Γράφει η Νεφέλη Π.Ζ., συγγραφέας
Ο Αριστοτέλης ξεχώριζε τον δίκαιο από τον άδικο θυμό λέγοντας: “Ο καθένας μπορεί να θυμώσει – αυτό είναι εύκολο – αλλά το να θυμώνεις με το σωστό άτομο, στο σωστό βαθμό, τη σωστή στιγμή, για το σωστό λόγο δεν είναι καθόλου εύκολο”.
Συμφωνώ απόλυτα. Θέλει απίστευτη πνευματική ωριμότητα να καταφέρεις το παραπάνω. Όλοι οι άνθρωποι θυμώνουν μπροστά σε μια αδικία όμως είτε το κρύβουν, είτε ξεσπούν με λάθος τρόπος. Ο θυμός λοιπόν δεν είναι παράλογος αυτός καθ’ αυτός αλλά ο τρόπος που θα τον αντιμετωπίσουμε. Η παραλογία κρύβεται ακριβώς εκεί. Στον τρόπο αντιμετώπισης ο οποίος είναι και υπεύθυνος αφού πολλές φορές χάνουμε το δίκιο μας επειδή δεν διαχειριστήκαμε σωστά το θυμό μας.
Όταν βγαίνουμε “εκτός εαυτού” συνήθως συμβαίνει επειδή στο παρελθόν πληγωθήκαμε πολλές φορές από την ίδια αιτία ή τον ίδιο τρόπο, ή ακόμα και από τον ίδιο άνθρωπο και δεν ξεσπάσαμε την στιγμή που έπρεπε. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ό,τι μαζέψαμε μέσα μας να μας φέρει την δεδομένη στιγμή “εκτός εαυτού”. Δεν είναι άλλωστε τυχαία η γνωστή σε όλους μας ρήση “να φοβάσαι την οργή του υπομονετικού ανθρώπου”. Αυτός λοιπόν είναι ο ανεξέλεγκτος θυμός ο οποίος είναι λάθος, όπως λάθος φυσικά είναι και να μην δείχνουμε τον θυμό μας, γιατί αυτομάτως εκείνος, ενώ νομίζουμε πως έφυγε εγκαθίσταται μέσα μας και βγαίνει σε ανύποπτη στιγμή με μορφή γκρίνιας και μιζεριάσματος. Συνεπώς και ο ανεξέλεγκτος θυμός και ο καταπιεσμένος είναι λάθος διαχείριση.
Αυτό που θα πρέπει να καταφέρουμε να διαχειριστούμε είναι πότε να εκφράζουμε τον θυμό μας. Να προσπαθούμε να φύγει η μεγάλη ένταση, να μιλάμε με τον εαυτό μας, ώστε οι σκέψεις να μπούνε σε τάξη και έπειτα να συζητάμε με το άτομο που μας προκάλεσε τον θυμό. Δύσκολο; Φαίνεται να είναι, μα από την άλλη θα δούμε πως δεν είναι και τόσο αφού στην πορεία θα μας απαλλάξει από πολλά αρνητικά συσσωρευμένα συναισθήματα μέσα μας.
Ο θυμός είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα όπως όλα τ’ άλλα. Μη φυσιολογική είναι η αντίδραση μας απέναντι στον οποιοδήποτε θυμό προερχόμενο είτε από κάποιον άνθρωπο, είτε από μια κατάσταση.
Ακόμα κι αν περάσεις τη ζωή σου σκοτώνοντας, ποτέ δε θα ξεφορτωθείς όλους τους εχθρούς σου. Μόνο αν δαμάσεις το θυμό σου, θα αφανίσεις τον πραγματικό εχθρό. Ναγκαρούνα (Ινδία, 2ος αιώνας).
Είναι όλα λοιπόν θέμα πνευματικής παιδείας και ποτέ δεν είναι αργά να τραφεί ο νους μας ώστε να μπορούμε να έχουμε μια ισορροπία η οποία θα αντανακλάται και στους άλλους.
