Την Κυριακή των εκλογών, μόλις οριστικοποιήθηκε το αποτέλεσμα, ο αρχηγός της ΝΔ, έκανε δηλώσεις μπροστά στους οπαδούς του κόμματος. Μόνο που δεν απευθυνόταν σ’ αυτούς. Δεν μίλησε για τα 18 σημεία της επαναδιαπραγμάτευσης με τα οποία υποτίθεται ότι κατέβηκε για να ζητήσει την ψήφο του ελληνικού λαού. Απευθύνθηκε στην τρόικα και τους δανειστές. Στην Μέρκελ, τον Μπαρόζο, τον Τράγκι, την Λαγκάρντ. Θα τιμήσουμε τις υπογραφές μας, υποσχέθηκε. Σαν να τους έκλεισε το μάτι. Σαν να τους είπε πως το κόλπο έπιασε. Σαν να τους ευχαρίστησε που μέχρι και τις τελευταίες μέρες, έδωσαν από κοινού τα πάντα για να τρομοκρατήσουν τον ελληνικό λαό, να καταργήσουν κάθε έννοια εθνικής ανεξαρτησίας και αξιοπρέπειας με ωμές παρεμβάσεις σε πολιτικό, κοινωνικό αλλά και πολιτειακό επίπεδο (για να μη ξεχνάμε το τηλεφώνημα της κ. Μέρκελ στον κ. Παπούλια).
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ είχε προειδοποιήσει πως οι κορώνες της επαναδιαπραγμάτευσης ήταν μια κοροϊδία. Και πως όσο υπάρχουν οι υπογραφές υποτέλειας των Βενιζέλου και Σαμαρά προς τους δανειστές, η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι το υποχείριο, το πειραματόζωο της παγκόσμιας νεοφιλελεύθερης ελίτ. Υπογραφές για τις οποίες τόσο ανελέητα κατηγορηθήκαμε για αλαζονεία και ρεβανσισμό όταν ζητήσαμε την απόσυρσή τους ως προαπαιτούμενο για μια συγκυβέρνηση ειδικού σκοπού που θα βγάλει τη χώρα από την κρίση των καταστροφικών μνημονίων και των αποικιακών δανειακών συμβάσεων, μετά τις 6 του Μάη.
Και δικαιωθήκαμε «οικτρά» δυστυχώς αυτές τις μέρες στην Σύνοδο Κορυφής. Η κυβέρνηση του σκούρου μπλε με τους πορτοκαλί και πράσινους κόκκους, παραιτήθηκε από την ευρωπαϊκή της προοπτική πριν καν αναλάβει δράση στην Ελλάδα. Αντί να συμπορευτεί με τον ευρωπαϊκό νότο σε μια κοινή γραμμή πλεύσης, συμπορεύτηκε με τους σκληροπυρηνικούς του βορρά. Αντί να απαιτήσει την υπαγωγή και της χώρας μας στις διευθετήσεις απ΄ευθείας μέσω των ευρωπαϊκών μηχανισμών στήριξης για τα πακέτα διάσωσης των τραπεζών και τον δανεισμό των κρατών, χωρίς μνημόνια λιτότητας, έστειλε μήνυμα προσήλωσης στο μνημόνιο και υποταγής στους ευρωπαίους ηγέτες, προδίδοντας τα ελληνικά συμφέροντα και καθιστώντας την χώρα παρία της Ευρώπης.
Δεν θέλησε να χρησιμοποιήσει ούτε καν το φάντασμα του ΣΥΡΙΖΑ ως διαπραγματευτικό ατού, κάτι που κάνανε με σχετική επιτυχία οι Μόντι και Ραχόι! Μας παρουσιάζουν τώρα την όποια επιμήκυνση του μνημονίου ως επιτυχία. Αυτοί που την απορρίψανε ως πρόταση της τρόικα, για να μη χαθεί λέει, η αξιοπιστία της Ελλάδας απέναντι στις αγορές. Αυτοί που μας κατηγορούσανε πως αν γίνουμε κυβέρνηση θα γίνει η Ελλάδα Βόρεια Κορέα, υιοθετήσανε πρακτικές μείωσης του ελλείμματος τύπου Τσαουσέσκου και Μουμπάρακ. «Σε μια Ευρώπη που αλλάζει…» μας έλεγε με σαρκασμό μάλλον, προεκλογικά ο κ. Σαμαράς. Μόνο που τώρα πια αποδείχθηκε με τραγικό τρόπο πως η Ευρώπη και ο κόσμος αλλάζει όταν ξυπνάνε, αντιστέκονται και αποφασίζουν για την τύχη τους οι ίδιοι οι λαοί.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, έδωσε μια κρίσιμη μάχη. Μια μάχη απέναντι στο ντόπιο και διεθνές κατεστημένο, απέναντι στα ντόπια και διεθνή παπαγαλάκια, το ντόπιο και διεθνές πολιτικό προσωπικό τους. Υποστηρίξαμε με πάθος την εναλλακτική λύση της ανάπτυξης και της κοινωνικής δικαιοσύνης, της απαλλαγής από την μονεταριστική πολιτική της λιτότητας και της ύφεσης, της ισοπέδωσης του κοινωνικού κράτους και των κοινωνικών αξιών.
Και παρά τις αντίξοες συνθήκες, παρά την αρνητική στάση των υπολοίπων δυνάμεων του προοδευτικού χώρου, το κόμμα κατέλαβε τρεις σημαντικές πρωτιές. Που είναι ταυτόχρονα, παρακαταθήκη για το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας και το κύτταρο της ίδρυσης και της ανάπτυξης μιας λαϊκής αριστερής παράταξης, που στις επόμενες εκλογές, θα διεκδικήσει όχι την εκλογική αυτοδυναμία, αλλά την απόλυτη κοινωνική πλειοψηφία για να κάνει πραγματικότητα τα οράματα και τις ελπίδες του κόσμου της εργασίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, ήταν με ηλικιακά κριτήρια, πρώτος σε ψήφους στην νεολαία, και τις παραγωγικές ηλικίες, με ταξικά κριτήρια, πρώτος στα μεσαία και χαμηλά στρώματα της μισθωτής εργασίας, τους ανέργους και τους αυτοαπασχολούμενους και με γεωγραφικά κριτήρια, πρώτος στις λαϊκές-εργατικές γειτονίες και μεσαίες περιοχές των αστικών κέντρων. Χρειάστηκαν με λίγα λόγια να περάσουν πάνω από 60 χρόνια από τη λήξη του εμφύλιου για να εκφραστεί με καθαρά ταξικά χαρακτηριστικά και κριτήρια το εκλογικό σώμα.
Για τούτες τις ελπίδες, για αυτό το νέο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ και της ελληνικής κοινωνίας, σήμερα, Τετάρτη 4 Ιουλίου, στις 7 το απόγευμα πραγματοποιούμε την συνέλευση των μελών και των φίλων της παράταξης στην αίθουσα εκδηλώσεων της Περιφέρειας, στον 2ο όροφο της στοάς Σάρκα. Για να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε για την δράση μας σε τοπικό και πανελλαδικό επίπεδο. Για την ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική ανασυγκρότηση, στην κατεύθυνση ενός σύγχρονου, ριζοσπαστικού αριστερού κόμματος που από την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης σήμερα και της κυβέρνησης αύριο, θα αφουγκράζεται, θα επεξεργάζεται, θα εκφράζει και θα πραγματώνει τις ελπίδες και τα συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας.
Ραντεβού λοιπόν το απόγευμα της Τετάρτης στις 7, στο κτίριο της Περιφέρειας, στον 2ο όροφο της στοάς Σάρκα.
