Του Χρήστου Παπαδημητρίου,
Κοινωνιολόγου – Οικονομολόγου
Στιγμές για πατριωτική στάση και όχι για μπίζνες…
Δυστυχώς ή ευτυχώς η Δωδώνη ακολούθησε την προδιαγεγραμμένη εξέλιξη… Μια πορεία παρόμοια με αυτήν της χώρας… Ξεχασμένες και οι δύο σε αυτήν την μοναχική τους πορεία, φαίνεται πως δεν συναντούν πουθενά ούτε και το ενδιαφέρον των Αποδήμων εξ Ελλάδος… Και δυστυχώς τα μεγάλα «χαμπέρια» για τον τόπο τελειώνουν όταν φτάνουμε στο δια ταύτα, δηλαδή στους «παράδες», τους οποίους ο τόπος δεν θέλει ως χάρισμα αλλά ως πατριωτική οικονομική τοποθέτηση στην προσπάθεια για οικονομική ανάταξη τόσο της χώρας όσο και της Δωδώνης μας…
Το εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα της γαλακτοβιομηχανίας Δωδώνη, έληξε οριστικά και ταυτόχρονα έληξε η παραφιλολογία ο πολιτικός παρεμβατισμός και η ανέξοδη φλυαρία. Για ένα μεγάλο διάστημα οι θέσεις και οι τοποθετήσεις είχαν ως σημείο αναφοράς κυρίως την βούληση των Ηπειρωτών γενικά προφανώς γιατί στόχος ήταν να υποστηριχθεί η καθολικότητα του αιτήματος να επιστρέψει η Δωδώνη σε Ηπειρωτικά χέρια.
Mόνο που αυτά τα χέρια εντός κι εκτός της Ηπείρου δεν εμφανίστηκαν ποτέ. Καμία σοβαρή πρόταση αγοράς κι εξυγίανσης της εταιρείας, από Ηπειρώτες ντόπιους ή αποδήμους, αρκετές όμως προτάσεις με άνεση πολιτικής φλυαρίας, από εμπλεκόμενους οι οποίοι ξεχάστηκαν στην εποχή του «Γιάννης γερνάει και Γιάννης πίνει» αφού κατάντησαν μια μεγάλη εταιρεία σε πολιτικό περίπτερο.
Και από ότι μπορεί κανείς να συμπεράνει η ντόπια κοινωνία δεν διέθετε και δεν διαθέτει επιχειρηματίες ή Ηπειρώτες που να ήθελαν να τοποθετηθούν εμπορικά απέναντι στη Δωδώνη, αυτό είναι προκλητικά φανερό. Όμως και ο απόδημος Ηπειρωτικός Ελληνισμός εμφανίστηκε εντελώς απρόθυμος σε αυτές τις πράγματι δύσκολες στιγμές για την σημαντικότερη βιομηχανία της Ηπείρου και μιας από τις πιο αξιόλογες της Ελλάδος να σταθεί ιστορικά μπροστά στην πρόκληση. Τα συνέδρια και οι πολιτιστικές παρεμβάσεις των αποδήμων είναι από όλους τους Ηπειρώτες καλοδεχούμενα, τώρα όμως οι περιστάσεις επέβαλαν την παρουσία των αποδήμων «ανασκουμπισμένη» και όχι «γραβατομένη»… και οπωσδήποτε Εθνικά τοποθετημένη…
Στις εξαιρετικά δύσκολες στιγμές για τον τόπο και τη Δωδώνη ιδιαίτερα η Ήπειρος ανέμεινε την οικονομική παρουσία των Απόδημων, με την έννοια βέβαια της οικονομικής και εμπορικής στάσης και όχι της οικονομικής βοήθειας η οποία μαζί με το πατριωτικό σθένος θα έκανε την διαφορά και για την Δωδώνη.
Καλώς ή κακώς η Ήπειρος και τα Γιάννενα αισθάνονται αυτή την απουσία. Η άποψη αντιθέτως περί της γενικής βούλησης των Ηπειρωτών είχε μόνο συναισθηματικό χαρακτήρα καθότι έως σήμερα η βούληση κάποιων Ηπειρωτών είχε διαμορφώσει στη γαλακτοβιομηχανία τέτοια κατάσταση η οποία δεν ήταν αναστρέψιμη, και η πραγματικότητα ήταν και είναι ότι η Δωδώνη σήμερα είναι μια ανώνυμη εταιρεία, διέπεται κατά συνέπεια από νομικής και φορολογικής άποψης από το καθεστώς των ανωνύμων εταιρειών και το ουσιαστικότερο έχει μέτοχο που διαθέτει πάνω από το 51% και αυτός είναι η Αγροτική τράπεζα.
