Η εκλογική μάχη του Μαΐου για την Περιφέρεια Ηπείρου γίνεται σε μια εποχή που δεν επιτρέπει σε κανένα μας αυταπάτες και εφησυχασμό. Η πραγματικότητα του 2014 δεν αφήνει τέτοια περιθώρια. Η σημερινή ανακοίνωση του ονόματος του υποψήφιου Αντιπεριφερειάρχη Ιωαννίνων, της πρωτεύουσας της φτωχότερης Περιφέρειας της Ε.Ε., σηματοδοτεί την αφετηρία ενός ακόμη αγώνα για την ανατροπή των βάρβαρων, νεοφιλελεύθερων, μνημονιακών πολιτικών. Πολιτικών που μας οδήγησαν σε μια σκληρή κι επικίνδυνη πραγματικότητα εξαθλίωσης και υποτέλειας, που μας κληροδότησαν ασφυξία για σήμερα και ανασφάλεια για αύριο.
Αυτός μας ο αγώνας, όπως και όλοι οι αγώνες που δίνουμε χρόνια τώρα στην αυτοδιοίκηση, έχει για εφαλτήριο τα προτάγματα, τις αξίες και τις αρχές της ριζοσπαστικής αριστεράς. Γίνεται με μία βασική προτεραιότητα, την προάσπιση των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας όλων των συμπολιτών μας.
Και έχει για εγγύηση αυτό που είναι ταυτόχρονα και το ισχυρότερο όπλο μας, τους ανθρώπους μας.
Τους συμπολίτες μας που στελεχώνουν τα ψηφοδέλτια μας και που με τις φρέσκες ιδέες τους, την κοινωνική τους διαδρομή και αναφορά, την καθημερινή αγωνιστική τους δράση και την διάθεσή τους για δουλειά ορθώνουν το ανάστημά τους απέναντι στους εκφραστές των πολιτικών που μας κυλάνε στην εξαθλίωση και την υποτέλεια.
Τους ανθρώπους μας, που με όραμα, θέληση και γνώση στέκονται απέναντι σ’ αυτούς που το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, του νερού, της ΔΕΗ, πριν του ΟΤΕ, σε λίγο του φυσικού αερίου και όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας, το λένε «αξιοποίηση», την κατάργηση σχολείων «συγχώνευση», την εξαέρωση των συντάξεων «διαρθρωτικές αλλαγές», ενώ τη μείωση των μισθών και τις απολύσεις τις αποκαλούν «ανταγωνιστικότητα».
Έτσι, μεταξύ τους, μεταξύ πολλών και ιδιαίτερα ικανών διαθεσιμοτήτων που μου μεταφέρθηκαν, αυτός που επελέγη ως ο καταλληλότερος να σηκώσει το μεγαλύτερο βάρος και της προεκλογικής μάχης αλλά και της μετεκλογικής δουλειάς, ως Αντιπεριφερειάρχης Ιωαννίνων, είναι ο Βασίλης Τσίκαρης. Η προσωπικότητα, η ενασχόλησή του με τα κοινά, η πολιτική του συγκρότηση και εμπειρία, η συνδικαλιστική του δράση, η προσήνειά του, η επαγγελματική του πορεία, η διαρκής συμμετοχή τους στους κοινωνικούς αγώνες, η κοινωνική του αντανάκλαση και το ειδικό του βάρος είναι αδιαμφισβήτητα εχέγγυα για την υλοποίηση της πολιτικής μας, τις ποιοτικές διευρύνσεις της παράταξής μας και για την υπεράσπιση των αρχών και των στόχων μας.
Ο υποψήφιος Αντιπεριφερειάρχης Βασίλης Τσίκαρης μαζί με τους υποψήφιους Περιφερειακούς Συμβούλους, που θα παρουσιαστούν σε ειδική εκδήλωση, θα μεταφέρουν σε όλο το Νομό Ιωαννίνων τις αρχές, τη φιλοσοφία, την πρόταση και το πρόγραμμα της παράταξής μας.
