Το «Δηλητήριο» του Ροντόλφ Σιρέρα είναι η επόμενη θεατρική παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων που θα παρουσιαστεί στο θέατρο «Καμπέρειο» στο πλαίσιο του φεστιβάλ «Β’ Θεατρική Άνοιξη».
Το έργο πραγματοποίησε την πρώτη πανελλήνια παρουσίασή του στα Γιάννινα to 1996 από τη Νέα Σκηνή (και τότε) του ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων. Μετά από 18 χρόνια το έργο επανέρχεται στον ίδιο χώρο, ξεκινώντας τις παραστάσεις του την Παρασκευή 4 Απριλίου και συνεχίζοντας ως την Κυριακή 13 Απριλίου. Η παράσταση θα παίζεται τις δύο αυτές εβδομάδες Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή, με ώρα έναρξης στις 9.00’ το βράδυ.
Το «Δηλητήριο» είναι ένα συναρπαστικό ψυχολογικό θρίλερ που μεταφράστηκε σε 12 γλώσσες και παίζεται συνεχώς επί 31 χρόνια σε όλο τον πλανήτη. Είναι το έργο που έκανε διεθνώς διάσημο τον πολυβραβευμένο Ισπανό συγγραφέα. Το έργο αναδεικνύει, αφενός την μαγεία της θεατρικής τέχνης, αφετέρου την ταπεινότητα αλλά και το μεγαλείο του ηθοποιού και προβληματίζεται ακριβώς πάνω στη «φύση» του ηθοποιού. Ένα έργο που ισορροπεί ανάμεσα στο είναι και το φαίνεσθαι, στη ζωή και τον θάνατο, στην πραγματικότητα και τη φαντασία.
«Το δηλητήριο», ένα σκηνικό παιχνίδι μεγάλης σκληρότητας, μια ανελέητη αναμέτρηση ζωής και θανάτου, με αφορμή την τέχνη του ηθοποιού και την ανάγκη για αλήθεια, που οδηγεί το θεατή, με αλλεπάλληλους ελιγμούς, σε διαρκή αποπροσανατολισμό, σχετικά με το τι είναι αλήθεια και τι ψέμα. Αξίζει να σημειωθεί, ότι ο ίδιος ο Ροντόλφ Σιρέρα, παρακολούθησε ιδιαίτερα συγκινημένος και φανερά ικανοποιημένος, την παράσταση του έργου του χωρίς να κρύβει τον ενθουσιασμό του:
«Έχω δει πολλές φορές επί σκηνής ”Το δηλητήριο”, με πολύ σπουδαίους ηθοποιούς και σε πολύ σημαντικές παραστάσεις. Ομολογώ πως δεν περίμενα τέτοια σκηνοθεσία και τέτοιες ερμηνείες. Εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου σε όλους τους συντελεστές και ιδιαίτερα στον Δημήτρη Πετρόπουλο που το σκηνοθέτησε και ερμηνεύει τον ρόλο του μαρκησίου. Το 1996 είχε υποδυθεί τον ρόλο του ηθοποιού στα Ιωάννινα. Ξέρετε, είναι μέχρι στιγμής, ο μοναδικός διεθνώς ηθοποιός που έχει παίξει και τους δύο ρόλους και μάλιστα τόσο καλά», έλεγε σε όσους τον πλησίαζαν. «Το δηλητήριο» πραγματεύεται το θέμα της εξουσίας, το θέμα του θανάτου, το θέμα της αισθητικής, τις κοινωνικές συμβάσεις, την αναζήτηση της αλήθειας και πάνω απ’ όλα τη λειτουργία του θεάτρου και την τέχνη του ηθοποιού.