Δεν ενδιαφέρει την παρούσα αναφορά ο τρόπος με τον οποίο μεταβιβάστηκαν ή αγοράστηκαν οι μετοχές από την τράπεζα και τούτο διότι ως πολύ ειδικό ζήτημα απαιτεί και ειδική πληροφόρηση την οποία δεν διαθέτουμε, κατά συνέπεια για λόγους αξιοπιστίας σχολιάζουμε το πραγματικό γεγονός.
Η πραγματικότητα είναι ότι ενώ η παρέμβαση κάποιων Ηπειρωτών οι οποίοι λειτούργησαν με τον οποιοδήποτε ρόλο στα πλαίσια της εταιρείας «κατάφεραν» να διαμορφώσουν την σημερινή εικόνα αλλά και να οδηγήσουν στη σημερινή σύνθεση του μετοχικού της κεφαλαίου, να κάνουν προσπάθεια η οποία να θέλει να χρεώσει την ολοκλήρωση της πιθανολογούμενης πώλησης στη μη δυναμική παρέμβαση της γενικής βούλησης. Και αυτό ως πολίτη Ηπειρώτη με βρίσκει αντίθετο, καθότι πρόκειται περί σεναρίου εκτός πραγματικότητας, να διαχέεται η άποψη ότι η γενική βούληση που και πάλι δεν προσδιορίζεται, οφείλει τούτη την ώρα να ενεργοποιηθεί, αποκρύπτοντας την πραγματικότητα ότι αυτός που κατέχει την πλειοψηφία των μετοχών στην ΑΕ, καλώς ή κακώς μπορεί και να την πουλήσει όποτε θελήσει, αυτή είναι η πραγματικότητα.
Και σήμερα, ιδιαίτερα σήμερα κάποιοι εσκεμμένα χωρίς να βλέπουν το πώς είναι διαρθρωμένη μετοχικά η εταιρεία αδυνατούν προφανώς να κάνουν οικονομικές προτάσεις και καταφεύγουν στην εύκολη διαδικασία επίκλησης της γενικής βούλησης των Ηπειρωτών.
Ως Ηπειρώτης θα ήμουν ευτυχής αν η Δωδώνη χαρίζονταν με οποιοδήποτε τρόπο στους Ηπειρώτες, η βούληση των Ηπειρωτών από μόνη της, όμως τέτοιο θαύμα είναι αδύνατο να κάνει, ως Οικονομολόγος λοιπόν πιστεύω ότι αν δεν την αγοράσουν Ηπειρώτες θα την αγοράσουν όποιοι μπορούν, εάν η κατέχουσα την πλειοψηφία αποφασίσει να το πράξει, και με τίμημα που εκείνη θα προσδιορίσει, αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα.
Συμφωνούμε όλοι οι Ηπειρώτες ότι το κεφάλαιο αυτό που λέγεται Δωδώνη ορθώθηκε κατά βάση από τους Ηπειρώτες κτηνοτρόφους, αυτό όμως από μόνο του δεν είναι αρκετό να γεννά την υποψία καν ότι η Αγροτική τράπεζα θα λειτουργήσει συναισθηματικά. Το πιο έντιμο θα ήταν οι άνθρωποι που γνωρίζουν την πορεία της Δωδώνης να εξηγήσουν στον Ηπειρώτη με ποιες ενέργειες η Αγροτική κατέκτησε το πλειοψηφικό πακέτο, και να εξηγήσουν στους κτηνοτρόφους ότι η τράπεζα δεν είναι ορφανοτροφείο, αλλά κερδοσκοπικός οργανισμός, κοντολογίς και με απλά λόγια για να παραμείνει η βιομηχανία σε χέρια Ηπειρωτών πρέπει η Αγροτική να εισπράξει Ηπειρώτικα χρήματα.
Δεν χωρεί θέμα αμφισβήτησης για το ποιος ορίζει και προσδιορίζει τα της τύχης σε μια ανώνυμη εταιρεία, κατά συνέπεια η επίκληση της γενικής βούλησης των Ηπειρωτών μόνο σύγχυση μπορεί να προκαλέσει η άλλως θα ήταν ευτύχημα αν παρακινούσε Ηπειρώτες επιχειρηματίες ντόπιους η απόδημους να αγοράσουν την Δωδώνη, σε αυτή την περίπτωση σημασία δεν έχει το τι θέλουμε αλλά το τι μπορούμε, και από ότι φαίνεται μπορούμε να απολαμβάνουμε μόνο τα προϊόντα της για την ώρα τουλάχιστον…
– Με αφορμή την τοποθέτηση του Περιφερειάρχη Ηπείρου ότι το θέμα της Δωδώνης έληξε οριστικά.
– Με την αίσθηση ότι η έννοια του πατριωτισμού σύντομα θα αντικατασταθεί τεχνηέντως στα λεξικά.
– Κείμενο και τίτλος σε πρώτη γραφή, με τις ευχαριστίες, και τις ευχές για καλό καλοκαίρι.
Καλό ταξίδι Δωδώνη μας…
