Η ενηλικίωση δεν έχει να κάνει μόνο με την ηλικία – έχει να κάνει και με τη συναισθηματική ωριμότητα. Και πολλές φορές, χωρίς να το θέλουμε, κάποιες συνήθειες στέκονται στον δρόμο μας και δεν μάς αφήνουν να μεγαλώσουμε. Είναι σαν να μένουμε μωρά και να θέλουμε συνεχώς ντάντεμα.
Η συναισθηματική ωριμότητα είναι επιλογή. Πρόκειται για την αναγνώριση των συνηθειών οι οποίες δεν μας κάνουν καλό. Δεν είναι πάντα εύκολο, αφού πολλές φορές είναι μικρά πράγματα, που τα κάνουμε ασυνείδητα.
Αντιδρούμε υπερβολικά
Σε όλους μας έχει συμβεί. Κάτι μικρό μάς ενοχλεί και μάς εκνευρίζει και αντιδρούμε σαν να έρχεται το τέλος του κόσμου.
Η υπερβολική αντίδραση σε καταστάσεις μπορεί να είναι σημάδι συναισθηματικής ανωριμότητας. Σημαίνει ότι δεν μπορούμε να ρυθμίσουμε το συναίσθημά μας. Βρίσκετε τον εαυτό σας να αντιδρά υπερβολικά πιο συχνά απ’ ότι θα θέλατε;
Αν ναι, ίσως ήρθε η ώρα να δουλέψετε για το πώς θα το διαχειριστείτε.
Αποφεύγουμε τις δυσάρεστες συζητήσεις
Κάθε φορά που προκύπτει ένα δύσκολο θέμα βρίσκουμε έναν τρόπο να το αποφύγουμε. Επί της ουσίας όμως, μόνο καθυστερούμε το αναπόφευκτο.
Και όσο περισσότερο περιμένουμε τόσο πιο δύσκολο γίνεται.
Σημασία έχει να είστε ανοιχτοί και ειλικρινείς, ακόμη και όταν είναι δύσκολο. Έχει να κάνει με το να ακούμε τους άλλους, να κατανοούμε την οπτική τους και να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας με σεβασμό.
Ρίχνουμε την ευθύνη στους άλλους
Είναι μια εύκολη παγίδα στην οποία πέφτουμε όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά και ενστικτωδώς ψάχνουμε να βρούμε κάποιον άλλον, για να κατηγορήσουμε.
Είναι ένας ψυχικός μηχανισμός αυτοπροστασίας. Ωστόσο, οι άνθρωποι οι οποίοι δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους είναι πιθανό να υποφέρουν από άγχος και κατάθλιψη.
Εάν θέλουμε να ωριμάσουμε συναισθηματικά πρέπει να μάθουμε να αναλαμβάνουμε την ευθύνη των πράξεών μας και των αποτελεσμάτων τους.
Αναζητούμε συνεχώς επιβεβαίωση
Σε όλους μας αρέσει μια καλή κουβέντα. Αλλά όταν η εξωτερική επιβεβαίωση είναι απαραίτητη για να νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας, αυτό είναι πρόβλημα.
Η συναισθηματική ωριμότητα προϋποθέτει να νιώθετε άνετα με αυτό που είστε, ανεξάρτητα από το τι σκέφτονται οι άλλοι για σας. Έχει να κάνει με το να γνωρίζετε την αξία σας και να μην την αφήνετε τον εαυτό σας να ταλαντεύεται με βάση τις απόψεις των άλλων.
Γινόμαστε μνησίκακοι
Το θέμα είναι ότι κρατώντας κακίες κουβαλάμε θυμό και πίκρα που βλάπτει εμάς και κανέναν άλλον. Η ωριμότητα επιβάλει να μπορείς να συγχωρέσεις. Μόνο τότε μπορείς να αφεθείς και να συνεχίσεις τη ζωή σου ωραία και καλά. Δεν σημαίνει ότι ξεχνάς τι συνέβη. Ίσα ίσα. Θυμάσαι, και πας παρακάτω.
Συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους
Στην εποχή μας, δύσκολο να μην συγκρίνουμε τον εαυτό μας και τη ζωή μας με τη ζωές των άλλων. Φωτογραφίες, βίντεο και ενσταντανέ (όπως έλεγε κι ένας αδικοχαμένος συνάδελφος), μας κατακλύζουν από παντού.
Εάν ωριμότητα είναι να αποφεύγουμε τη σύγκριση- που είναι ο κλέφτης της χαράς- θα προτιμήσουμε την ωριμότητα γιατί θα ζούμε καλύτερα.
Το σημαντικό είναι, να συνειδητοποιήσουμε ότι ο καθένας έχει να πάρει το δικό του μάθημα και να δώσει τους δικούς του αγώνες στη ζωή που μπορεί να μην είναι ορατοί.
Αντιστεκόμαστε στις αλλαγές
Στη ζωή συμβαίνουν συνεχώς αλλαγές. Ωστόσο, πολλοί από εμάς αντιστέκονται επειδή μας βγάζει έξω από το πεδίο μας, από τη γνώριμη κατάσταση που έχουμε βολευτεί. Για να αναπτυχθούμε συναισθηματικά, πρέπει να αγκαλιάσουμε την αλλαγή και την αβεβαιότητα που τη συνοδεύει. Γιατί η αλλαγή μάς επιτρέπει να μαθαίνουμε, να προσαρμοζόμαστε και να εξελισσόμαστε.
Η αλλαγή είναι εκείνη που θα μας διαμορφώσει σε ένα ισχυρότερο και σοφότερο άνθρωπο.
Η ωριμότητα δεν είναι προορισμός. Είναι ένας δρόμος που τον περπατάμε όπως μπορεί ο καθένας. Με τον δικό του βηματισμό. Όσο μικρό κι αν είναι ένα βήμα, μην ξεχνάτε ότι είναι μια νίκη.
πηγή: ertnews.gr
