Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου, οικονομολόγος
Έκλεισαν τρία χρόνια από την «αποφράδα» ημέρα που ο πολιτικός ολετήρας, Γιώργος Παπανδρέου αλυσόδεσε την πατρίδα μας στα δεσμά του μνημονίου και στη συνέχεια άλλοι επίορκοι Πρωθυπουργοί, ο Παπαδήμος και ο Σαμαράς, την κατέστησαν διά μέσω και των επόμενων επαχθών μνημονίων, όμηρο των νοσηρών σχεδίων των διεθνών αγορών του ΔΝΤ και της νεοφιλελεύθερης Μέρκελ.
Συμμέτοχοι και συνένοχοι, ενός καλοστημένου εγκληματικού σχεδίου, με το οποίο περικόπηκαν δραστικά οι μισθοί και οι συντάξεις των μεροκαματιάρηδων νοικοκυραίων πολιτών αυτής της χώρας. Με το οποίο, πάμπολλες μικρομεσαίες επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο. Που, η ανεργία καλπάζει σε δυσθεώρητα και ανεξέλεγκτα ύψη, κυρίως στους νέους μας, που οι άστεγοι συνεχώς πολλαπλασιάζονται και ζουν από τα δημόσια συσσίτια, ανθρώπων που από τη μια ημέρα στην άλλη, μετετράπησαν από αυτάρκεις οικογενειάρχες, σε ρακένδυτους περιφερόμενους πολίτες.
Με αυτά τα μνημόνια που τα φάρμακα παρουσιάζουν τεράστιες ελλείψεις και τα δημόσια νοσοκομεία λειτουργούν προκειμένου να εξυπηρετούν τους λαθρομετανάστες. Που έχει υποβαθμιστεί η πρώην δημόσια παιδεία και πολλά από τα ελληνόπουλα υποσιτιζόμενα λιποθυμούν στα σχολεία. Εδώ που οι αυτοκτονίες συμπατριωτών μας έχουν λάβει μορφή επιδημίας, καθώς δεν αντέχουν τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν στη ζωή τους από την πολιτική των μνημονίων και θέτουν τέλος σ’ αυτή. Που η ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών είναι πλέον, είδος πολυτελείας και από αυτή την ανεπάρκεια του κράτους σφάζονται καθημερινώς, σαν «τα σκυλιά στα αμπέλια» από κάθε εθνικότητας λαθραίους.
Το δεύτερο στάδιο προδοσίας και υποταγής του λαού μας καθώς και της απεμπόλησης της εθνικής κυριαρχίας μας, ήταν η καταλήστευση των ασφαλιστικών ταμείων, χωρίς την έγκριση των διοικήσεών τους, προκειμένου να αγοραστούν ομόλογα του Ελληνικού δημοσίου στο 100% της αξίας τους και στη συνέχεια αυτά κουρεύτηκαν στο 47%, με αποτέλεσμα να τα χρεοκοπήσουν. Μέσω του PSI δε, κουρεύτηκαν τα ομόλογα τα οποία κατά το μεγαλύτερο ποσοστό ανήκαν σε Έλληνες ομολογιούχους, που επένδυσαν εκεί τις οικονομίες τους και οι οποίοι εξαπατήθηκαν από τις συνεχείς εξαγγελίες της πολιτείας, αλλά και από το σχετικό νόμο Βενιζέλου-Παπακωνσταντίνου. Ταυτόχρονα μέσω της ίδρυσης, με αδιαφανείς συνθήκες, εκατοντάδων-χιλιάδων καταστημάτων εξαγοράς χρυσού, τα οποία ξεπηδούν σα τα μανιτάρια σε όλες τις γειτονιές, εξανεμίζονται οι αναμνήσεις των Ελλήνων και υφαρπάζεται ένα από τα τελευταία μέτρα αντίστασής του.
Το τρίτο και τελευταίο εγκληματικό σχέδιο των τροικανών με τη συμμετοχή της μνημονιακής-τρικομματικής-προδοτικής κυβέρνησης Σαμαρά, ήταν η οικονομική καταστροφή της Κύπρου και στο βάθος του κήπου, βρίσκεται η αρπαγή των καταθέσεων και των πολιτών της Ελλάδος, του τελευταίου αναχώματος διαβίωσής των. Αυτό το σχεδιασμό, «μαρτύρησε» προ ημερών σε συνέντευξή του στην Ελεύθερη Ώρα, ο όψιμος πατριώτης, Άδωνης Γεωργιάδης, ο οποίος δήλωσε επί λέξει τα εξής: “ο Αναστασιάδης δεν μπόρεσε να πείσει τους βουλευτές της κυπριακής Βουλής και ως αποτέλεσμα ήταν το ανεύθυνο ΟΧΙ χωρίς εναλλακτικό σχέδιο… αποτέλεσμα αυτού είναι η Γερμανία να τιμωρήσει την Κύπρο για να την καταστήσει πανευρωπαϊκό παράδειγμα προς αποφυγήν και την οδήγησε στην δεύτερη απόφαση του Eurogroup”. Είναι λοιπόν, δυνατόν, να ισχυρίζεται αυτή η κυβέρνηση, πως η Γερμανία θέλησε να τιμωρήσει ένα μικρό «εταίρο» που σήκωσε το ανάστημά του, δηλαδή την Κύπρο, προκειμένου να την καταστήσει πανευρωπαϊκό παράδειγμα προς αποφυγήν;
