Το Κέντρο Έρευνας & Διδασκαλίας Κρητικού Χορού περιοδεύει σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού για να παρουσιάσει την ταινία/ντοκιμαντέρ: «ΧΟΡΕΥΩ ΑΙΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ» η οποία θα κυκλοφορήσει περίπου στις 12 Ιουνίου 2011 και αποτελεί ένα πολύ σημαντικό βήμα για τους αδερφούς Μεγαλακάκη και έναν ανεκτίμητο πολιτιστικό θησαυρό για την μουσικοχορευτική παράδοση της Κρήτης.
– Η είσοδος για την προβολή της ταινίας/ντοκιμαντέρ θα είναι ελεύθερη για το κοινό σε όλες τις παρουσιάσεις – προβολές.
– Πολλές παρουσιάσεις – προβολές της ταινίας/ντοκιμαντέρ θα περιλαμβάνουν και παρουσίαση κρητικών χορών απο την Ομάδα Έκφρασης Κρητικών Χορών Γιάννη & Γιώργου Μεγαλακάκη.
– Πριν την παρουσίαση – προβολή της ταινίας – ντοκιμαντέρ θα πραγματοποιούνται ολιγόλεπτες ομιλίες του ερευνητή – χοροδιδασκάλου Γιάννη Μεγαλακάκη με θέμα την τέχνη του κρητικού χορού.
– Η ταινία/ντοκιμαντέρ θα κυκλοφορήσει μέσα σε μία πολυτελή κασετίνα και την ημέρα των παρουσίασεων – προβολών θα διατίθεται στο κοινό.
-Είναι μία παραγωγή του Κέντρου Έρευνας & Διδασκαλίας Κρητικού Χορού και στην πόλη των Ιωαννίνων θα προβληθεί στις 23 Ιουνίου 2011, στο θέατρο «Πολυθέαμα» της πόλης στις 21.00 το βράδυ. Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.
Σύντομη παρουσίαση της ταινίας:
Η συνεχόμενη – επί χρόνια- επαφή μας, με ντόπιους (γηγενείς) Κρήτες διαφόρων ηλικιών, κουλτούρας, κοινωνικού αλλά και οικονομικού υπόβαθρου ανέδειξε την πολυπλοκότητα και διαφορετικότητα των ολοένα και περισσότερων αναδυόμενων θεμάτων προς έρευνα.
Άνθρωποι αυθεντικοί, γαλουχημένοι στις δυσκολίες της ζωής, δυνατοί, οι περισσότεροι όμως από αυτούς με ένα μεγάλο φόβο: «μη ξεφτίσει στο πέρασμα του χρόνου η παράδοση του τόπου μας».
Από εκεί γεννήθηκε και η ιδέα δημιουργίας μίας νέας έκδοσης, η οποία είναι μία ταινία – ντοκιμαντέρ και αποτελεί κατά κάποιο τρόπο μια συνέχεια της προηγούμενης έκδοσης της Ομάδας μας: «Όταν ακούω Κρήτη».
Στο «Χορεύω αιώνες στην Κρήτη», ο θεατής παρακολουθεί ένα οδοιπορικό – ντοκουμέντο σε ολόκληρη την Κρήτη, από την Κίσσαμο έως την κάτω Ζάκρο στην Ανατολική Κρήτη. Στην ταινία χορεύουν ηλικιωμένοι αλλά και νέοι χορευτές σπάνιους τοπικούς χορούς.
Μας εξηγούν και μας περιγράφουν οι ίδιοι τα παλιά γλέντια, τους χορευτές, τους παλιούς μουσικούς και για πολλά άλλα. Επίσης παρέες μας τραγουδούν τα γνήσια ριζίτικα τραγούδια. Κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι μας μιλάνε στην ταινία δεν υπάρχουν πια στην ζωή. Θα μας μείνει αξέχαστη η ζεστή αγκαλιά που μας πρόσφεραν, ανοίγοντας διάπλατα τις πόρτες των σπιτιών τους αλλά κυρίως των καρδιών τους.
Παράλληλα παρακολουθούμε στην ταινία και τις σημαντικότερες χορευτικές στιγμές της Ομάδας μας απο παραστάσεις, σεμινάρια και πρόβες τα τελευταία 5 χρόνια.
Είναι ένας τρόπος για να πιάσουμε ξανά το νήμα της παράδοσης και να το αφήσουμε να μας οδηγήσει σ’ έναν τόπο γόνιμης συνάντησης του χθες με το σήμερα.
