Η Πρόεδρος της «Κοινωνικής Συμφωνίας» Λούκα Τ. Κατσέλη έκανε την ακόλουθη δήλωση για τις τροποποιήσεις της κυβέρνησης στο Νόμο 3869/2010 («Νόμο Κατσέλη»):
«« Σε σχέση με το σχέδιο νόμου για Πρόγραμμα διευκόλυνσης για ενήμερους δανειολήπτες και τροποποιήσεις στο Ν. 3869/2010, το οποίο κατατέθηκε και συζητείται στη Βουλή, θα ήθελα να επισημάνω τα ακόλουθα:
Οι τροποποιήσεις στο Νόμο 3869/2010 που προβλέπονται δυσχεραίνουν την πρόσβαση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών στις διαδικασίες του νόμου και επιβαρύνουν αντί να ανακουφίζουν συμπολίτες μας που βρίσκονται σε μόνιμη αδυναμία εκπλήρωσης των οφειλών τους. Ειδικότερα:
α) Η ρύθμιση που προβλέπει ως υποχρεωτική την ελάχιστη μηνιαία καταβολή ποσού 10% των δόσεων, και μάλιστα για όλα τα δάνεια προκειμένου να υπαχθεί ο οφειλέτης στις ρυθμίσεις του, θα αποκλείσει ή θα δυσχεράνει την πρόσβαση στον νόμο της πλειοψηφίας υπερχρεωμένων νοικοκυριών.
β) Η υποχρέωση προσκόμισης πλήθους εγγράφων ήδη από το στάδιο της υποβολής της αίτησης επιβαρύνει τη διαδικασία και μάλιστα με ασαφείς διατάξεις, γεγονός που στην πράξη θα οδηγήσει σε απόρριψη πολλών αιτήσεων για τυπικούς λόγους και αποτελεί και αρνησιδικία.
γ) Η αύξηση της περιόδου ρύθμισης των χρεών από τέσσερα σε (μέχρι) πέντε έτη δεν διευκολύνει την προοπτική των δανειοληπτών για μία ταχύτερη έξοδο από το καθεστώς της υπερχρέωσης και ένα νέο οικονομικό ξεκίνημα.
δ) Η έναρξη της περιόδου ρύθμισης των χρεών με την κατάθεση της αίτησης δεν διασφαλίζεται από το περιεχόμενο των διατάξεων και στην ουσία λειτουργεί ευεργετικά υπέρ των τραπεζικών συμφερόντων.
ε) Ο εξωδικαστικός συμβιβασμός, για τον οποίο είχε προαναγγελθεί η επίτευξή του με τη σύμφωνη γνώμη πιστωτών με το 51% των χρεών καταργείται και ουσιαστικά αποδυναμώνεται και το στάδιο του δικαστικού συμβιβασμού (που χάριν εντυπώσεων πλέον ονομάζεται «προδικαστικού συμβιβασμού»), καθώς ο οφειλέτης δεν μπορεί να επανέλθει με τροποποιημένο σχέδιο ρύθμισης.
στ) Τέλος το Σχέδιο Νόμου δεν κάνει ούτε τα ελάχιστα βήματα για επέκταση των θετικών ρυθμίσεων του Νόμου 3869/2010 σε άλλες κατηγορίες που βρίσκονται σε μόνιμη αδυναμία εκπλήρωσης των οφειλών τους όπως των αυτοαπασχολούμενων εμπόρων.
Σε μια περίοδο βαθιάς ύφεσης και υψηλής ανεργίας όπου το πρόβλημα της υπερχρέωσης αποτελεί βραχνά για πολλά νοικοκυριά απουσιάζουν από το Σχέδιο Νόμου μέτρα ουσιαστικής διευκόλυνσης για ενήμερους δανειολήπτες πόσο μάλλον μείωσης του βάρους από την υπερχρέωση. Οι ρυθμίσεις του σχεδίου νόμου για την παροχή διευκολύνσεων σε ευαίσθητες κατηγορίες δανειοληπτών ενυπόθηκων δανείων είναι καταφανώς ανεπαρκείς για να συνεισφέρουν στην ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος.
Σωρεύουν ένα πλήθος προϋποθέσεων που εντέλει περιορίζουν στο ελάχιστο τους δανειολήπτες που μπορούν να υπαχθούν σε αυτές. Η δε διευκόλυνση που προσφέρουν ελάχιστα ανακουφίζει, ενώ είναι αναποτελεσματική καθώς αποκλείει από αυτή τα μη ενυπόθηκα δάνεια που τρέχουν με υπέρμετρα επιτόκια, όπως άλλωστε και εκείνα με ληξιπρόθεσμες οφειλές. »»