Σε αυτή την ενωμένη Ευρώπη πιστεύει η τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά; Στην ενωμένη Ευρώπη που ο ισχυρός προς όφελός του, τιμωρεί τον αδύνατο; Που ο ισχυρός «εταίρος» μεταχειρίζεται τον αδύνατο «εταίρο» ως δανειολήπτη και όχι ως ισότιμο εταίρο, όπως άλλωστε προβλέπεται; Αλλά εν πάση περιπτώσει, τι έπραξε η μνημονιακή-τρικομματική κυβέρνηση στο Eurogroup της προπερασμένης Παρασκευής; Γιατί αποδέχτηκε την αρχική πρόταση που περιελάμβανε κούρεμα των ποσών και κάτω των 100 χιλ. ευρώ; Γιατί δεν άσκησε βέτο, προκειμένου να προστατέψει την κυπριακή οικονομία; Πού είναι η Ελληνική συμπαράσταση στους ομοεθνείς μας Κυπρίους;
Φώναξε, για άλλη μια φορά, η τρικομματική πως «η Κύπρος κείται μακράν»; Γιατί δεν υπήρχε plan B, στο σύσσωμο περήφανο ΟΧΙ της κυπριακής βουλής; Τι συζήτησαν οι Σαμαράς – Αναστασιάδης στη συνάντηση των Αθηνών, αμέσως μετά την εκλογή του δευτέρου; Δεν συζήτησαν όλα τα πιθανά σενάρια; Γιατί δεν ασκήθηκε καμιά πίεση από την Ελληνική κυβέρνηση προς τους «εταίρους» της ΕΕ; Αυτή η τεράστια προδοσία από μέρους της κυβέρνησης Σαμαρά, θα φέρει στη συνέχεια το νέο και χειρότερο του πρώτου σχεδίου Ανάν, σε μια εποχή όπου οι Αλβανοί ανεβάζουν τους τόνους στο ανύπαρκτο θέμα της Τσαμουριάς στη Θεσπρωτία, πολλά ακριτικά νησιά μας και το Αιγαίο μας αμφισβητούνται από τους Τούρκους, οι οποίοι ανενόχλητοι αλωνίζουν στη Θράκη μας υποβοηθούμενοι από το Τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, προετοιμάζοντας ανενόχλητοι το έδαφος για την προσάρτησή της και τέλος οι ξυπόλητοι Σκοπιανοί θα μας πάρουν το όνομα της Μακεδονίας μας.
Όλο αυτό το ζοφερό τοπίο συμπληρώνεται με την πώληση κάθε σπιθαμής Ελληνικής γης, με μηδενικό όφελος για τη χώρα, από το ΤΑΙΠΕΔ, πρόεδρος του οποίου είναι ο κ. Σταυρίδης που τη δεκαετία του ΄90 ξεπούλησε την ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ, μιας από τις σπουδαιότερες ελληνικές βιομηχανικές μονάδες, την εποχή εκείνη. Τελευταίο παράδειγμα σήμερα, το ξεπούλημα μιας βιώσιμης και εύρωστης επιχείρησης, όπως, ο ΟΠΑΠ, από την κυβέρνηση και τον πρόεδρο του οργανισμού, τον κ. Λουρόπουλο, που όλως τυχαίως υπήρξε επί μια δεκαετία υπάλληλος της πολυεθνικής Siemens. Ναι, αυτής της εταιρείας που κρατάει από τα αχαμνά τον Πρωθυπουργό της χώρας, όπως έχω διατυπώσει σε προηγούμενο άρθρο μου.
Αυτή, λοιπόν, η εγκληματική-δουλική τακτική της κυβέρνησης Σαμαρά, να διαχειρίζεται και μόνο τις εντολές της Μέρκελ και του Σόιμπλε, δεν μπορεί ποτέ να σηματοδοτήσει ανάπτυξη μέσω επενδύσεων. Δεν μπορεί ποτέ να υπάρξει ανάπτυξη από τη στιγμή που κανείς επιχειρηματίας δε θα επενδύσει τα χρήματά του σε μια χώρα φτωχοποιημένη που δεν μπορεί να απορροφήσει το παραγόμενο υλικό.
Σε μια χώρα, στην οποία η επένδυση θα είναι υποθηκευμένη στους τροικανούς δανειστές μας, που έχουν αλώσει την Εθνική μας κυριαρχία διά μέσω των επαχθών μνημονίων. Σε μια χώρα που η υψηλή φορολογία απαγορεύει την όποια υγιή και μακροχρόνια επένδυση, καθώς στις γειτονικές μας χώρες, ο φορολογικός συντελεστής είναι πολύ χαμηλότερος.
Ο σπουδαιότερος λόγος, όμως, που η πατρίδα μας δεν μπορεί ποτέ να έχει ανάπτυξη, είναι γιατί η Ελλάδα είναι υπό απόλυτη κατάρρευση, λόγω του ότι το υπάρχον νόμισμα (ευρώ) δεν της ανήκει και το οποίο αγοράζει πανάκριβα για να καλύψει τις ανάγκες της, από τις χώρες που την οδήγησαν στην απόλυτη εξαθλίωση και την υποδούλωση.
Συνεπώς, μόνη ορατή λύση στον θολό ορίζοντα, πριν από την απόλυτη φτωχοποίηση του λαού μας και τον κατακερματισμό της πατρίδας μας, είναι μια άλλη κυβέρνηση να καταγγείλει τα επαχθή και επονείδιστα μνημόνια και να κηρύξει πενταετή στάση πληρωμής εξωτερικού χρέους, προκειμένου από την εξοικονόμηση αυτών των χρημάτων να δημιουργηθεί πραγματική ανάπτυξη, η οποία θα μας οδηγήσει προς τα εμπρός.
Εύχομαι σε όλους σας ολόψυχα, καλή Ανάσταση του Θεανθρώπου μας και του Έθνους μας!