Ο Ροντόλφ Σιρέρα έγραψε ειδικά για το δεύτερο ανέβασμα του έργου του από το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων:
Τα ελληνικά είναι μια από τις πρώτες γλώσσες στις οποίες μεταφράστηκε «Το δηλητήριο του θεάτρου», ένα έργο με σημαντική διεθνή σταδιοδρομία, χάρη κυρίως στο ενδιαφέρον και τον ενθουσιασμό ηθοποιών που αγαπούν ειλικρινά το θέατρο, χώρο που όλοι μοιραζόμαστε, και που βρίσκουν σ’ αυτό το σύντομο θεατρικό έργο -γραμμένο αρχικά για την τηλεόραση- περισσότερες αρετές από όσες ο ίδιος ο συγγραφέας θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί. Στην Ελλάδα αυτό συνέβη μέσω του Δημήτρη Πετρόπουλου, ο οποίος στην πρώτη παρουσίαση του έργου στα Ιωάννινα το 1996 ερμήνευε το ρόλο του Γκαμπριέλ ντε Μπωμόν.
«Το δηλητήριο του θεάτρου» επιστρέφει στο ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων, δεκαοχτώ χρόνια αργότερα, πάλι χάρη στην δική του πρωτοβουλία. Αυτή τη φορά, προτείνει μια καινούργια ανάγνωση του έργου και ερμηνεύει τη μορφή του Μαρκήσιου. Και ο συγγραφέας που είχε την ευκαιρία να δει αυτή την παράσταση στην Αθήνα εξομολογείται ότι μόνο σε πολύ ιδιαίτερες περιστάσεις συγκινήθηκε τόσο έντονα από την παρουσίαση ενός έργου που μιλάει ακριβώς γι’ αυτό: τη δυσκολία να βιώσεις τη συγκίνηση επί σκηνής και να τη μεταδώσεις στους θεατές. Κι αν υπάρχει κάτι που κάνει ακόμη πιο αξιοσημείωτη αυτή την πρωτοβουλία είναι η ικανότητα που επιδεικνύει ο σκηνοθέτης, ως σκηνοθέτης και ως ηθοποιός, και μαζί μ’ αυτόν όλη η ομάδα που την υλοποίησε, να προσαρμόσουν το έργο στην ευαισθησία του σύγχρονου θεατή. Για όλα τούτα θέλω να εκφράσω, μέσα από αυτές τις αράδες, την ευγνωμοσύνη και τον θαυμασμό μου.
Ροντόλφ Σιρέρα, Απρίλιος 2014
ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων Νέα Σκηνή
31ος χρόνος – χειμερινή θεατρική περίοδος 2013-14
Ροντόλφ Σιρέρα
«Το Δηλητήριο»
Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Δημήτρης Πετρόπουλος
Σκηνικά – Κοστούμια: Γιώργος Πάτσας
Διανομή:
Μαρκήσιος: Δημήτρης Πετρόπουλος
Γκαμπριέλ: Διονύσης Σάββας
Διάρκεια παράστασης: 75’. Θέατρο «Καμπέρειο» από 4 έως 13 Απριλίου κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή ώρα 9.00’ μ.μ. Τιμές εισιτηρίων: 10 € και 8 € για μαθητές, φοιτητές, άνεργους, πολύτεκνους, μέλη ΚΑΠΗ. Προπώληση εισιτηρίων στα καταστήματα Rock Shop (Πουτέτση 1α), Iris (Γρηγορίου Σακκά 20), και τα βιβλιοπωλεία Αναγνώστης (Πυρσινέλλα 11), Πρόκος (Κ. Κατσαδήμα 7). Χορηγός επικοινωνίας: Δημοτικό Ραδιόφωνο Ιωαννίνων. Οι παραστάσεις του έργου είναι ενταγμένες στο φεστιβάλ «Β’ Θεατρική Άνοιξη»» που πραγματοποιείται με τη συνεργασία του Πνευματικού Κέντρου. Το φεστιβάλ μετά την ολοκλήρωση των παραστάσεων του ΔΗΠΕΘΕ θα συνεχιστεί αφού περάσουν οι γιορτές της Ανάστασης και μέχρι την 11η Μαΐου.
Βιογραφικά συντελεστών
Ροντόλφ Σιρέρα
Γεννήθηκε στη Βαλένθια της Ισπανίας το 1948 και αποφοίτησε από το τμήμα Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Βαλένθια. Συμμετείχε ενεργά στην ανεξάρτητη θεατρική κίνηση και το 1972 δημοσίευσε το πρώτο του δραματικό κείμενο και από το 1979 έως το 1981 υπήρξε διευθυντής του θεάτρου ‘Principal’της πόλης του.
