Γράφει ο Θάνος Τζήμερος,
Πρόεδρος της «Δημιουργίας Ξανά»
Απομεσήμερο, στο Μεταξοχώρι. Κάτω από τον πλάτανο, με ένα ποτηράκι τσίπουρο, ξεφυλλίζω την τοπική εφημερίδα. Κύρια είδηση, η κλασική παραλλαγή του «Τι ’χες Γιάννη μ’ – τι ’χα πάντα!». Βάζει λουκέτο ο Δήμος Αγιάς! Βούλιαξε σε μια «τρύπα» 800.000 ευρώ, από την προηγούμενη διοίκηση, με έξοδα χωρίς παραστατικά. Εκδρομές ημετέρων πληρωμένες από εμάς, έργα κοστολογημένα 10 φορές πάνω για να βγει η μίζα, πληρωμένη από μας… Μια απ’ τα ίδια. Όπου και να ταξιδέψω, η Ελλάδα με ληστεύει.
Αφού λοιπόν πίγκωσα από τα σημαντικά, πιάνω τις μικρές αγγελίες. Πάντα κοιτάω τις μικρές αγγελίες, ειδικά στην περιφέρεια. Είναι το αποτύπωμα της πραγματικής ζωής. Tο γραδόμετρο της οικονομίας. Είναι επίσης πηγή γνώσεων: «Πωλείται ηλιομάχαιρο Fantini 7 σειρών». Ηλιομάχαιρο; Ποιητικό ακούγεται… Το googlάρω: είναι εξάρτημα για τη συγκομιδή του ηλίανθου που προσαρμόζεται στη θεριζοαλωνιστική. Το ξέρατε; Βλέπω τους πλειστηριασμούς για χρέη να διογκώνονται, τα πωλητήρια να είναι η μισή εφημερίδα, τα ενοικιαστήρια για πενταροδεκάρες, τα δημόσια συγχαρητήρια της μάνας στην κόρη που αποφοίτησε με άριστα από τη Νομική. Όλη η ελληνική επαρχία είναι εδώ. Κι όλη η μεταπολιτευτική τραγωδία.
Κάποια στιγμή πέφτει το μάτι μου στα Μέντιουμ. Πέντε αγγελίες – διαφημίσεις μέντιουμ σε μια μικρή εφημερίδα, είναι από μόνο του ανησυχητικό φαινόμενο: κα Άνιελ, TOURAY, ΣΟΦΗ ΟΓΛΟΥ, Jabbi Salim, κ. Άκης (ο οποίος αναλαμβάνει μόνο σοβαρές υποθέσεις). Το περιεχόμενο, αμετάβλητο, εδώ και μερικές χιλιάδες χρόνια: επανασύνδεση, λύσιμο μαγείας, φυλαχτά, άνοιγμα… αύρας. Από την εποχή του Διονύσου Ζαγρέως και του «κατάδεσμου» των Θετταλών φαρμακίδων μέχρι την κα Άνιελ, μια βασκανιά δρόμος. Όμως κάτι φαίνεται να έχει εξελιχθεί και με έπιασε αδιάβαστο: τα επαγγελματικά προσόντα των προβαλλομένων. Δύο από αυτούς είχαν την ένδειξη «μέντιουμ ιερού δάσους».
Τι είναι πάλι ετούτο; Κάτι σαν τους Δρυΐδες; Ξαναgooglάρω. Και μου πέφτει το σαγόνι: 9.230 results! Να και ένα δάσος που δεν απειλείται! Διαπιστώνω, με δέος, πόσο έχει προχωρήσει η σχετική τεχνογνωσία. Οι περισσότεροι είναι μέλη του Συμβουλίου των Μέντιουμ του… Ιερού Δάσους της Δυτικής Αφρικής! Ένας παρουσιάζεται ως «μέλος του Συμβουλίου των Μέντιουμ του Ιερού Δάσους της Περαχώρας». Το ξέρει κανένας; Είναι προστατευόμενο; Ανήκει στην… ιερή Natura; Ή μήπως είναι μεταφορική έννοια, όπως λέμε «της στρογγυλής τραπέζης» ή του «τάγματος της καλτσοδέτας»; Ποιο συμβούλιο είναι δυνατότερο; Της Δυτικής Αφρικής ή της Περαχώρας; Αισθάνομαι ένα είδος εθνικής υπερηφάνειας για τον Ελληνάρα που με τέτοιον ανταγωνισμό από Αφρικανούς Ιεροδασίτες, τους τη βγήκε με το δάσος της Περαχώρας. Δικέ μας, προχώρα, σε θέλει η Περαχώρα! Ψάχνω να βρω μήπως υπάρχει κανένας γείτονας στην Αθήνα, μέλος του Συμβουλίου του Ιερού Δάσους Ρεματιάς Χαλανδρίου, να μην τρέχω στην Περαχώρα αν χρειαστώ κάτι, π.χ. επαναφορά αγαπημένων προσώπων που δυσαρεστήθηκαν από τη συνεργασία με τη Δράση! Ή, λύσιμο του αποκλεισμού της «Δημιουργίας» από τα συστημικά ΜΜΕ! Βέβαια, δεν είδα να διαφημίζουν κάτι τέτοιο, αλλά, παντοδύναμοι είναι αυτοί, θα φοβηθούν το Mega μου;
Πάντως, ενώ τα μάγια λύνονται στο πιτς φυτίλι, η ουσία της απορίας μου δεν λύθηκε: τι είναι, τελικά, το ιερό δάσος; Αν κάποιος αναγνώστης είναι γνώστης, ας με ενημερώσει. Δεν αδημονώ να μάθω, διότι έχω συμφιλιωθεί, παιδιόθεν, με την έννοια του ανεξήγητου. Υπάρχει όμως ένα άλλο ανεξήγητο που με κάνει να ανατριχιάζω: όλοι αυτοί έχουν πελάτες. Κι οι πελάτες ψηφίζουν. Με τι κριτήρια; Δεν είναι ένας και δύο. Είναι χιλιάδες.
