«« Συνεχίζουμε στο δρόμο του αγώνα για την απαλλαγή της εργατικής τάξης από την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Σφυρηλατούμε την ενότητα της εργατικής τάξης, ισχυροποιούμε τη συμμαχία αυτοαπασχολούμενων, μικρών αγροτών, νεολαίας, γυναικών, που είναι προϋπόθεση για δρομολόγηση φιλολαϊκών εξελίξεων.
Παλεύουμε ενάντια στην τρόικα, την ΕΕ, τα βάρβαρα μέτρα, που στέλνουν τη ζωή της εργατικής, λαϊκής οικογένειας στο απόσπασμα.
Διεκδικούμε εδώ και τώρα, την υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης εργασίας, στο ύψος των σύγχρονων αναγκών των οικογενειών μας.
Κανένας εργαζόμενος στα νύχια της εργοδοσίας. Κανένας εργαζόμενος χωρίς δικαιώματα. Μπορούμε και έχουμε τη δύναμη να τους σταματήσουμε, να ανοίξουμε το δρόμο για άλλη οργάνωση της κοινωνίας, με επίκεντρο τις λαϊκές ανάγκες.
Εργαζόμενες, εργαζόμενοι,
Η εξέγερση των εργατών στο Σικάγο, πριν 127 χρόνια, για την καθιέρωση της 8ωρης δουλειάς, και οι αγώνες που ακολούθησαν μέχρι σήμερα, επιβεβαιώνουν με τον πιο απόλυτο τρόπο ότι:
Οι αγώνες της εργατικής τάξης για να είναι αποτελεσματικοί δεν πρέπει να περιορίζονται μόνο στη διεκδίκηση για το σήμερα, αλλά να έχουν βασικό προσανατολισμό την προοπτική που έχει ανάγκη η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.
Κανένας αγώνας, που είχε αυτόν τον προσανατολισμό δεν πήγε χαμένος. Αντίθετα, ήταν βήμα μπροστά για τους επόμενους αγώνες.
Το κεφάλαιο δεν είναι ανίκητο όταν η εργατική τάξη πιστέψει στη δύναμή της, όταν αποφασίσει ότι δεν πάει άλλο.
Η εργατική τάξη δεν έχει κανένα συμφέρον να συνδιαλέγεται και να στηρίζει τα κόμματα του κεφαλαίου. Αυτά είναι ταγμένα να υπηρετούν άλλα συμφέροντα, ξένα από τα δικά μας. Τα κόμματα της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ που συγκυβερνούν εξυπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και της ΕΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σταθερά αφοσιωμένος και υπερασπίζεται το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα με πάθος. Αποδεικνύεται στην πράξη ότι κυβέρνηση της αριστεράς, εξουσία των μονοπωλίων και φιλολαϊκή πολιτική δεν μπορεί να συνυπάρξει. Η χρυσή αυγή είναι μέρος του συστήματος, η πολιτική των μέχρι τώρα κυβερνήσεων την αναπαράγει.
Η αστική τάξη, το κεφάλαιο, τροφοδοτεί με ποικίλους τρόπους τον κυβερνητικό εργοδοτικό συνδικαλισμό. Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι απολυμένοι πρέπει να εγκαταλείψουν τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ, της ΣΔΕΔΥ και του εργατικού κέντρου Γιαννίνων. Αυτοί υπονομεύουν καθημερινά τους αγώνες , βάζουν πλάτη για να περάσει αυτή η πολιτική με διάφορους κοινωνικούς διαλόγους. Και τώρα προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα. Έχουν γίνει απεργοσπάστες (τα στελέχη της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ). Διαγράφουν από μέλη των σωματείων τους πρωτοπόρους εργάτες, συμφωνούν με την εργοδοσία για την απόλυσή τους (Πίνδος) και διακηρύσσουν ανοιχτά εργασιακή ειρήνη.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ που διακρίνεται για την αντι-ΠΑΜΕ τύφλωση συμπορεύεται αντικειμενικά με τον εργοδοτικό συνδικαλισμό και οι όποιες προτάσεις τους καλλιεργούν αυταπάτες στους εργαζόμενους.
Όσα κέρδισε η εργατική τάξη στην πορεία των 127 χρόνων, τα κέρδισε με αγώνες, με το σπαθί της, με το αίμα της στην ταξική παλαίστρα. Μάρτυρες είναι τα δεκάδες χιλιάδες παιδιά της εργατικής τάξης που άφησαν τα κορμιά τους στο θυσιαστήριο της Καισαριανής, στο βουνό με το όπλο στο χέρι, στις φυλακές, στις εξορίες.
Για αυτό η 1η Μάη είναι μέρα δική μας και σαν τέτοια σηματοδοτεί τους αγώνες που έδωσε η τάξη μας για την απαλλαγή της από τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Για αυτό είναι μέρα μνήμης και στοχασμού. Για αυτό την 1η Μάη κορυφώνεται το ταξικό μίσος.
Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, η ζωή επιβεβαιώνει ότι ένας είναι ο δρόμος για την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Η ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και η οικοδόμηση της κοινωνίας και της οικονομίας με επίκεντρο την ικανοποίηση των σύγχρονων και αυξανόμενων λαϊκών αναγκών. Σε αυτή την κατεύθυνση έχουν συμφέρον να συσπειρωθούν εργάτες, φτωχά λαϊκά στρώματα. Οι φιλολαϊκές λύσεις και εξελίξεις δε θα έρθουν από μόνες τους, δε θα τις χαρίσει κανένας στους εργαζόμενους. Τις λύσεις στα προβλήματα μας θα τις επιβάλουμε εμείς με τον αγώνα μας.
ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ!
Έχουμε ευθύνη να σώσουμε τη ζωή μας από την εγκληματική δράση του κεφαλαίου. Είναι καθήκον κάθε εργάτη να αποτινάξει το φόβο, την απογοήτευση και οργανωμένα να συμπορευτεί στο δρόμο του αγώνα. Δεν υπάρχουν σωτήρες, δεν υπάρχουν μεσσίες. Η εργατική τάξη με τον αγώνα της θα σπάσει τις αλυσίδες που τη βαραίνουν.
Η συσπείρωση, η οργάνωση των εργαζομένων στα συνδικάτα, η ενίσχυση της ταξικής γραμμής μέσα στο εργατικό κίνημα είναι προϋπόθεση για την ισχυροποίηση της συμμαχίας με τα άλλα λαϊκά στρώματα. Ζήτω η εργατική πρωτομαγιά!
ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ, 1η ΜΑΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ, ΣΤΙΣ 10:00πμ ΣΤΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ »»