατόπεδα εργασίας», που είχε προτείνει ο πρώην υφυπουργός της Ν.Δ. Πέτρος Δούκας, ή οι πρόσφατες προτάσεις του ΚΕΠΕ για ένα χρόνο δωρεάν ή σχεδόν δωρεάν, εργασίας για τους νέους δεν είναι τίποτα άλλο από μεταφορά στα καθ΄ ημάς των αντίστοιχων διεθνών νεοφιλελεύθερων νέων μοντέλων εργασίας.
Οι νέοι καλούνται να προσαρμοστούν στον ρόλο του εκ περιτροπής ωφελούμενου ο οποίος θα περνάει τα πιο παραγωγικά χρόνια της ζωής του ως μακροχρόνια άνεργος με μικρά διαλείμματα απασχόλησης σε κοινωφελή και άλλα προγράμματα και με συνθήκες εργασίας σαν αυτές που αναφέρθηκαν και με εργοδότες που κατά κανόνα αυθαιρετούν εις βάρος τους. Με βάση αυτά οι κκ. Υπουργοί ερωτώνται μεταξύ άλλων εάν θα αποδεχθούν την ύπαρξη μονομερώς επιβαλλόμενης ρήτρας εμπιστευτικότητας για θέσεις «κοινωφελούς απασχόλησης» στον Δημόσιο και ευρύτερο Δημόσιο τομέα; Όπως επίσης και σε ποιες άμεσες ενέργειες θα προβούν προκειμένου να ελέγξουν τις απανωτές παραβάσεις ακόμα και της κουτσουρεμένης εργατικής νομοθεσίας όπως και της εργοδοτικής επιθετικότητας που οργιάζει λόγω της διάλυσης της εργατικής νομοθεσίας που έχουν επιφέρει οι μνημονιακές πολιτικές;
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σαφώς τοποθετηθεί υπέρ της μόνιμης και σταθερής εργασίας η οποία θα προστατεύεται και θα είναι συνυφασμένη με πλήρη ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Η επερχόμενη κυβέρνηση της Αριστεράς θα καταργήσει μια προς μια τις αντεργατικές μεταρρυθμίσεις των μνημονιακών ετών και θα προβεί στην δημιουργία ενός νέου νομοθετικού πλαισίου το οποίο θα καταργεί τις ελαστικές μορφές απασχόλησης και θα συνδυάσει αυτή τη μεταρρύθμιση με την επανασύσταση και επαναστελέχωση του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας προκειμένου να ελέγχει τους εργοδότες και να μην τους επιτρέπει να προβαίνουν σε αυθαιρεσίες.
ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΡΚΑΣ
Βουλευτής Ν. Πρέβεζας – ΣΥΡΙΖΑ
Η ερώτηση προς τους κκ. Υπουργούς
-Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας
-Πολιτισμού και Αθλητισμού
Θέμα: «Εργασιακή βαρβαρότητα στα κοινωφελή προγράμματα στον πολιτισμό»
Ο φόβος και η φίμωση έχουν όνομα και σαφείς εντολές: «Ο κοινωφελώς απασχολούμενος δεν θα δημοσιεύσει ή προμηθεύσει ή επιτρέψει να δημοσιευτούν στον Τύπο ή σε ειδησεογραφικά μέσα οποιεσδήποτε πληροφορίες ή φωτογραφίες, οι οποίες παρέχονται από αυτόν ή σχετικά με τις σχετικές με αυτή τη σύμβαση δραστηριότητές του χωρίς την προηγούμενη έγκριση του δικαιούχου». Ο όρος αυτός περιλαμβάνεται στη σύμβαση εργασίας που υπέγραψαν «ωφελούμενοι» με το Ίδρυμα Ελληνισμού, ΝΠΙΔ που νοικιάζει ανέργους ως 30 ετών στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης, μέσω κοινωφελούς προγράμματος του υπ. Πολιτισμού. Ουσιαστικά τους απαγορεύει να μιλήσουν στα ΜΜΕ για τις συνθήκες της (ανασφάλιστης και απλήρωτης) εργασίας τους, προσθέτοντας εγγράφως έναν εκβιασμό, που σε άλλες περιπτώσεις υπονοείται. Δεν είναι τυχαίο ότι οι «ωφελούμενοι» παραμένουν απλήρωτοι, μολονότι το πρόγραμμα έληξε τον Δεκέμβριο. Σύμφωνα, μάλιστα, με δημοσίευμα της Εφημερίδας των Συντακτών όταν εργαζόμενος ζήτησε εξηγήσεις, η υπεύθυνη του Ιδρύματος επικαλέστηκε τον όρο της σύμβασης, απειλώντας εμμέσως με νομικές συνέπειες αν μιλούσε δημόσια.