Μιας παράταξης, που με την σημερινή ανακοίνωση και του Βασίλη Τσίκαρη κλείνει τον πρώτο κύκλο, αυτόν των Αντιπεριφερειαρχών. Και ταυτόχρονα πετυχαίνει τον πρώτο της στόχο. Το να σηματοδοτήσει, μέσω αυτών, στην ηπειρώτικη κοινωνία την εικόνα της, την εικόνα μιας μεγάλης, ισχυρής, ανοιχτής, αγωνιστικής,
αξιόπιστης, δυναμικής, κοινωνικά διεισδυτικής αυτοδιοικητικής παράταξης.
Μιας παράταξης των αγώνων, των αρχών, της αλληλεγγύης, των κινημάτων, της διεύρυνσης, της συλλογικότητας και όχι των αυθεντιών, που θα εμπνεύσει και θα κερδίσει την εμπιστοσύνη και την στήριξη και άλλων ηπειρωτών συμπολιτών μας. Κι αυτό θα συμβεί όχι απλά επειδή υπάρχει, αλλά επειδή κοιτάζει, αφουγκράζεται, ανοίγει, συμπορεύεται και συμπαραστέκεται στην τοπική κοινωνία με τον προγραμματικό της λόγο, την καθημερινή της δράση και τα πρόσωπά της, επειδή πείθει ότι είναι η αξιόπιστη λύση για να
κάνουμε τον τόπο μας «ΗΠΕΙΡΟ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ».
Όλγα Γεροβασίλη
Υποψήφια Περιφερειάρχης Ηπείρου
Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Άρτας
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Γεννήθηκε στη Μεγάλη Κερασιά Καλαμπάκας το 1958. Τελείωσε το Γυμνάσιο στη Καλαμπάκα και σπούδασε
Χημικός Μηχανικός στο Ιάσιο της Ρουμανίας (1977-1982).
Το Φλεβάρη του 1985 ήρθε στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων ως υπότροφος όπου εκπόνησε τη Διδακτορική του Διατριβή στο Τμήμα Χημείας (1985-1988). Το 1989 εκλέχθηκε ως Λέκτορας στο Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Στη διάρκεια της ακαδημαϊκής του σταδιοδρομίας μετεκπαιδεύτηκε επανειλημμένα στη Γαλλία. Το 2006 εκλέχτηκε στη βαθμίδα του Καθηγητή στην οποία υπηρετεί μέχρι σήμερα. Από το 2010 μέχρι σήμερα είναι Πρόεδρος του Τμήματος Χημείας και μέλος της Συγκλήτου.
Εντάχθηκε στο κίνημα από τα μαθητικά του χρόνια (1973) μέσα από τις γραμμές της ΜΟΔΝΕ. Το 1977 εντάχθηκε στην ΚΝΕ και το 1978 στο ΚΚΕ στο οποίο δραστηριοποιήθηκε σε διάφορες στελεχικές θέσεις της οργάνωσης της Ηπείρου. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και μέλος της πρώτης Γραμματείας του Ενιαίου ΣΥΝ στα Γιάννενα. Το 1992 με τη διάσπαση βρέθηκε εκτός ΚΚΕ. Συνέχισε τη δράση του ως μέλος της Γραμματείας του ΣΥΝ αλλά η τότε κατάσταση (1994) τον οδήγησαν στην επιλογή της μη κομματικής ένταξης. Από τότε μέχρι σήμερα δεν εντάχθηκε ξανά σε κάποιο κόμμα. Αρκετά αργότερα και μέχρι το 2012, αν και διατηρούσε σοβαρές επιφυλάξεις και διαφωνίες, στήριξε πολιτικά και συνδικαλιστικά το ΚΚΕ.
Έθεσε υποψηφιότητα με το ΚΚΕ στις εθνικές εκλογές το 2007 στο νομό Τρικάλων και σε Νομαρχιακές εκλογές στο νομό Ιωαννίνων.
Δραστηριοποιήθηκε συνδικαλιστικά στο χώρο του ΔΕΠ και έχει διατελέσει επανειλημμένα μέλος του ΔΣ του Συλλόγου ΔΕΠ. Υπηρέτησε επίσης το Σύλλογο ΔΕΠ από τις θέσεις του Πρόεδρου και του Γραμματέα, θέση την οποία κατέχει και σήμερα. Ήταν μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της ΠΟΣΔΕΠ την περίοδο της μεγάλης μάχης για το άρθρο 16.
Είναι παντρεμένος με την Αγγελική Σπανού και έχει μία κόρη και ένα γιο.
