Ο Γενικός Εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας για τον προϋπολογισμό του 2013 και Βουλευτής Θεσπρωτίας κ. Αντώνης Μπέζας, κατά την ομιλία του στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, μεταξύ άλλων ανέφερε:
«« Ο προϋπολογισμός αυτός έχει πολύ συγκεκριμένες ιδιαιτερότητες. Καταρχάς, γίνεται για πρώτη φορά, εν μέσω μιας μεγάλης, επίπονης και σκληρής διαπραγμάτευσης με τους εταίρους μας, που αυτονόητα τον καθιστά μέρος της. Εξαντλήθηκαν όλα τα περιθώρια πιέσεων και χρόνου και υπήρξαν σημαντικές βελτιώσεις, ακόμη και την τελευταία στιγμή, όπως η επιμήκυνση του χρόνου της δημοσιονομικής προσαρμογής κατά μια επιπλέον διετία και η απόδοση από τις τράπεζες των οφειλών τους, ύψους 550 εκατ. ευρώ.
Επιπλέον, καταβλήθηκε τεράστια προσπάθεια ώστε στο δημοσιονομικό πακέτο να υπάρχει όσο το δυνατόν μικρότερη συμμετοχή των μισθών, των συντάξεων και των κοινωνικών επιδομάτων αλλά και να εξαιρεθούν ειδικές ομάδες του πληθυσμού. Από την αξιοπιστία των δικών μας κινήσεων στο επόμενο διάστημα, θα εξαρτηθούν πολλές από τις αποφάσεις που θα ληφθούν για εμάς σε διεθνές επίπεδο.
Ο προϋπολογισμός αυτός, είναι επίσης ο πρώτος που κατατίθεται από μία Κυβέρνηση τριών κομμάτων που έχει προκύψει από μετεκλογική συνεργασία. Από μια Κυβέρνηση πολιτικής συνευθύνης, που έβαλε τέλος στην μακρά περίοδο πολιτικής αβεβαιότητας, και η οποία κλήθηκε να χειριστεί μια κυριολεκτικά εφιαλτική κατάσταση. Το αναφέρω αυτό, γιατί τα όποια θετικά μέτρα επιχειρήθηκαν να εφαρμοστούν στο παρελθόν, παρέμειναν ημιτελή και δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Οι Έλληνες έχουμε υποβληθεί τα τελευταία χρόνια σε τεράστιες θυσίες, που για την περίοδο 2010 – 2012 έφθασαν τα 49 δις. ευρώ ή το 22,6% του ΑΕΠ, αθροιστικά. Ωστόσο, το δημοσιονομικό αποτέλεσμα δεν ήταν ανάλογο της τεράστιας συνεισφοράς των πολιτών, αφού το πρωτογενές έλλειμμα την ίδια περίοδο μειώθηκε μόνο κατά 23,1 δις ευρώ, ενώ παράλληλα η ανεργία εκτοξεύθηκε στα ύψη και η πραγματική οικονομία βυθίστηκε σε μια πρωτοφανή για τα παγκόσμια δεδομένα ύφεση.
Αυτή είναι η αφετηρία, από την οποία ξεκινάει η προσπάθεια που απεικονίζεται στον προϋπολογισμό. Παρά τα πρακτικά προβλήματα, που από τη φύση της δημιουργούνται σε μια πολυκομματική Κυβέρνηση – και τα οποία θα πρέπει να αντιμετωπίζονται έγκαιρα – οφείλει η Κυβέρνηση αυτή να είναι σταθερή.
Οφείλει να είναι μια Κυβέρνηση που θα κρατήσει γερά και χωρίς ταλάντευση το τιμόνι του σκάφους, για να περάσουμε το δύσκολο κάβο που έχουμε μπροστά μας. Ο προϋπολογισμός, δεν αποτελείται μόνο από πίνακες και την εισηγητική έκθεση. Είναι η συγκεφαλαίωση όλων των πολιτικών, όλων των δύσκολων αποφάσεων, όλων των δύσκολων πρωτοβουλιών, η εφαρμογή των οποίων συνιστά αμετάθετη προϋπόθεση για να μην οδηγηθεί η χώρα στο χάος.
Είναι η αποτύπωση μιας κυρίαρχης, ιστορικής και στρατηγικής εθνικής επιλογής. Της επιλογής, να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ. Η ψήφισή του επομένως, είναι μια πράξη που εκπέμπει ισχυρά μηνύματα, όχι μόνο προς την ελληνική κοινωνία αλλά και προς τη διεθνή κοινότητα και τους θεσμικούς μας εταίρους. Ιδιαίτερα στους θεσμικούς μας εταίρους, που είναι ανήσυχοι και δύσπιστοι και αναζητούν ορισμένες φορές εύκολα προσχήματα».
«Ο προϋπολογισμός ενσωματώνει πρόσθετες δημοσιονομικές παρεμβάσεις για το 2013 (στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στην Άμυνα, στις ΔΕΚΟ, στην υγειονομική περίθαλψη, στις συντάξεις, στη μισθολογική δαπάνη κλπ), παρεμβάσεις καθαρής απόδοσης 9,37 δις ευρώ, από τα οποία 7,59 δις θα είναι στο σκέλος των δαπανών και 1,78 δις ευρώ στο σκέλος των εσόδων.
