Αυτή δεν είναι απλώς ακόμη μια απεργία. Δεν είναι 24ωρη ντουφεκιά στον αέρα. Δεν είναι συντεχνιακή πίεση για τα αιτήματα ενός επιμέρους κλάδου. Αυτή είναι επιτέλους η στιγμή που συναντιούνται στον δρόμο οι εργαζόμενοι που πάνω από τρεις μήνες υπερασπίζονται τη δικιά μας ΕΡΤ με τους εκπαιδευτικούς που θα υπερασπιστούν τα σχολεία μέχρι τέλους, με τους κτηνοτρόφους που δεν θα αποδεχτούν ποτέ την ιδιωτικοποίηση της Δωδώνης, με τους γιατρούς και τους νοσηλευτές που κάνουν τη δουλειά τους χωρίς φάρμακα και γάζες, με τους διοικητικούς στα Πανεπιστήμια που απολύονται, με τα μέλη ΔΕΠ και τους φοιτητές που αγωνίζονται για μην καταρρεύσει το Δημόσιο Πανεπιστήμιο, με όλους τους εργαζόμενους στον ευρύτερο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, με τους νέους που πείσμωσαν και δεν έφυγαν από τη χώρα, με τους ανέργους που δεν γονάτισαν στον Σαμαρά για να τους βολέψει σε κάνα μουσείο ή στη νέα ΥΕΝΕΔ με πεντάμηνες και δίμηνες της ντροπής και της πείνας. Αυτή είναι μια στιγμή που σηκώνει κεφάλι ο λαός μας, είναι μια πραγματική γιορτή της δημοκρατίας, της ισότητας, της ελευθερίας, της πραγματικής Ελλάδας που αγωνίζεται να πετάξει από πάνω της ολόκληρο το σάπιο κατεστημένο και να βαδίσει στο μέλλον.
Αν η κυβέρνηση πιστεύει ότι εμείς είμαστε οι υποκινητές, αυτό μας τιμά. Όμως η αλήθεια είναι ότι κανένα κόμμα ποτέ δεν είχε και ποτέ δεν θα έχει τη δύναμη να υποκινήσει την κοινωνία. Είναι αντιθέτως η κοινωνία αυτή που υποκινεί εμάς, είναι η κοινωνία αυτή που φτιάχνει την Ιστορία της κι εμείς δεν είμαστε παρά το πιο αιχμηρό εργαλείο που βρήκε.
Χαιρετίζουμε τη δυναμική απεργία των εκπαιδευτικών που ξεκίνησε με πάνω από 90% συμμετοχή. Στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων σε όλους τους κλάδους μέχρι την τελική ανατροπή. Πρώτοι θα μπούμε στον αγώνα και τελευταίοι θα φύγουμε. Καλούμε σε παλλαϊκή συμμετοχή στο συλλαλητήριο της Τετάρτης από το εργατικό κέντρο στις 11:00 πμ.
