Ο Γ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής και βουλευτής ΠΑΣΟΚ Ν. Ιωαννίνων, Β. Αργύρης, στη συζήτηση της Βουλής για τον προϋπολογισμό 2011 ανέφερε:
«Κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση του φετινού προϋπολογισμού γίνεται σε μια συγκυρία που δεν επιτρέπει σε κανέναν μας να θριαμβολογεί ότι τα κάνει όλα σωστά. Δεν επιτρέπει σε κανέναν επίσης να αφορίζει με τη λογική ότι όλα πάνε λάθος.
Ζούμε σε ένα περιβάλλον που δημιουργεί συνθήκες εθνικής κατάθλιψης, καθώς γίνεται βομβαρδισμός από κακά μαντάτα, μέτρα, δυσμενείς ανατροπές, συγκριτικά με το τι είχαμε συνηθίσει τα τελευταία τριάντα χρόνια.
Οι πολίτες νιώθουν ότι καταπιέζονται ακόμη και από μέτρα και πολιτικές που είναι απόλυτα αποδεκτές. Και βέβαια εμάς εδώ, τους Βουλευτές, μας βλέπουν, στην καλύτερη των περιπτώσεων, σαν απόμακρους και βολεμένους.
Και τι κάνουμε για όλα αυτά; Συζητάμε για ποσοστά, αριθμούς, εκτιμήσεις, εικασίες, εικονικές πραγματικότητες, γεγονός χρήσιμο για άλλες, βέβαια, εποχές, άλλη συγκυρία και μάλλον για άλλο χώρο.
Δεν έχω σκοπό να «κοκορομαχήσω» για ευθύνες, αναξιοπιστία αντιπολιτευτικού λόγου και ουτοπικές προσεγγίσεις που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα και το διεθνές περιβάλλον που ζούμε. Θέλω απλά να τονίσω δύο τρία θέματα τα οποία θεωρώ βασικά για τη χρονιά που έρχεται. Γιατί οφείλουμε να δημιουργήσουμε ένα άλλο περιβάλλον στη χώρα μας που θα μπορεί να έχει τους πολίτες όχι ικανοποιημένους, αλλά, τουλάχιστον, θετικά σκεπτόμενους.
Πρώτο θέμα:
Δεν πρέπει να χάσουμε ούτε μια μέρα, στην προσπάθεια επιτυχούς υλοποίησης της νέας αρχιτεκτονικής του κράτους. Οι νέοι θεσμοί των δήμων και των περιφερειών που δημιουργήσαμε να μην γίνουν μια από τα ίδια με μιζέρια, γκρίνια, ασάφεια ευθυνών και ρόλων. Να μην γίνουν πηγές αναπαραγωγής της γραφειοκρατίας, του πελατειακού κράτους, της αδιαφάνειας, των προσωπικών πολιτικών.
Είναι ευθύνη της Κυβέρνησης να δουλέψει εντατικά, αποκεντρωτικά, μεθοδικά και με εξάντληση όλων των δυνατοτήτων, οικονομικών και θεσμικών, για στήριξη αυτής της προοπτικής. Είναι ευθύνη όλων των αιρετών να λειτουργήσουν, σεβόμενοι το γεγονός ότι υπάρχει ένα νέο, εντελώς διαφορετικό, περιβάλλον με νέες ανάγκες, νέες λειτουργίες και νέα αντίληψη.
Είναι ευθύνη όλου του πολιτικού κόσμου, αλλά και όλου του πολιτικού συστήματος, να συνειδητοποιήσουν ότι η τοπική και περιφερειακή ανάπτυξη ξεπερνά μικροσκοπιμότητες και ανούσιες αντιπαραθέσεις. Πρέπει να δημιουργήσουμε συνθήκες συλλογικής ανάπτυξης και ανατροπής κατεστημένων συμφερόντων και μηχανισμών.
Δεύτερο θέμα:
Το πολιτικό σύστημα της χώρας – πολιτικοί, κοινωνικοί και συνδικαλιστικοί φορείς, Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, κόμματα, δικαιοσύνη, Εκκλησία – πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι πρέπει πρώτα να δώσει το δείγμα της αλλαγής πλεύσης στη ζωή και τη λειτουργία της χώρας.
Να τελειώνουμε με κεκτημένα που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Με λογικές αυταρέσκειας και ανύπαρκτης αυτάρκειας, με νοοτροπίες αλάθητου και ανέξοδου κριτή. Πρέπει να τελειώνουμε με διαδικασίες χωρίς καμία πραγματική κοινωνική αναφορά, με πρακτικές ισοπέδωσης και προσβολής των πολιτών. Να δώσουμε τέλος σε θεσμολαγνείες λανθασμένων δομών.
