Γράφει ο Νίκος Βούστρος
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Δ. Ιωαννιτών
Μια από τις φράσεις που ακούγονται συνεχώς κατά τις προεκλογικές περιόδους από διαφόρους υποψηφίους διαφόρων παρατάξεων που διεκδικούν την εκλογή τους στους Ο.Τ.Α., είναι η περιβόητη φράση “θα διοικήσουμε το Δήμο σαν επιχείρηση“. Η φράση αυτή σε μια πρώτη εντύπωση μπορεί να φαίνεται ότι αποτελεί υποτιθέμενο θετικό μήνυμα… Κάνει δε ευθεία επίκληση στην αίσθηση δικαιοσύνης που όλοι μας διαθέτουμε έμφυτη μέσα μας, μπορεί επίσης τεχνηέντως και χωρίς να εκθέτει αυτόν που την υιοθετεί να επιρρίπτει ενδεχομένως και “σκιές” σε όσους άσκησαν διοίκηση στον εν λόγω οργανισμό.
Μήπως όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι;
Ένας Οργανισμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι ένας πολυσύνθετος πολιτικός οργανισμός, ο οποίος έχει πολλές και διάφορες αποστολές, μερικές από τις οποίες είναι οι παρακάτω:
- Διαχείριση παροχής υπηρεσιών προς δημότες (π.χ. η αποκομιδή των απορριμάτων, η διοικητική εξυπηρέτηση, η έκδοση πιστοποιητικών κ.λ.π. )
- Διαχείριση σχέσεων με το κεντρικό κράτος, υπουργεία, οργανισμοί κλπ
- Οικονομική διαχείριση (εισπράξεις και πληρωμές στο εσωτερικό & εξωτερικό του περιβάλλον, λογιστική απεικόνιση, κλπ)
- Κατασκευή έργων με αυτεπιστασία ή ανάθεση (πλατείες, δρόμοι, πεζοδρόμια, αγωγοί, κλπ)
- Συντήρηση υπαρχόντων υποδομών (φρεάτια, δρόμοι, πράσινο)
- Παροχή πολιτιστικού προϊόντος, εκδηλώσεις κλπ
- Υπηρεσίες κοινής ωφέλειας (κυκλοφοριακή αγωγή, συντήρηση μνημείων)
- Διαχείριση κρίσεων & καταστάσεων εκτάκτων αναγκών
Μία επιχείρηση από την άλλη μεριά, έχει μία και μόνη αποστολή:
- Να επιτυγχάνει κέρδος, πράγμα που είναι η μοναδική της αποστολή αλλά και ο σκοπός ύπαρξης της
Όπως είναι απολύτως αυτονόητο, τελείως άλλο τρόπο διοίκησης χρειάζεται ένας οργανισμός που έχει ένα και μόνο σκοπό, την πραγματοποίηση κέρδους, και άλλο ένας οργανισμός ο οποίος έχει πολλαπλές αποστολές, πολλές εκ των οποίων είναι εξ ορισμού ζημιογόνες!
Τι αποδεικνύεται αυτόματα από τα παραπάνω, σε σχέση με την υπόψη φράση η οποία αποτελεί ταυτόχρονα και πολιτική θέση;
Υπάρχουν δύο πιθανές περιπτώσεις:
- Είτε εκείνος που την ασπάζεται δεν έχει καμία σχέση με διοίκηση και ΟΤΑ, αγνοεί ακόμη και τα βασικά της αποστολής και λειτουργίας ενός ΟΤΑ, πράγμα που σημαίνει ότι δεν έχει ιδέα για το πράγμα το οποίο μιλάει και άρα είναι παντελώς ακατάλληλος εφόσον παίρνει τέτοιες θέσεις,
- Είτε γνωρίζει τα θέματα και κοροϊδεύει τους συνομιλητές του, γνωρίζοντας ότι ένας ΟΤΑ δεν μπορεί ποτέ να αποτελέσει κερδοφόρο οργανισμό.
Οπότε; Να αφεθούν τα πράγματα ως έχουν; Η απάντηση είναι ένα μεγάλο ΟΧΙ!
Αν πάσχουν από κάτι οι ΟΤΑ, είναι από έλλειψη οργάνωσης, γραφειοκρατία και αναποτελεσματικότητα (και όχι “ανταγωνιστικότητα” την οποία πολλοί ανοήτως επικαλούνται σε σχέση με τους ΟΤΑ). Εκεί υπάρχει πεδίο δόξης λαμπρόν, για όποιον γνωρίζει τα ζητήματα και οι συμπολίτες του αναθέσουν να τα εφαρμόσει.
Κλασσικό παράδειγμα είναι η εφαρμογή της τεχνολογίας και της ηλεκτρονικής διακυβέρνσης, όπου παρόλο που έχουν γίνει άλματα τα τελευταία δέκα χρόνια, δεν παύει η κατάσταση στη χώρα μας να είναι ακόμα απογοητευτική σε σε σχέση με τον υπόλοιπο προηγμένο κόσμο.
Η υιοθέτηση των τεχνολογιών αυτών φέρνει πραγματικά απτά αποτελέσματα, και στο επίπεδο της εξοικονόμησης κόστους, κυρίαρχο ζήτημα στη σημερινή οικονομική πραγματικότητα, αλλά κυρίως στο επίπεδο της εξυπηρέτησης του πολίτη και της αύξησης της ποιότητας ζωής, με παράλληλο εξίσου σημαντικό όφελος την εξάλειψη των τυχόν πελατειακών σχέσεων και των τυχόν κρουσμάτων διαφθοράς.
Συνοψίζοντας; Θα πρέπει να βεβαίως να ακούμε τα πάντα σε μια προεκλογική περίοδο, αλλά να υιοθετούμε και να υποστηρίζουμε εκείνα που αντέχουν στην κοινή λογική και την επιστημονική τεκμηρίωση!
