Ο επικεφαλής της παράταξης «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο» έκανε την ακόλουθη δήλωση σχετικά με το Περιβαλλοντικό Νομοσχέδιο και την ανακίνηση του φράγματος Αγίου Νικολάου:
«« Ήταν τελικά βάσιμες οι δημοσιογραφικές πληροφορίες, που έκαναν λόγο για πρωτοχρονιάτικο μποναμά στον επιχειρηματικό όμιλο Εμφιετζόγλου.
Το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο, που κατατέθηκε πριν από 3 μέρες και προωθείται με διαδικασίες εξπρές για ψήφιση από την Βουλή, μεταξύ πολλών άλλων επικίνδυνων διατάξεων, αποτελεί φωτογραφία των επιδιώξεων του λόμπυ των κατασκευαστών φραγμάτων και των συμφερόντων του συγκεκριμένου ομίλου.
Με τις διατάξεις του επιχειρείται: α) γενικά η εξομοίωση των μεγάλων φραγμάτων, που προκαλούν μεγάλες και ανεπανόρθωτες συνέπειες, με τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και β) ειδικά η σκανδαλώδης «διευκόλυνση» του ομίλου, που ενδιαφέρεται για την κατασκευή του φράγματος του Αγίου Νικολάου, και η παράκαμψη της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, που είχε ακυρώσει οριστικά την κατασκευή του.
Η συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης Παπαδήμου αποτελεί ωμή πρόκληση προς το λαό των Τζουμέρκων και ολόκληρης της Ηπείρου. Προειδοποιούμε όσους περιφρονούν έναν από τους εμβληματικούς αγώνες της περιοχής μας ότι θα βρεθούν μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις. Οι κάτοικοι των Τζουμέρκων και όλης της Ηπείρου, που θα υπερασπίσουν για μια ακόμα φορά την φυσική και πολιτιστική τους κληρονομιά απέναντι στους μποναμάδες και τη λεηλασία.
Η Περιφερειακή Παράταξη «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο» καλεί τους βουλευτές της Περιφέρειας αλλά και όλης της χώρας να πιέσουν για την απόσυρση και να καταψηφίσουν τις διατάξεις, που παραδίδουν το περιβάλλον της Ηπείρου βορά στα επιχειρηματικά συμφέροντα.
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ (ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ) ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ Ν/Σ:
Άρθρο 52 Ρύθμιση Θεμάτων ενέργειας, παρ. 4:
Η παράγραφος 4 του άρθρου 27 του ν. 3468/2006 αντικαθίσταται ως ακολούθως:«4. Οι διατάξεις του παρόντος νόμου έχουν πλήρη εφαρμογή και στην περίπτωση της υδραυλικής ενέργειας που παράγεται από υδροηλεκτρικούς σταθμούς συνολικής εγκατεστημένης ισχύος μεγαλύτερης των 15 MW, εκτός των διατάξεων που αφορούν στην προτεραιότητα ως προς την κατανομή φορτίου και στην εξασφάλιση εγγυημένης τιμής πώλησης της κιλοβατώρας. Ως προς τα λοιπά, η υδραυλική ενέργεια που παράγεται από υδροηλεκτρικούς σταθμούς συνολικής εγκατεστημένης ισχύος μεγαλύτερης των 15 MW διέπεται από τον ισχύοντα Κώδικα Διαχείρισης του Συστήματος και Συναλλαγών Ηλεκτρικής Ενέργειας».
ΣΧΟΛΙΟ: Παρότι τα Μεγάλα Φράγματα, με τις μεγάλες και μη αναστρέψιμες αρνητικές επιπτώσεις, δεν κατονομάζονται ρητά ως Ανανεώσιμη Πηγή Ενέργειας, ο προφανής σκοπός της διάταξης είναι να υπαχθούν στο ρυθμιστικό πεδίο του ν. 3468/2011 (παραγωγή από ΑΠΕ) και να έχουν την προνομιακή αντιμετώπιση των ΑΠΕ σε περίπτωση σύγκρουσης με άλλα προστατευτικά νομοθετικά καθεστώτα (λ.χ. της δασικής νομοθεσίας σε περίπτωση κατασκευής ιδιωτικού έργου σε δάση και δασικές εκτάσεις, της χωροταξικής νομοθεσίας, της νομοθεσίας για τις προστατευόμενες περιοχές κλπ.).