Η πλειονότητα των 3.200 ανέργων που απασχολήθηκαν το 2013 στα κοινωφελή του πολιτισμού έχουν λάβει μόνο την Α΄ δόση, το 40% του ποσού, με καθυστερήσεις. «Αυτό οφείλεται κυρίως στη μη έγκαιρη υποβολή των δικαιολογητικών από τις ΜΚΟ και τους συμπράττοντες φορείς», είναι η απάντηση των αρμόδιων του ΥΠΠΟ. Ο προϊστάμενος της διαχειριστικής αρχής του ΥΠΠΟ όταν του ζητήθηκαν εξηγήσεις δήλωσε ότι η καταβολή των δόσεων γίνεται με βάση ευρωπαϊκούς κανονισμούς που δεν μπορούν να παρακαμφθούν και στους οποίους «κάποιες ΜΚΟ δεν ανταποκρίθηκαν έγκαιρα», ενώ προσθέτει ότι γίνεται προσπάθεια να εξοφληθούν ταυτόχρονα δύο δόσεις μέσα στον Φεβρουάριο, για όσους δεν έχουν πληρωθεί ούτε σεντ. Οι ΜΚΟ πλέον αποκλείονται από τα νέα κοινωφελή προγράμματα, τα οποία διαχειρίζεται εξ ολοκλήρου ο ΟΑΕΔ, με ακόμα μικρότερους μισθούς (490 και 425 ευρώ μικτά από 625 που ήταν μέχρι φέτος), και εξόφληση μετά τη λήξη του προγράμματος, θεσμοθετώντας την απλήρωτη, για μήνες, εργασία.
Το ίδιο δημοσίευμα της Εφημερίδας των Συντακτών αναφέρεται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις ανθρώπων που εργάστηκαν σε αυτά τα κοινωφελή προγράμματα για να τονίσει ακόμα περισσότερο το καθεστώς κάτω από το οποίο απασχολούνται οι συγκεκριμένοι άνθρωποι που μη έχοντας άλλη διέξοδο καταλήγουν στα κοινωφελή προγράμματα. Συγκεκριμένα, αναφέρει τις περιπτώσεις δύο εκ των δεκατριών νέων κάτω των τριάντα ετών που απασχολήθηκαν απλήρωτοι στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης, ως ενοικιαζόμενοι του Ιδρύματος Ελληνισμού. Οι δύο ωφελούμενοι περιγράφουν τη δαιδαλώδη γραφειοκρατία, όπου οι δικαιούχοι γίνονται μπαλάκι μεταξύ άμεσου και έμμεσου εργοδότη, με κάθε πλευρά να αποποιείται τις ευθύνες της.
Η πρώτη περίπτωση αφορά μια φοιτήτρια του «Τμήματος Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης» η οποία, όμως, απασχολήθηκε στον καθαρισμό παρατύπως καθώς οι ωφελούμενοι απαγορεύεται να καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, την ίδια στιγμή βέβαια που το μόνιμο προσωπικό (στην συγκεκριμένη περίπτωση οι μόνιμες καθαρίστριες) είχε απολυθεί. Περαιτέρω, ενώ η προκήρυξη ήταν μέχρι εφτά μήνες, οι δύο ωφελούμενοι απασχολήθηκαν για τρεις και έναν μήνα αντίστοιχα. Αναφορικά δε με τη ρήτρα «εμπιστευτικότητας», ένας εκ των ωφελούμενων δήλωσε στην ΕΦ.ΣΥΝ. το εξής: «Όλες οι ΜΚΟ παρουσιάζουν μια φιλάνθρωπη εικόνα, που καταρρέει όταν κάποια καταγγέλλεται για δουλεμπόριο ανέργων».
