Γράφει η Έλλη Μάνθα, 16 ετών
Κολυμβήτρια
… Mία από τα ίδια…
Δεν είναι δουλειά μου, αλλά εκ των πραγμάτων “αναγκάζομαι” για δεύτερη φορά μέσα σε 9 μήνες να γράψω επιστολή διαμαρτυρίας προς τα τοπικά Μ.Μ.Ε. Αναφέρομαι φυσικά στο γνωστό και γραφικό – πλέον – θέμα του κολυμβητηρίου της πόλης μας, για το οποίο δικαίως θα έχει κουραστεί να διαβάζει ο Αρτινός λαός.
Τέσσερις χειμώνες πέρασαν με εμάς και τις οικογένειες μας στους δρόμους, κάνονοντας καθημερινά το δρομολόγιο Άρτα – Γιάννενα για να καταφέρουμε να προπονηθούμε υποτυπωδώς, καθώς ο αριθμός των παιδιών στη γειτονική πόλη δε μας επιτρέπει να ακολουθήσουμε το πρόγραμμα που θα θέλαμε. Οι λόγοι που μας παρουσίαζε η προηγούμενη διοίκηση για το κλείσιμο της πισίνας, ήταν απλά… γελοίοι!
Σήμερα, λοιπόν, 12/12/11 μαθαίνουμε ότι το κολυμβητήριο (ξανα)κλείνει από 19/12/11 μέχρι 29/2/12 (Να υπενθυμίσω ότι είχε μείνει κλειστή η πισίνα 15 μέρες μέσα στον Οκτώβρη). Αναμενόμενο το ότι θα υπήρξαν προβλήματα φέτος, με βάση τη χαωτική κατάσταση που επικρατεί σε όλη τη χώρα, γι’ αυτό κι εμείς ήμασταν αποφασισμένοι για κάποιες υποχωρήσεις.
Δεν είμαστε παράλογοι, ούτε εμείς, ούτε οι γονείς μας ώστε να θεωρούμε ότι υπάρχουν φέτος τα χρήματα των προηγούμενων ετών και γνωρίζαμε ότι θα υπήρχαν δυσκολίες. Ναι, κατανοούμε ότι τα χρήματα για το πετρέλαιο είναι ελάχιστα όπως αληθώς μας είπαν οι υπεύθυνοι. Γιατί όμως η πισίνα από μέσα Νοέμβρη μέχρι σήμερα έχει εξαιρετικά καλή θερμοκρασία και μάλιστα τον τελευταίο μήνα είναι κάθε μέρα και πιο ζεστή; Μπορεί να γίνεται με τις καλύτερες προθέσεις αυτό που προανέφερα και η υπερβολική μου “καχυποψία” δε με αφήνει να το καταλάβω…
Σε αυτό που θέλω να σταθώ και να πω με παράπονο προς τη νέα Δημοτική Αρχή είναι το εξής: Γιατί παρά τις παροτρύνσεις των γονιών μας δεν αναζήτησαν τρόπους για μείωση του κόστους (τοποθέτηση υγραερίου αντί για πετρέλαιο, αγορά ισοθερμικού καλύμματος κλπ) το περασμένο καλοκαίρι; Το πρόβλημα εξάλλου είναι γνωστό από τα προηγούμενα χρόνια. Γιατί οι υποσχέσεις έμειναν πάλι στα λόγια; Τι θα γίνουμε εμείς οι τελευταίοι που παλεύουμε και παρά τις απάνθρωπες συνθήκες προπόνησης μας, συνεχίζουμε και είμαστε περήφανοι όταν ακούμε στα πανελλήνια πρωταθλήματα… “Άρτα”…!
Με τι κουράγιο θα ξεκινήσω για πέμπτη συνεχή χρονιά να πηγαίνω στα Γιάννενα για προπόνηση; Γιατί ούτε φέτος να μην κάνω Χριστούγεννα με την οικογένειά μου, αλλά να ψάχνω συγγενείς μου με κολυμβητήρια στην περιοχή που μένουν; Δεν είμαι τρελή που θα κολυμπώ στη θάλασσα κάποιες μέρες μέσα στο Γενάρη και το Φλεβάρη, απλά – όσο και αν δεν το θέλουν μερικοί – εγώ δεν πρόκειται να σταματήσω να κάνω αυτό που αγαπάω.
Πάντα θα πιστεύω ότι όσο υπάρχει βούληση και πρόγραμμα όλα απλοποιούνται. Τι το διαφορετικό έχουν άλλα κολυμβητήρια στην Ελλάδα τα οποία δεν κλείνουν ΠΟΤΕ; Η Άρτα έχει τη συνήθεια να διώχνει τους αθλητές της. Μετά από πολλή σκέψη αποφάσισα να μείνω και φέτος στην αγαπημένη μου πόλη – παρ’όλο που είχα την ευκαιρία να φύγω – για να μην ταλαιπωρήσω άλλο την οικογένειά μου, η οποία πάντα με στηρίζει, αλλά και για να νιώσω κι εγώ ότι μαζί με τους συναθλητές μου βοηθούμε για να μείνει το κολυμβητήριο ανοικτό σε μια δύσκολη χρονιά. Λυπάμαι που το λέω, αλλά πλέον έφτασα στο σημείο να μετανιώνω που δεν εγκατέλειψα την Άρτα!
Δυστυχώς, μου φαίνεται ότι οδηγούμαστε σε αδιέξοδο. Η κρίση που βιώνουμε έχει επηρεάσει τα πάντα, αλλά τουλάχιστον ήλπιζα ότι ήταν η ώρα όπου ο αθλητισμός και η παιδεία θα είχαν καλύτερη αντιμετώπιση, έτσι ώστε “αύριο” να ξεπεραστούν από εμάς, τη νέα γενιά, τα τεράστια προβλήματα που μας ταλανίζουν. Εμείς οι τελευταίοι, λοιπόν, θα συνεχίσουμε να κάνουμε κάτι για το οποίο έχουμε θυσιάσει πολλά από την προσωπική μας ζωή. Όσο αντέχουμε, εμείς και οι οικογένειες μας θα προσπαθούμε και ΔΕ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ!!!
