Γράφει ο Γιάννης Δεβελέγκας
Γύρνα σπίτι!
Να… Σ’ εκείνη τη γωνιά κάτω από το εικονοστάσι, εκεί που μάθαινες προπαίδεια κι ορθογραφία σε περιμένουν ανεξίτηλες οι πρώτες σου αναμνήσεις, το γλυκό ψωμί, το τραγούδι της μάνας, κι ένα χαμόγελο κατανόησης. Σε καρτερούν απείραχτα από το χρόνο τα σκονισμένα σου βιβλία με τις σκόρπιες σημειώσεις, με τα ζωγραφισμένα σου όνειρά στις μέσα τους σελίδες, το πρώτο σκίρτημα… τον απολογισμό.
Γύρνα σπίτι!
Να… Έλα σ’ αυτόν τον κήπο, τον δικό σου τον κήπο, με τα χιλιάδες χρώματα, τη γερμένη βρύση, τις άγουρες φράουλες και την ανθισμένη κερασιά που ζωντανεύει κάθε άνοιξη κάτω από τη φυλλωσιά της, τα γαλάζια της μάτια, τα καστανά της μαλλιά, τον ήχο της φωνής της, το ζεστό της κορμί… τον απολογισμό.
Γύρνα πίσω, στη μικρή σου πατρίδα!
Είναι γνωστός ο δρόμος… Τον έχουν χαραγμένο οι παππούδες σου.
Πάρε το άτι το γοργό, το ακούραστο, κι έλα να χτίσεις κάτω από τον γαλάζιο ουρανό της, κάτω από το φως της «που είναι όλο πνέμα»(1).
Αυτό το άτι πάρε! Κι άστο να σε οδηγήσει από το δύσκολο το μονοπάτι, αυτό που ακολουθούν οι διαλεχτοί, «μέσα από τα άγρια ριζολίθια»(2). Γιατί οι στράτες οι πλατιές, οι εύκολες, είναι για τους μικρόβουλους, τους ταπεινούς. Και τέτοιον η πατρίδα δε σε θέλει.
Πάρε το καλοτάξιδο καράβι, με το σκαρί το θαλασσοδαρμένο! Κι «αν πέσει πούσι αποβραδίς» (3) και οι φάροι χάσουνε το φως τους, μην κιοτέψεις, γιατί κρατάς γερά στο χέρι τη γέρικη πυξίδα του πατέρα!
Κι έλα, να χορέψουμε τους δικούς μας τους χορούς και να πιάσουμε από την αρχή τα δικά μας τα τραγούδια!
(1): Νίκος Καζαντζάκης: (Αναφορά στον Γκρέκο)
(2): Ιωάννης Πολέμης: (Το Άτι)
(3) Νίκος Καββαδίας: (Πούσι)