Η ίδια προσπάθεια ένταξης των Μεγάλων Φραγμάτων σε καθεστώς οιονεί ΑΠΕ έγινε από το ενδιαφερόμενο φραγματοκατασκευαστικό λόμπυ και προ διετίας, κατά την διαδικασία επεξεργασίας του ν. 3851/2010, η σχετική όμως διάταξη του νομοσχεδίου αποσύρθηκε τελικά έπειτα από συντονισμένες αντιδράσεις, κυρίως από φορείς της Ηπείρου..Η ακριβής διατύπωση της διάταξης που προτάθηκε τότε, σε προφανή αντιστοιχία με τη σημερινή, ήταν η εξής : «… 2. Η παράγραφος 4 του άρθρου 27 του ν.3468/2006, όπως ισχύει, τροποποιείται ως εξής: 4. Η υδραυλική ενέργεια που παράγεται από υδροηλεκτρικούς σταθμούς με συνολική εγκατεστημένη ισχύ μεγαλύτερη των δεκαπέντε (15) MW και μέχρι (100) MW, περιλαμβάνεται στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος νόμου, με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 9 παρ. 1 περ. α και 13 παρ.1 και διέπεται από τον ισχύοντα Κώδικα Διαχείρισης του Συστήματος και Συναλλαγών Ηλεκτρικής Ενέργειας». Επαναλαμβάνω ότι η διάταξη αυτή αποσύρθηκε κατά την ψήφιση του ν. 3851/2010.
Άρθρο 56 Τροποποίηση – Συμπλήρωση διατάξεων του ν. 2742/1999 παρ 1:
Μετά το τέταρτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 2742/1999 (Α΄ 207), όπως αυτό προσετέθη με την παρ. 1 του άρθρου 9 του ν. 3851/2010 (Α΄ 85), προστίθεται νέο εδάφιο ως εξής: «Στις κατευθύνσεις χωρικής οργάνωσης και στα προγραμματικά πλαίσια των εγκεκριμένων Περιφερειακών Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΠΠΧΣΑΑ) για τη βιώσιμη αξιοποίηση του ενεργειακού δυναμικού των περιφερειών, με προτεραιότητα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, που προβλέπονται από το τέταρτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 8 του παρόντος νόμου, όπως αυτό προσετέθη με την παρ. 1 του άρθρου 9 του Ν. 3851/2010 (Α’ 85) και έως την κατά τις διατάξεις του Ν. 3199/2003 (Α΄280) έγκριση των υπό εκπόνηση Σχεδίων Διαχείρισης των λεκανών απορροής ποταμών, περιλαμβάνονται σαν ήδη προγραμματισμένα έργα, τα υδροηλεκτρικά έργα που προβλέπονται σε μελέτες για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων υδατικών διαμερισμάτων, ο είχαν εκπονηθεί πριν από την έγκριση των ΠΠΧΣΑΑ και παραληφθεί από το ΥΒΕΤ-ΥΠΑΝ, ακόμη και αν δεν είχε περαιωθεί η διαδικασία εγκρίσεώς τους κατά τις διατάξεις του Ν. 1739/1987 (ΦΕΚ Α΄201)».
2. Τα τρία τελευταία εδάφια της παρ. 3 του άρθρου 9 του Ν.2742/1999, όπως προστέθηκαν με το άρθρο 17 του Ν.3851/2010 (Α 85), τροποποιούνται ως εξής: «Διοικητικές άδειες που αφορούν στην περιβαλλοντική αδειοδότηση, στην άδεια παραγωγής, στην εγκατάσταση και στη λειτουργία έργων ΑΠΕ, και ακυρώθηκαν, λόγω αντίθεσής τους με τις χωροταξικές κατευθύνσεις και τις χρήσεις γης σύμφωνα με τη χωροταξική ή πολεοδομική νομοθεσία που ίσχυε κατά το χρόνο έκδοσής τους, επανεξετάζονται αποκλειστικά ως προς τους λόγους αυτούς και επανεκδίδονται υποχρεωτικά εφόσον με τις διατάξεις του παρόντος και τις τροποποιήσεις που εισάγει, η εγκατάσταση και λειτουργία τους είναι πλέον συμβατές με τις εν λόγω κατευθύνσεις και τις χρήσεις γης. Οι ενδιάμεσες εγκρίσεις ή συναινέσεις που αποτελούσαν νόμιμη βάση για την αρχική έκδοσή τους παραμένουν σε ισχύ. Η επανέκδοση των αδειών γίνεται εντός αποκλειστικής προθεσμίας είκοσι (20) ημερών μετά από την αίτηση του ενδιαφερομένου.
ΣΧΟΛΙΟ: Οι διατάξεις αυτές φωτογραφίζουν σκανδαλωδώς όχι απλώς το φράγμα του Αγίου Νικολάου στον Άραχθο, για το οποίο ενδιαφέρεται η εταιρία «Μηχανική ΑΕ» του Ομίλου Εμφιετζόγλου, αλλά και το λόγο ακύρωσης του συγκεκριμένου έργου από το ΣτΕ με την 3858/2007 απόφασή του. Γίνεται έτσι σαφές το ακριβές νόημα του όρου «ξεμπλοκάρισμα από τον αδειοδοτικό λαβύρινθο», που χρησιμοποιούν τα στελέχη της εταιρίας (βλ. το δημοσίευμα της εφημερίδας Deal News της 5-1-2012 με τίτλο «Μποναμάς τα υδροηλεκτρικά στον Εμφιετζόγλου» στον σύνδεσμο που παραθέτω στο τέλος).