Ωστόσο, μια δεύτερη σκέψη, με… καθησυχάζει: όλη η Ελλάδα είναι μια μαγική χώρα! Γιατί, οι υπόλοιποι, οι τάχα μου ορθολογιστές, τι ψήφιζαν; Το Συμβούλιο του Ιερού Δάσους του Σοσιαλισμού, του Κρατικισμού, του Πελατειακού Βολεψακισμού. Με τυφλή πίστη στα μαγικά. Λεφτά υπάρχουν! Κάνω κατάληψη και παίρνω αύξηση! Θάβω την παραγωγή και τσεπώνω την επιδότηση! Κάνω ένα παιδί και είμαι συνταξιούχος από τα 32! Έχω 100 αρνιά και παίρνω επίδομα για 1.000! Είμαι κόρη του Πολύδωρα, άρα θα με πληρώνει ο φορολογούμενος, ισοβίως. Αποστρατεύομαι ως ταξίαρχος και παίρνω σύνταξη ως στρατηγός! Τελειώνω τη Νομική και πρέπει να παίρνω μέρισμα, δουλεύω – δεν δουλεύω! Φορολογώ τα ντουβάρια και περιμένω να εισπράξω φόρο!
Και πώς κυβερνούσαν οι «εκπρόσωποι του λαού»; Με μαγικές συνταγές: θα δανειζόμαστε εσαεί, χωρίς να χρεοκοπήσουμε. Θα διορίζουμε εσαεί, χωρίς να βουλιάξουμε την οικονομία. Θα κλέβουμε εσαεί, χωρίς να μας πιάσουν. Αν ο κ. Άκης του ΠΑΣΟΚ συμβουλεύονταν τον κ. Άκη της Λάρισας (ως… σοβαρή περίπτωση, θα τον αναλάμβανε!) θα του έλεγε ότι τόση μίζα είναι αδύνατον να κρυφτεί όσο και να προσπαθήσουν τα Ταρώ. Κι ότι αν σε χτυπήσουν τα ρω του (γεροντο)έρωτα, δεν πας να παντρευτείς στο Four Seasons. Γιατί μια νεοπλουτίστικη σπατάλη που βγάζει μάτι είναι δύσκολο να ξορκίσει το κακό (εισαγγελικό) μάτι.
Όμως, παρά τα όσα τράβηξαν οι πολίτες, τι δηλώνουν στις δημοσκοπήσεις ότι θα ψηφίσουν, προφανώς μαγεμένοι; (Δεν εξηγείται αλλιώς.) Τα γνωστά μέλη του Συμβουλίου του Ιερού Δάσους της Πολιτικής Παράνοιας! Του πρασινομπλέ (ψηφίζω τον νόμο και τον εξαφανίζω μετά), του κόκκινου (Στάλιν ζεις, εσύ μας οδηγείς), του ροζουλί- χαζουλί (ανεβάζω τους μισθούς με ένα νόμο με ένα άρθρο), του πρύτανη των μάγων, κου Φώτη (θα κάνουμε μεταρρυθμίσεις χωρίς να μεταρρυθμίσουμε τίποτε), των ψεκασμένων (ασχολίαστο) και των μελανοχιτώνων νταβατζήδων που θέλουν να θεραπεύσουν τις αρρώστιες της Δημοκρατίας με ληγμένα εμβόλια Βαϊμάρης. Όταν, εδώ και 40 χρόνια, το αίτιο και το αιτιατό έχουν τόσο… μεταφυσική συνάφεια, πώς να μην πιστέψεις στη μαγεία;
Δεν μπορώ, βέβαια, να μην επισημάνω μια ουσιώδη ποιοτική διαφορά: τα μέντιουμ δεν σου υπόσχονται ότι θα σου δώσουν λεφτά, αλλά ότι θα σε βοηθήσουν να βγάλεις. Από αυτή την άποψη έχουμε πολύ δρόμο μπροστά, μέχρι να φτάσουμε στο επίπεδο του Ιερού Δάσους της Δυτικής Αφρικής. Αρκεί να μη χαθούμε σ’ αυτό της Β. Κορέας.