Είναι δύσκολες και βέβαια εμπροσθοβαρείς αυτές οι παρεμβάσεις. Όμως, παρά τα βραχυπρόθεσμα υφεσιακά τους αποτελέσματα, μπορούν να συμβάλλουν στη δημιουργία αναπτυξιακών προοπτικών: Γιατί θα διασφαλίσουν τη μελλοντική χρηματοδότηση της χώρας και τη ρευστότητα στην οικονομία. Γιατί θα οδηγήσουν στο βασικό ζητούμενο της σταθεροποιητικής πολιτικής, που είναι η ταχύτερη επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος. Γιατί θα «αγκυρώσουν» την Ελλάδα στο ευρώ και θα προσελκύσουν επενδύσεις. Γιατί τέλος, θα δώσουν τη δυνατότητα συμμετοχής της χώρα μας, στις όποιες μελλοντικές πολιτικές διαπραγματεύσεις».
«Δεν νομίζω ότι θα μπορούσε κάποιος άλλος σοβαρός πολιτικός σχηματισμός, στο πλαίσιο της συμμετοχής μας στην Ευρώπη και της λειτουργίας της ελεύθερης οικονομίας, αλλά και των δυσμενών δεδομένων που υπάρχουν, να σχεδιάσει έναν διαφορετικής κατεύθυνσης προϋπολογισμό. Υπάρχει μια αυστηρή συσταλτική δημοσιονομική πολιτική σε όλη την Ευρώπη, υπάρχουν μεγάλες αποκλίσεις των μακροοικονομικών μεγεθών σε σχέση με τις αρχικές εκτιμήσεις, υπάρχει μια οριακή κατάσταση των ταμειακών μας διαθέσιμων και ελάχιστοι βαθμοί ελευθερίας κινήσεων στην άσκηση της δημοσιονομικής πολιτικής, από τη στιγμή που η χώρα προσέφυγε στον μηχανισμό στήριξης.
Όλα αυτά τα πραγματικά δεδομένα, δημιουργούν ένα εκρηκτικό περιβάλλον. Τι άλλο θα μπορούσε να γίνει; Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα κατάματα και να πούμε την αλήθεια. Μία χώρα που ζει στο έλεος των δανειστών της, μια χώρα που κάθε τρίμηνο εκλιπαρεί για τη δόση της, μια χώρα που παρά τις θυσίες του λαού της δεν μπορεί να πιάσει τους στόχους της, έχει ήδη χάσει μεγάλο μέρος της κυριαρχίας της στα δημοσιονομικά. Δυνατοί, αξιόπιστοι και ανεξάρτητοι, ως χώρα, θα γίνουμε μόνο αν σταθούμε στα πόδια μας. Αν φτιάξουμε μια οικονομία ανταγωνιστική, χωρίς πρωτογενή ελλείμματα. Το 2013 θα έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα και ταυτόχρονες αναπτυξιακές δράσεις. Αυτή είναι η ουσιαστική διαφορά από το παρελθόν. Γι’ αυτό και η πεποίθησή μας είναι ότι τα συγκεκριμένα μέτρα, θα είναι τα τελευταία».
«Πράγματι οι αλλαγές, ιδίως οι δομικές, οι διαρθρωτικές, κλονίζουν βεβαιότητες, ανατρέπουν στερεότυπα, αποκαθηλώνουν παγιωμένες αντιλήψεις και προσδοκίες. Αλλά δεν μπορούμε να είμαστε, και με τον αστυφύλαξ της διάσωσης της χώρας και με τον χωροφύλαξ του λαϊκισμού. Δεν μπορούμε να γυρίζουμε σε εποχές αλόγιστων υποσχέσεων και διεκπεραιώσεων, που το πολιτικό σύστημα λειτουργούσε σαν τον Άγιο Βασίλη. Παρά το λαϊκισμό της κριτικής που μας ασκείται, δεν θα υποχωρήσουμε από την ευθύνη μας να κρατήσουμε τη χώρα όρθια.
Λεφτά δεν υπάρχουν έξω από την Ευρώπη. Λύσεις, δεν υπάρχουν στη Λατινική Αμερική. Η Αργεντινή, που κάποιοι επικαλούνταν στο παρελθόν, κινδυνεύει πάλι να χρεοκοπήσει. Ο προϋπολογισμός που έχω την τιμή να εισηγούμαι αποτυπώνει μια μεγάλη εθνική προσπάθεια. Βελτιώνει, οριακά έστω, αλλά βελτιώνει, κρίσιμους δείκτες της οικονομίας, στηρίζεται σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις, δημιουργεί ελπίδα, τονώνει την αισιοδοξία για τις προοπτικές της πατρίδας μας.
Η αισιοδοξία, δεν μπορεί να είναι μόνο το αποτέλεσμα της οικονομικής ανάκαμψης. Σε μεγάλο βαθμό αποτελεί προϋπόθεση για την επίτευξή της. Και τα δύσκολα βήματα για τη δημιουργία κλίματος αισιοδοξίας, είναι τα πρώτα. Από τη στιγμή που αυτά τα πρώτα βήματα θα πραγματοποιηθούν, τα επόμενα βήματα ακολουθούν με ταχείς και επιταχυνόμενους ρυθμούς.
Είμαστε σίγουροι, ότι ένα καλύτερο μέλλον για την πατρίδα μας δεν είναι μακριά. Είμαστε σίγουροι, ότι πράττουμε το καλύτερο για τη χώρα. »»