Ο όρος «ξεμπλοκάρισμα» πρέπει να μεταφραστεί ως παράκαμψη όχι της διοικητικής γραφειοκρατίας αλλά της δικαστικής νομιμότητας, του περιβαλλοντικού κεκτημένου και της νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Υπενθυμίζω ότι το ΣτΕ δεν ακύρωσε μόνο την έγκριση περιβαλλοντικών όρων αλλά και την άδεια παραγωγής ενέργειας λόγω της αντίθεσης του έργου με τις κατευθύνσεις του Χωροταξικού Σχεδίου της Περιφέρειας Ηπείρου, το οποίο αναφέρει ρητά και συγκεκριμένα ότι «στους ποταμούς Άραχθο και Καλαρρύτικο δεν συνιστάται η κατασκευή υδροηλεκτρικών έργων» (με βάση την ορμητική τους ροή, τις δυνατότητες ανάπτυξης τουριστικής βιομηχανίας κλπ. – το ίδιο αντίθετες με την κατασκευή φραγμάτων είναι η Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη που έχει συνταχθεί το 1996 για τη χαράδρα του Αράχθου, η πιλοτική μελέτη του ΟΟΣΑ για τα Τζουμέρκα του 2001 κλπ.).
Η προσπάθεια της Μηχανικής Α.Ε. κατά τη συζήτηση στο Συμβούλιο της Επικρατείας ήταν να θεωρηθεί το έργο «προγραμματισμένο» κατά το χρόνο θεσμοθέτησης του Περιφερειακού Χωροταξικού Σχεδίου Ηπείρου (2003) με βάση όχι κάποιο νομικό καθεστώς αλλά μια παλιά πιλοτική μελέτη του Υπουργείου Βιομηχανίας αμφίβολης εγκυρότητας, πριν καν αναπτυχθεί η διεθνής αμφισβήτηση των μεγάλων φραγμάτων (και ενώ υποτίθεται ότι οι μελέτες του Χωροταξικού και οι επικαιροποιήσεις του συνεκτίμησαν όλα τα νέα δεδομένα, τη χωροταξική φυσιογνωμία κλπ.).
Ο ισχυρισμός αυτός δεν έγινε δεκτός από το Δικαστήριο.Όπως ομολογείται με σαφήνεια στην Αιτιολογική Έκθεση του υπό κρίση ν/σ, σκοπός της πρώτης από τις παραπάνω διατάξεις είναι η ανάσυρση της παραπάνω πιλοτικής μελέτης από το χρονοντούλαπο και συγκεκριμένα, σύμφωνα με την ορολογία της, να εξασφαλίζεται η συμβατότητα της παραπάνω μελέτης – πιλότου με τις κατευθύνσεις των Περιφερειακών Χωροταξικών, αφού πλέον τα περιλαμβανόμενα σ’ αυτή έργα θεωρούνται ως ήδη προγραμματισμένα κατά τον χρόνο έγκρισης των ΠΧΣΑΑ. Είναι τέτοια η ομοιότητα των διατυπώσεων, ώστε διερωτάται κανείς, εάν η συγκεκριμένη διάταξη συντάχθηκε από τις Υπηρεσίες του Υπουργείου ή ήρθε έτοιμη απέξω.
Με τη δεύτερη διάταξη, αντί η ενδιαφερόμενη εταιρία να ξεκινήσει όλη την αδειοδοτική διαδικασία από την αρχή, όπως συμβαίνει σε κάθε περίπτωση ακύρωσης διοικητικών πράξεων για τους κοινούς θνητούς, επανεξετάζεται μόνο ο λόγος ακύρωσης, οι ενδιάμεσες εγκρίσεις παραμένουν σε ισχύ και η άδεια επανεκδίδεται υποχρεωτικά μέσα σε 20 μέρες (!). Δεν πρόκειται μόνο για φαστ-τρακ και «διευκόλυνση» της εταιρίας σε θέματα ταχύτητας αλλά και για προσπάθεια διασφάλισης από άλλες ενδεχόμενες «κακοτοπιές», όπως λ.χ. τυχόν εμπλοκή του έργου λόγω ασυμβατότητας με το μεταγενέστερο προστατευτικό καθεστώς του Εθνικού Πάρκου Τζουμέρκων, που θεσμοθετήθηκε στο μεταξύ και ισχύει σήμερα, και πιθανής άρνησης διαφόρων αρμοδίων Υπηρεσιών να συμπράξουν.
Η Βουλή αναλαμβάνει το έργο της Διοίκησης. »»
