Τα μαύρα σύννεφα του Δ.Ν.Τ. πλήττουν όπως διαφαίνεται από την πρόθεση της διοίκησης της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδας να ιδιωτικοποιήσει την πιο σημαντική και επώνυμη βιομηχανία της περιοχής τη γαλακτοβιομηχανία Δωδώνη. Είναι η ώρα του ξεπουλήματος που θα αφήσει βαθειά τα σημάδια στην Ηπειρωτική Συνεταιριστική Κοινότητα, και θα προκαλέσει αναταραχή στην τοπική κοινωνία. Η ΑΤΕ Bank δεν έχει το know how – ομολογεί μόλις σήμερα! – όπως και για την ΣΕΚΑ, την ΕΛΒΙΖ και την Ελλ. Βιομ. Ζάχαρης (παρουσία της Τρόϊκα) για την λειτουργία αυτών των εταιριών και είναι καλύτερα για τις ίδιες «να περάσουν στα χέρια ιδιωτών». Είναι τουλάχιστον προσβλητικό για την διαδρομή μιας γαλακτοβιομηχανίας που έχει μεσουρανήσει προσφέροντας προϊόντα με ονομασία προέλευσης σε κάθε γωνιά του πλανήτη ως διακεκριμένη εξαγωγική εταιρία να βρίσκεται στα όρια της διάλυσης και έρμαιο των “μνηστήρων εξαγοράς” που καιροφυλαχτούν. Η δυναμική αντίσταση της Δωδώνης στις προσπάθειες του καρτέλ και όσων αλωνίζουν ανεξέλεγκτα στην αγορά με υπερκέρδη σε βάρος των καταναλωτών απέδειξε στην πολυετή διαδρομή της ότι είναι δυνατόν να εξυπηρετούνται και η πρωτογενής παραγωγική δραστηριότητα και τα ευρύτερα τοπικά οικονομικά κοινωνικά συμφέροντα, χωρίς βεβαίως να αρνούμαστε ότι χωρούσαν και βελτιώσεις. Η μακρά και κερδοφόρα ιστορία της επιβάλλει πρωτοβουλίες να διαφυλαχθεί και να κατοχυρωθεί ακόμη περισσότερο ο δημόσιος χαρακτήρας της και να συνεχίσει να διαδραματίζει καθοριστικό αναπτυξιακό και παραγωγικό κεφάλαιο για τον Ηπειρωτικό χώρο.Ως διαχρονικό πρόβλημα της εταιρίας ωστόσο πάντα ήταν οι διορισμένοι κομματικοί managers και οι παραγοντισμοί από διάφορες συνεταιριστικές ενώσεις η αλλαγή πλεύσης και στρατηγικής των εκάστοτε διοικούντων που δεν απέφεραν καινοτόμες επιλογές και πιο ανταγωνιστικά προϊόντα την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία. Με αποτέλεσμα να μην συντελούν σε μια περαιτέρω οικονομική εξυγίανση (βλ. μη συμφέρουσα αγορά της ΕΛΒΙΖ).