«« Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη…
Θα περίμενε κάποιος από μία δημοτική αρχή, που θέλει να εμφανίζεται ως υπεύθυνη, με θέσεις και άποψη, να τοποθετηθεί εξαρχής απέναντι στους εργαζόμενους του προγράμματος Κοινωφελούς Εργασίας και στο πρόβλημα που έχει ανακύψει. Αντ’ αυτού όμως, κι ενώ οι εργαζόμενοι πλησιάζουν τους τρεις μήνες απλήρωτοι, η δημοτική αρχή του κ. Ρογκότη επέλεξε να γνωστοποιήσει τις θέσεις της και να κινητοποιηθεί, μόνο μετά από την ανακοίνωση της «Συμμαχίας Πολιτών».
Θα είχε ενδιαφέρον πραγματικό να μας εξηγήσει η δημοτική αρχή πότε έκανε όλες αυτές τις παρεμβάσεις, που υποστηρίζει πως έγιναν, γιατί εμείς γνωρίζουμε, ότι κινητοποίηση υπήρξε μόλις το πρόβλημα έλαβε διαστάσεις μέσω του τοπικού τύπου και της διαμαρτυρίας των εργαζομένων.
Το προηγούμενο διάστημα η δημοτική αρχή δεν έκανε τίποτε άλλο παρά να χτυπά φιλικά στην πλάτη τους εργαζόμενους, να τους κατανέμει στην καθημερινή εργασία τους και να «νίπτει τας χείρας της», για την πληρωμή τους. Αυτή είναι η υπευθυνότητα και το ενδιαφέρον της;
Με τον τρόπο αυτό, θα μπορούσαμε να δούμε ποιος επέδειξε όψιμο ενδιαφέρον για τους εργαζόμενους. Γιατί σίγουρα, δεν ανήκει στη «Συμμαχία Πολιτών» ο αντιδήμαρχος που διεμήνυσε προ ημερών, σε εργαζόμενους του προγράμματος να μην τολμήσουν να παραστούν σε συνέλευσή τους στο Εργατικό Κέντρο.
Επίσης, για το θέμα αυτό εκπρόσωποι των εργαζομένων είχαν τοποθετηθεί δημοσίως, όμως δεν είδαμε κάποια ιδιαίτερη ευαισθησία της δημοτικής αρχής…
Όσον αφορά τέλος στους εργατοπατέρες και τους μηχανισμούς, ο κ. Ρογκότης και οι συνεργάτες του, προφανώς γνωρίζουν πολύ περισσότερα από εμάς, έχοντας διατελέσει επί πολλά χρόνια, κορυφαία στελέχη τοπικών μηχανισμών εξουσίας, κομματικών παραμάγαζων και φέουδων, που επεδείκνυαν κατά καιρούς το «ενδιαφέρον» τους για τους εργαζόμενους…
Εξ’ ιδίων λοιπόν κρίνουν τα αλλότρια. Μόνο που δε θα πρέπει να ξεχνούν, ότι οι εργαζόμενοι είναι άνθρωποι με τεράστιες ανάγκες και προβλήματα, και δε μπορούν να αποτελούν αντικείμενο τζογαρίσματος της δημοτικής αρχής και του κ. Ρογκότη, για να αποκομίσουν πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη.Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη… »»