Στη συνέχεια διετέλεσε διευθυντής των θεάτρων του Συμβουλίου της Βαλένθια (1981-1984), γενικός διευθυντής του Κέντρου Μουσικής Θεάτρου Κινηματογράφου του τοπικής κυβέρνησης (1984-1988), εκ νέου διευθυντής του θεάτρου ‘Principal’ (1990-1993) και επικεφαλής της Υπηρεσίας προώθησης της Τέχνης στο Συμβούλιο της Τέχνης (1993-1195). Έχει τιμηθεί με πάρα πολλά βραβεία, μεταξύ αυτών το Premio Critica Serra d’Or, το Premio Born de Teatre(1993), το Premio Nacional de Teatro de Cataluna (1997), το Premio Premi Cavall Verd –Jaume Vidal Alcomer (2000), ενώ έχει κερδίσει 2 φορές το Premio Max de Teatro ως ο καλύτερος συγγραφέας στα καταλανικά για τα έργα Raccord (2006) και El veri del teatre (2007).
Πολλά κείμενα του έχουν μεταφραστεί από τα καταλανικά στην επίσημη ισπανική, στα γαλλικά, αγγλικά, ιταλικά, πορτογαλικά και πολωνικά και κάποια από αυτά έχουν παρουσιαστεί στην τηλεόραση, ενώ ο ίδιος έχει εργαστεί και ως σεναριογράφος για τηλεοπτικές παραγωγές.
Το έργο του είναι ιδιαίτερα ποικίλο, τόσο θεματολογικά όσο και από πλευράς τεχνοτροπίας, γεγονός που δηλώνει την ανάγκη του να δοκιμάσει και να δοκιμαστεί στη θεατρική γραφή. «Είχα από νωρίς επίγνωση ότι θα μου χρειαζόταν πολύς χρόνος για να μάθω να γράφω θέατρο» είχε πει ο ίδιος. Το «Δηλητήριο» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Εθνικό Κέντρο Δράματος της Μαδρίτης το 1983, από το θέατρο της Μεσογείου της Τουλόν το 1985 και από τον ίδιο θίασο στο Φεστιβάλ της Αβινιόν την ίδια χρονιά.
Το 1988 παρουσιάστηκε από το θέατρο Πόρτα του Λονδίνου με τον τίτλο «Η Ακρόαση» (The Audition) και έκτοτε παίζεται ανελλιπώς κάθε χρόνο σε πολλές χώρες (Ιταλία, Γαλλία, Βενεζουέλα, Ισπανία, Βέλγιο, Πολωνία, Αργεντινή, Ουρουγουάη, Πορτογαλία κ.α.). το 1996 παίχτηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα από το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων.
Δημήτρης Πετρόπουλος
Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και Νομική Σχολή Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, παράλληλα. Μετά, Παρίσι. Licence, Maîtrise και D.E.A. Θεατρικών και Κινηματογραφικών Σπουδών, με εξειδίκευση στα Σκηνοθετικά συστήματα (Paris VIII), Conservatoire National Supérieur d’ Art Dramatique, Paris (classe J.-P. Rousillon), D.E.A. Ευρωπαϊκού Δικαίου στη Σορβόννη με εξειδίκευση στο Δίκαιο του ανταγωνισμού (Εφαρμογές σε πολιτισμικά προϊόντα) και Πρακτική εξάσκηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στον Πολιτισμικό τομέα (Βρυξέλλες). Και Εφαρμοσμένη Γλωσσολογία/Μεθοδολογία διδασκαλίας (Paris VIII).
Ελλάδα, πάλι. Ανώτατη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (Πρόγραμμα Παιδαγωγικής Κατάρτισης). Τώρα ετοιμάζει ένα μεταπτυχιακό στη Διαχείριση Πολιτισμικών Μονάδων. Πολλά τα χρόνια στα θρανία και… συνεχίζει αμετανόητος. Και ως μαθητής και ως δάσκαλος.
Ωρομίσθιος εκπαιδευτικός από το 1999 σε ΙΕΚ, Δραματικές σχολές, Σχολές χορού και από το 2006 μόνιμος στη Δευτεροβάθμια, παλεύει να ανταποκριθεί, σε αντίξοες συνθήκες, αντλώντας δύναμη από το βλέμμα των παιδιών. Θέατρο, κινηματογράφος, τηλεόραση, ραδιόφωνο. Καλές στιγμές, κακές και ασήμαντες.
Συνεργασίες μακροχρόνιες: ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων (1995-1999, 2004, 2013), Εθνικό θέατρο (2002-2006). Σκηνοθεσία, μεταφράσεις, στίχοι τραγουδιών και… μουσική. Και αρθρογραφία για συντροφιά, τα τελευταία χρόνια, εξομολόγηση και ενεργοποίηση πολιτική. Έρωτες, χαζολόγημα, ταξίδια, διάβασμα, μαγειρική κι ένας Αλήτης, το σκυλί του. Παράπονο κανένα.
Κάποιες δοκιμασίες μάλλον άγριες και ο αγώνας για επιβίωση σφυρηλατούσαν και σφυρηλατούν επιλογές. Μια ερημιά και μια μελαγχολία, όχι επίμονη, αντισταθμίζονται από μια ανεξάντλητη πλημμύρα ευγνωμοσύνης. Εύχεται μόνο να μην τσαλαπάτησε ποτέ ψυχές έστω και άθελά του. Γεννήθηκε στην Άρτα και έχει τρία εγγόνια απ΄ τα παιδιά της αδερφής του.
Διονύσης Σάββας
Μηχανικός υπολογιστικών συστημάτων ΤΕΙ Πειραιά και MSc στα Δίκτυα και τις Επικοινωνίες Δεδομένων από το Kingston University. Στη συνέχεια σπουδές Υποκριτικής με δασκάλους τους Δ. Πετρόπουλο, Ε. Προύσαλη, Κ. Παυλάκη, Α. Κασόλα, Γ. Λεοντάρη κ.α. Εργάστηκε στην Ολυμπιάδα του 2004 ως τεχνικός δικτύων.
Στη συνέχεια σε διάφορες εταιρείες ως πωλητής και μηχανογράφος.
Βαρέθηκε τις εταιρείες και το γύρισε στη διδασκαλία δουλεύοντας ως καθηγητής πληροφορικής σε φροντιστήρια και Δημόσια ΙΕΚ. Τάνγκο, φλαμένκο, φωτογραφία, κιθάρα, τραγούδι. Δοκίμασε και ζωγραφική αλλά αυτή του είπε όχι. Ένα Σάββατο μεσημέρι (μπορεί να ‘ήταν και Κυριακή) έπεσε από τη μηλιά το μήλο του θεάτρου. Για χρόνια σε ερασιτεχνικά θεατρικά σχήματα, πρωτόμαθε της τέχνη της Υποκριτικής δίπλα στους Γ. και Χ. Σαλτόγλου ενώ πήρε πολλά κι από την Ρ. Μοσχοχωρίτη.
Το επαγγελματικό θέατρο προέκυψε σαν φυσικό επακόλουθο. Ιστιοπλοΐα και ορειβασία. Εξορμήσεις στη φύση και ταξίδια στην Ευρώπη. Gary Moore και ρεμπέτικα. Ποδόσφαιρο, μπάσκετ και κάπου ανάμεσα πήγε φαντάρος στην Κύπρο.
Έχει ταλέντο στο να γίνεται αντιπαθητικός. Όταν οδηγάει τσαντίζεται. Δώσε του όμως ένα ηλιοβασίλεμα και ηρεμεί. Οι φίλοι του τον φωνάζουν ‘Σπιρτούλη΄ γιατί είναι ξερόλας. Τον ενοχλεί ό,τι βγαίνει στη μόδα (πχ τώρα τελευταία τα μούσια). Γεννήθηκε στην Κέρκυρα από μαμά Ιταλίδα και πατέρα Μαντουκιώτη. Συνδυασμός από τους λίγους. Έχει και μια αδερφή και το ωραιότερο ανιψάκι του κόσμου.