Καμία αλλαγή από αυτές που κάνουμε δεν μπορεί να εξαιρεί τους συντελεστές του πολιτικού μας συστήματος. Όλοι είναι ίσοι και ο καθένας έχει το ρόλο του με σεβασμό στους θεσμούς, τα δημόσια χρήματα και την αξιοπρέπεια της χώρας και των πολιτών.
Τρίτο θέμα:
Μέσα στο περιβάλλον που βιώνουμε είναι απαραίτητο να ξεχωρίσουμε τα στρεβλά από τα απαραίτητα. Στις όποιες αλλαγές κάνουμε να μην καίμε μαζί με τα ξερά και τα όποια χλωρά υπάρχουν. Βασικό κριτήριο σε αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να είναι ότι δεν ανατρέπουμε ό,τι αποτελεί πηγή ζωής και παραγωγής.
Δεν μπορούμε να βάζουμε στο ίδιο τσουβάλι όλες τις περιπτώσεις που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με το κράτος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό που γίνεται με την ΑΤΕ για την πώληση της Γαλακτοβιομηχανίας «Δωδώνη». Εδώ, βέβαια, κάποιοι θα πουν ότι γίνομαι μονότονος και κουραστικός.
Πρέπει να πω πως αυτή η βιομηχανία ανήκει στους παραγωγούς και το ποσοστό που απέκτησε, μέσω ΑΤΕ, το κράτος πρέπει να το δώσει στους φυσικούς ιδιοκτήτες – παραγωγούς με τόκο. Αλλιώς δεν αλλάζουμε τη χώρα, καταστρέφουμε τον παραγωγικό ιστό.
Κύριε Υπουργέ, δεν είστε καθ’ ύλην αρμόδιος, αλλά είναι απαράδεκτο διοικητής κεντρικής κρατικής τράπεζας να λέει ότι «δεν κυβερνάει ο Παπανδρέου, αλλά κυβερνάει το Μνημόνιο!». Πρέπει, λοιπόν, να το λάβετε σοβαρά υπόψη σας, για να μην φτάσουμε σε άλλα γεγονότα.
Εάν δε δώσουμε τη ΔΩΔΩΝΗ στους παραγωγούς, θα καταστρέψουμε καταρχήν τον παραγωγικό ιστό. Και επίσης γινόμαστε αναντίστοιχοι τόσο με τις ευρωπαϊκές πρακτικές, όσο και με τη διατυπωμένη μας θέληση για ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο με έμφαση στην πραγματική και ποιοτική παραγωγή.
Η ανάπτυξη της κτηνοτροφίας είναι πραγματική οικονομία και παραγωγή, όχι μόνο για την Ήπειρο, αλλά για όλη τη χώρα και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να ανατρέψει αυτήν την πραγματικότητα. Το μόνο που μπορούμε είναι να παράγουμε, για να ανατρέψουμε το δυσμενές ισοζύγιο.
Εάν δώσουμε τη δυνατότητα να μην συνεχίσει το ρόλο της η ΔΩΔΩΝΗ, αυτό που θα κάνουμε, είναι να εξυπηρετήσουμε το καρτέλ του γάλακτος και όχι την παραγωγή των κτηνοτροφικών προϊόντων, την πραγματική οικονομία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πιστεύω πως μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα άλλο περιβάλλον στη χώρα μας, που θα βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο.
Θέλω εδώ να ευχηθώ καλές γιορτές, αλλά με ανοιχτά μυαλά, μάτια και αφτιά σε όλους μας. Αυτή είναι η καλύτερη απάντηση σε όσους νομίζουν ότι μπορούν να τρομοκρατούν με «ανοιχτά κεφάλια», προσβάλλοντας τη δημοκρατία, αμαυρώνοντας τη χώρα και διασπώντας έτσι την κοινωνική συνοχή.
Και εύχομαι να είναι ο τελευταίος προϋπολογισμός μέτρων, ύφεσης και φορολογικών βαρών. Αναγκαίων μεν, αλλά που πρέπει να έχουν ένα τέλος.
Ένα τέλος, προκειμένου όσα κάνουμε να μην είναι παράταση ζωής στη χρεοκοπία, αλλά φιλί ζωής και ανάπτυξης της χώρας.
Σας ευχαριστώ».