Γράφει ο Γιώργος Ζάρρας, αρχειονόμος
Συμβαίνουν πράγματα γύρω μου που δε μπορώ να κατανοήσω. Όπως το μεγάλο θέμα των μεταναστών. Είναι σοβαρό θέμα. Δύο κόμματα μπήκαν στη Βουλή τα τελευταία χρόνια με σημαία τους το μεταναστευτικό ή καλύτερα το λαθρομεταναστευτικό. Βασικά, τα κριτήρια δε μπορώ να καταλάβω.
Έρχεται ένας μαυριδερός, ρακένδυτος, νηστικός κακός άνθρωπος, χωρίς χαρτιά στη χώρα, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή, πουλώντας την εργασία του σε εξευτελιστική τιμή και είναι αποδιοπομπαίος. Ο άλλος που τον καλεί, τον εκμεταλλεύεται και μόλις τελειώσει τη δουλειά που του ανέθεσε, τον καταγγέλλει στα παιδιά της χρυσής αυγής ή στη χωροφυλακή, είναι αποδεκτός! Ο τρίτος, που πήρε μια τεράστια επιδότηση, έκλεισε την επιχείρησή του αφήνοντας εκατοντάδες ανέργους και πήγε σε μια άλλη χώρα να εκμεταλλευτεί το κόστος της εργασίας αυτών που δεν πρόλαβαν να λαθρομεταναστεύσουν, είναι επενδυτής!!!
Όλα περιστρέφονται γύρω από το ίδιο πράγμα, αλλά ο μαυριδερός είναι ο κακός! Αναρωτιέμαι, αν ο γνωστός αιγύπτιος καρδιοχειρουργός Μαγκντί Γιακούμπ προσάραξε τη θαλαμηγό του στη Σαλαμίνα και ζητούσε πολιτικό άσυλο, τι θα κάναμε; Μέχρι να βγουν τα χαρτιά του δε θα ήταν παράνομος; Θα τον κυνηγούσαμε και αυτόν; Ή αν ο παράνομος μαυριδερός που έχουμε κρυμμένο στο χωράφι ήταν γεωπόνος και μας αύξανε τη παραγωγή; Θα τον καταγγέλλαμε και αυτόν; Το κριτήριο ποιο είναι τελικά;
Η αξία σήμερα κοστολογείται με βάση τι μπορείς και τι ξέρεις να κάνεις! Όχι αν είσαι και συ άνθρωπος. Η παραγωγικότητα και τα προσόντα σου προσδίδουν μια θέση στην κοινωνική διαστρωμάτωση, όχι η ανθρώπινη υπόσταση!
Ευτυχώς όμως εγώ είμαι έλληνας! Έχω κουλτούρα, ιστορία, δεν είμαι τυχαίος, δε θα έκανα ποτέ αυτά που κάνουν αυτοί οι κακοί μαυριδεροί! Ακόμα και αν πήγαινα σε μια χώρα που δε θα με ήθελαν, θα με εκμεταλλευόταν, θα κινδύνευε η ζωή μου κάθε μέρα, θα ήμουν αρκετές μέρες νηστικός, ποτέ δε θα έκλεβα, ποτέ δε θα προσπαθούσα να επιζήσω με κάθε τρόπο! Θα έβλεπα μια ανυπεράσπιστη γιαγιά με ψώνια στο χέρι και θα έβαζα κάτω τη πείνα μου και θα τη βοηθούσα να περάσει το πεζοδρόμιο! Δε θα της έκλεβα το ψωμί για να ζήσω. Αυτά βέβαια θα συνέβαιναν αν βρισκόμουν λαθρομετανάστης σε μια ξένη αφιλόξενη χώρα.
Γιατί τώρα που βρίσκομαι στα πάτρια δε χρειάζεται να αρπάξω τη σύνταξη της γιαγιάς από τα χέρια! Μπορώ άνετα να της τη φάω στο ΙΚΑ, στο νοσοκομείο, αν έχει κάνα σπιτάκι να γράψει στο εγγονό. Μπορώ ακόμα και επίσημα να το κάνω. Να της μειώσω τη σύνταξη και να της βάλω χαράτσι γιατί τα προηγούμενα χρόνια έτρωγα με χρυσά κουτάλια τα δανεικά και τώρα ξέμεινα. Γιατί όλοι είμαστε συνυπεύθυνοι, ακόμα και η γιαγιά!
Ευτυχώς που είμαι έλληνας με επίπεδο και αντιμετωπίζω το κακό στη ρίζα του. Έχω μια σωστά δομημένη χώρα η οποία δεν είναι ξέφραγο αμπέλι. Δε μπαίνει όποιος θέλει όποτε του καπνίσει. Έχω καταγεγραμμένες τις ανάγκες για εργατικό δυναμικό και παίρνω όσους χρειάζομαι. Αν ξεπέσει και κανένας παράνομα έχω οργανωμένα κέντρα φιλοξενίας και τους βοηθάω να πάνε στον προορισμό που θέλουν.
Δεν είμαι το κορόιδο των ξένων, να υπογράφω «Δουβλίνα» και μετά να μη ξέρω τι να τους κάνω!!! Να στοιβάζονται κατά δεκάδες σε υγρά υπόγεια και να κινδυνεύει η δημόσια υγεία! Εγώ όταν πήγα στο Βέλγιο και στη Γερμανία, νόμιμος, κύριος, έμενα σε διαμέρισμα, δεν ήμουν το νούμερο 8 και δεν έτρωγα σφαλιάρες από τον αγριεμένο, αγέλαστο επιστάτη που με αντιμετώπιζε σα ζώο όπως και μερικά χρόνια πριν στη κατοχή! Ο πολιτισμός και η ανθρωπιά είναι ισχυρότερα όπλα από τα μαχαίρια και τις μπουνιές. Εμείς τα ανακαλύψαμε. Καιρός να τα χρησιμοποιήσουμε, όχι για τους ξένους μόνο, κυρίως μεταξύ μας!
