Γράφει ο Γιώργος Ζάρρας, αρχειονόμος
Δηλαδή, για να καταλάβω, ο Σαμαράς διαφωνούσε με την πολιτική που είχε επιλέξει ο ΓΑΠ; Μας είχε πάρει τα αυτιά με τα «Ζάππεια», τις επανεκκινήσεις και τις αντιμνημονιακές κορώνες και τώρα κάνει χειρότερα! Το διακύβευμα ποιο ήταν; Να βγάλουμε τη χώρα από τη κρίση ή ποιος θα εκτελέσει καλύτερα τις εντολές της τρόικας; Εκ του αποτελέσματος, αποδεικνύεται ότι πρόκειται για το δεύτερο. Αλλά αφού είναι έτσι, γιατί δεν συνέπρατταν από την αρχή τα δύο κόμματα να μη χάνουμε και χρόνο;
Ο Βενιζέλος, δηλαδή, γιατί βοήθησε το Σαμαρά να κάνει κυβέρνηση και ο Σαμαράς δε στήριξε το ΠΑΣΟΚ το ’10; Αφού μιλάμε για το ίδιο πράμα. Το ποιος θα είναι στη θέση του πρωθυπουργού κάνει τη διαφορά; Αυτό είναι! Αλλά αν είναι αυτό, σημαίνει ότι πρώτα μας ενδιαφέρει η καρέκλα και μετά η σωτηρία της χώρας!
Η ίδια ιστορία. Έφεραν και μια ισοπαλία για τα μάτια του κόσμου με σκορ 1-1, και όλα μια χαρά. Πασοκ (Τσοχατσόπουλος) vs ΝΔ (Παπαγεωργόπουλος) 1-1!!! Βέβαια το Πασοκ προηγείται γιατί «έδωσε» υπουργό και μάλιστα υψηλόβαθμο στέλεχος, ενώ η ΝΔ έναν δήμαρχο, έστω και της Θεσσαλονίκης! Και κάπου εκεί τα βρήκαν οι δυό τους. Βρέθηκε και ένας κολαούζος (ΔΗΜΑΡ) και στήθηκε το πανηγύρι!
Απέναντι, ο ΣΥΡΙΖΑ. Από καταβολής έξω απ’ το χορό και τώρα που χρειάστηκε να μπει, μπερδεύει τα βήματα. Από τσάμικο σε τσιφτετέλι που λέμε και στο χωριό μου. Φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ, άμα είσαι μάγκας και νταής παραγγέλνεις εσύ το χορό και δε προσπαθείς να διαφοροποιηθείς στον ήδη υπάρχον! Υπάρχει και η Αρχιεπισκοπή της πολιτικής.
Το ΚΚΕ. Όσοι πιστοί προσέλθετε… Αλλά ρε συντρόφια, οι θρησκείες φθίνουν, οι εξελίξεις τους αφαιρούν απαντήσεις, μήπως ήρθε ο καιρός για αναπροσαρμογές; Όσο για τα παιδιά και εγγόνια των νικητών του εμφυλίου (Χ.Α.) αλλά και για τα ανίψια τους (Α.Ε.) no comment, αποτελούν φυσικά φαινόμενα των περιόδων κρίσεων!
Η τρόικα από την άλλη κάνει τη δουλειά της. Δίνει οδηγίες, απαιτεί αλλαγές πάντα προς το συμφέρον των δεικτών, ποτέ προς όφελος των ανθρώπων. Ορισμένοι πιστεύουν ότι ήρθαν για το καλό μας. Θα πεις, ακόμα και οι Γερμανοί κατακτητές βρήκαν συμπαραστάτες και συνεργάτες, η τρόικα δε θα ‘βρισκε; Ένα έχω να πω, αν οι χώρες ξεπερνούσαν τη κρίση, τροικανοί, οίκοι αξιολόγησης, αγορές κλπ. θα έμεναν χωρίς αντικείμενο. Αυτοί και το σύστημα που εκπροσωπούν δημιουργούν τις κρίσεις και πάντα βγαίνουν υπερκερδισμένοι!!!
Και αφού τελειώσαμε μ’ αυτούς και την τρόικα, ας έρθουμε στο εμείς! Οι Έλληνες εμείς, οι Ιταλοί εμείς, οι Ισπανοί εμείς και οι απανταχού στον κόσμο εμείς ζούμε με βάση το τι θα αποφασίσουν τα golden boys και καμιά δεκαριά μαλάκες που ελέγχουν την παγκόσμια οικονομία!
Μας απολύουν, μας αφήνουν απλήρωτους, μας φτωχαίνουν, μας κάνουν να αισθανόμαστε ένοχοι επειδή πήραμε ένα μισθό (έστω και με βύσμα) και μας τιμωρούν με ανελέητο τρόπο κάθε φορά που πέφτουν έξω τα νούμερά τους.
Πάψαμε να είμαστε αυτάρκεις και γίναμε μισθωτοί. Ένας μισθός είναι. Τον κόβεις, τον μειώνεις, τον δίνεις όποτε θέλεις. Απ’ αυτόν περιμένει να φάει ο άλλος. Η ανάγκη να τον διατηρήσεις (όσος και να είναι) είναι μεγαλύτερη απ’ το να διεκδικήσεις αυτό που χρειάζεται για να ζήσεις!
Η πιο σίγουρη μισθοδοσία είναι αυτή του ταμείου ανεργίας. Τόλμα να βγεις στη πορεία, σε περιμένει ο κουκουλοφόρος και ο χωροφύλακας, τόλμα να κάνεις απεργία, σε περιμένει η σιγουριά του ταμείου ανεργίας.
Τι θα φας μέσα στο διαμέρισμα που αγόρασες με δάνειο και νιώθεις ενοχές που το πήρες στηριζόμενος σε ένα μισθό που σου έδωσαν από δανεικά; Λίγο ο φόβος, λίγο η αμορφωσιά, λίγο η ανάγκη, λίγο η βλακεία, μας μετέτρεψαν σε δουλοπάροικους.
Σκύψαμε το κεφάλι και ψάχνουμε τρόπους επιβίωσης. Αυτός όμως είναι και ο φόβος τους, η επιβίωση μας! Αν επιβιώσουμε, επιβιώνει και η ελπίδα…
