Ο Ξυλούρης διεκδικεί και τραγουδά μαζί με τους φοιτητές το Νοέμβρη του 1973 στο Πολυτεχνείο. Μέσα στην καρδιά της δικτατορίας, η φωνή του Ξυλούρη, είτε λέει τα τραγούδια του Μαρκόπουλου, είτε παραδοσιακά τραγούδια της Κρήτης, γίνεται σημαία αντίστασης και αγωνιστικότητας.
Τις τρεις μέρες της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, ο Νίκος Ξυλούρης μέσα στο Πολυτεχνείο τραγουδούσε όλα “τα απαγορευμένα τραγούδια” και ένωνε τη φωνή του με τους φοιτητές. Οι φωτογραφίες των εφημερίδων της εποχής το μαρτυρούν. Υπάρχουν και ηχητικά ντοκουμέντα με τους φοιτητές να τραγουδούν το ριζίτικο «Πότε θα κάμει ξαστεριά». Ο ίδιος δεν έλεγε τίποτα για τις μέρες εκείνες. Όπως λέει η σύζυγός του δεν ήθελε να μιλάει για αυτά γιατί «στο Πολυτεχνείο σκοτώθηκαν άνθρωποι κι εκείνος δε σκοτώθηκε».
Οι μαθητές του Μουσικού Σχολείου Άρτας μέσα από τα τραγούδια του τίμησαν την επέτειο του Πολυτεχνείου, την Παρασκευή στις 15 του Νοέμβρη στις 10:00 το πρωί, στο Εκθεσιακό Κέντρο της Άρτας, στην αίθουσα «Διώνη».
Χωρίς δοξαστικά και ιαχές για τη γενιά του Πολυτεχνείου, δίχως μελαγχολία για τους ανεκπλήρωτους στόχους της εξέγερσης αλλά με τον απαιτούμενο προβληματισμό που υποβάλλει η τέχνη και ερμηνευτές του διαμετρήματος του Ξυλούρη.