Ο κόσμος της κοινωφελούς εργασίας εντάσσεται στις πολιτικές διαχείρισης της ανεργίας, περιλαμβάνοντας μορφές καταναγκαστικής απλήρωτης εργασίας. Τα «στρατόπεδα εργασίας», που είχε προτείνει ο πρώην υφυπουργός της Ν.Δ. Πέτρος Δούκας, ή οι πρόσφατες προτάσεις του ΚΕΠΕ για ένα χρόνο δωρεάν ή σχεδόν δωρεάν, εργασίας για τους νέους δεν είναι τίποτα άλλο από μεταφορά στα καθ΄ ημάς των αντίστοιχων διεθνών νεοφιλελεύθερων νέων μοντέλων εργασίας. Η απασχόληση στα κοινωφελή προγράμματα λειτουργεί με όρους τιμωρίας και όχι ωφέλειας, αφού οι νέοι θα πρέπει να συνηθίσουν να δουλεύουν ανασφάλιστοι και απλήρωτοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα με την απειλή της απόλυσης αν μιλήσουν και αντιδράσουν στο εργασιακό αυτό καθεστώς.
Επειδή, η κυβέρνηση διατείνεται ότι η πολιτική της στοχεύει στην ανάσχεση της αύξησης της ανεργίας ενώ στην πραγματικότητα αποτελεί άρρητο στόχο της πολιτικής της προκειμένου να διαμορφωθούν οι νέες συνθήκες στην αγορά εργασίας.
Επειδή, οι νέοι καλούνται να προσαρμοστούν στον ρόλο του εκ περιτροπής ωφελούμενου ο οποίος θα περνάει τα πιο παραγωγικά χρόνια της ζωής του ως μακροχρόνια άνεργος με μικρά διαλείμματα απασχόλησης σε κοινωφελή και άλλα προγράμματα
Επειδή, η διάλυση της εργατικής νομοθεσίας που έχουν επιφέρει οι εφαρμοζόμενες πολιτικές τείνουν να μετασχηματίσουν την αγορά εργασίας σε ζούγκλα όπου θα υπάρχουν μόνο απασχολούμενοι και ωφελούμενοι, και στην οποία πάντα θα επικρατεί το δίκαιο του ισχυρού δηλαδή του εργοδότη όπως στην περίπτωση των ωφελούμενων των κοινωφελών προγραμμάτων του Υπουργείου Πολιτισμού
Με βάση τα παραπάνω, ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:
- Εάν θα αποδεχθούν την ύπαρξη μονομερώς επιβαλλόμενης ρήτρας εμπιστευτικότητας για θέσεις «κοινωφελούς απασχόλησης» στον Δημόσιο και ευρύτερο Δημόσιο τομέα ;
- Σε ποιες άμεσες ενέργειες θα προβούν προκειμένου να καταβληθούν τα δεδουλευμένα των προγραμμάτων που έχουν ολοκληρωθεί;
- Σε ποιες άμεσες ενέργειες θα προβούν προκειμένου να ελέγξουν τις απανωτές παραβάσεις ακόμα και της κουτσουρεμένης εργατικής νομοθεσίας όπως και της εργοδοτικής επιθετικότητας που οργιάζει λόγω της διάλυσης της εργατικής νομοθεσίας που έχουν επιφέρει οι μνημονιακές πολιτικές;
- Θα συνεχίσει η κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών του Υπ. Πολιτισμού από ωφελούμενους των κοινωφελών προγραμμάτων;
- Προτίθενται να μετατρέψουν σε θέσεις μόνιμης απασχόλησης τους εργαζόμενους που καλύπτουν τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες όπως υποχρεούνται από την κείμενη νομοθεσία;
- Ποια είναι η τελευταία πρόσληψη σε μόνιμη θέση πλήρους απασχόλησης στην οποία προέβη το Υπουργείο Πολιτισμού;
Ο ερωτώντες βουλευτές
Μπάρκας Κώστας
Στρατούλης Δημήτρης
Καραγιαννίδης Χρήστος
Μπόλαρη Μαρία
Σταθάς Γιάννης
Χαραλαμπίδου Δέσποινα
