Συνήλθε προχθές στη Φιλιππιάδα η Πανηπειρωτική Γενική Συνέλευση της παράταξης «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο», αποτίμησε το αποτέλεσμα των πρόσφατων περιφερειακών εκλογών και αποφάσισε για το πλαίσιο και τις αρχές λειτουργίας της παράταξης στη συνέχεια.
Η γενική μας εκτίμηση δεν μπορεί παρά να επισημάνει την μεγάλη αποχή και τα άκυρα και λευκά ψηφοδέλτια, που φανερώνουν την αποδοκιμασία μεγάλου μέρους των πολιτών προς το πολιτικό σύστημα. Αυτή την αποδοκιμασία όμως δεν καταφέρνουν να την καρπωθούν οι δυνάμεις της Αριστεράς. Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι, παρά τη μείωση σε απόλυτο αριθμό ψήφων, ο δικομματισμός καταγράφει στην Περιφέρεια της Ηπείρου ένα από τα μεγαλύτερα πανελλαδικά του ποσοστά. Ακόμη και αν συνυπολογίσουμε ότι η παράταξη του κ. Καχριμάνη απορροφά το ποσοστό του ΛΑΟΣ, το συμπέρασμα παραμένει το ίδιο και είναι η συγκριτική αντοχή του δικομματισμού στην Ήπειρο.
Σε ό,τι μας αφορά, θεωρούμε ότι, αν και υπάρχουν διαφορές μεταξύ των νομών, το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα είναι κατώτερο από τις προσδοκίες μας. Εκτιμούμε ότι οι βασικές αιτίες είναι δύο : αφενός μεν οι εξελίξεις των τελευταίων 15 μηνών στον ΣΥΡΙΖΑ κεντρικά, που έχουν απογοητεύσει πολλούς αριστερούς πολίτες, αφετέρου δε η μεγάλη καθυστέρηση στην συγκρότηση του ΑΥ.ΡΙ.Ο., που έχει επίσης πολιτικά αίτια και συνδέεται και με τα προβλήματα των δημοτικών εκλογών κυρίως στα Γιάννενα και την Πρέβεζα. Πέραν αυτών υπάρχει ασφαλώς και το αντικειμενικό γεγονός της ξεχωριστής καταγραφής των δυνάμεων της Δημοκρατικής Αριστεράς, που μέχρι τώρα αθροιζόταν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Υπό αυτές τις συνθήκες εκτιμούμε ότι κάναμε μια ικανοποιητική προεκλογική εκστρατεία, δώσαμε με ευκρίνεια το πολιτικό μας στίγμα για μια διαφορετική πορεία της Ηπείρου και καταφέραμε να συσπειρώσουμε μεγάλο μέρος των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ. Η παρουσία μας στο Περιφερειακό Συμβούλιο μας δημιουργεί μεγάλες ευθύνες, στις οποίες θα προσπαθήσουμε να ανταποκριθούμε με επάρκεια και αυτό συζητήσαμε προχθές στη Συνέλευση της Φιλιππιάδας.
Αποφασίσαμε κατ’ αρχήν ότι, ανεξάρτητα από τις όποιες εξελίξεις κεντρικά στον ΣΥΡΙΖΑ, εμείς θα συνεχίσουμε όλοι μαζί στο «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο» και θα στείλουμε το μήνυμα της ενωτικής παρουσίας και δυναμικής, όπως και κατά την προεκλογική περίοδο. Συζητήσαμε και αποφασίσαμε επίσης για το πλαίσιο και τις αρχές λειτουργίας της παράταξης, η οποία θέλουμε να λειτουργήσει δημοκρατικά και αποκεντρωμένα. Δεν εκλέξαμε προχθές την Γραμματεία της παράταξης, διότι αυτό θα γίνει στις νομαρχιακές συνελεύσεις, που θα ακολουθήσουν στους 4 νομούς της Ηπείρου, προκειμένου να εξασφαλίσουμε τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή και δημοκρατία.
Δεν φταίνε μόνο οι βροχές για τις καταστροφές
Η εικόνα των σοβαρών καταστροφών, που παρουσιάζει όλη η Ήπειρος και κυρίως ο νομός Ιωαννίνων μετά από τις έντονες βροχοπτώσεις των τελευταίων ημερών θέτει το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα της περιοχής μπροστά στις διαχρονικές ευθύνες του. Είναι ασφαλώς αντικειμενικό το γεγονός ότι το φετινό φθινόπωρο ήταν το πιο βροχερό από το 1915, που υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία. Είναι επίσης αντικειμενικό το γεγονός ότι η γεωλογική δομή της οροσειράς της Πίνδου και η αστάθεια του φλύσχη δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την εμφάνιση κατολισθήσεων και καθιζήσεων.
Από εκεί και πέρα όμως η έκταση των καταστροφών οφείλεται κυρίως στις παραλείψεις, την ανευθυνότητα και τις κοντόφθαλμες λογικές. Υποστηρίζουμε βεβαίως το αίτημα να κηρυχθεί ο νομός σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, εφόσον τεκμηριώνεται από τις αρμόδιες Υπηρεσίες, επιμένουμε όμως στα μακρόπνοα προληπτικά σχέδια, που είναι πάντα φθηνότερα από την αποκατάσταση των καταστροφών
Σε ό,τι αφορά τις κατολισθήσεις, επισημαίνουμε ότι σε άλλες περιοχές του κόσμου αλλά και της Ελλάδας έχουν αντιμετωπιστεί πολύ πιο αποτελεσματικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Νομός Ευρυτανίας, ο οποίος παλαιότερα αποτελούσε πραγματικό πονοκέφαλο για τις Υπηρεσίες, με τους μισούς σχεδόν από τους οικισμούς του να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα κατολισθήσεων. Κι όμως τα μέτρα που εφαρμόστηκαν τη δεκαετία του 1980 ύστερα από εκτεταμένες γεωλογικές μελέτες είχαν ως αποτέλεσμα οι κατολισθήσεις να είναι συνήθως επιφανειακού χαρακτήρα και να περιοριστούν δραστικά οι καταστροφές. Πιστεύουμε ότι το ίδιο επιβάλλεται να γίνει στην Ήπειρο, να σταματήσουν οι ανεύθυνες διευθετήσεις ρεμάτων χωρίς γεωλογικές μελέτες, να υπάρξει αναλυτική γεωλογική αποτύπωση με εντοπισμό των επικίνδυνων θέσεων και να ληφθούν προληπτικά μέτρα (αποστράγγιση, φυτοκάλυψη, κατασκευή τοιχίων από συρματοκιβώτια κλπ.) σε μεγάλη έκταση.
Τα πλημμυρικά φαινόμενα στο Λεκανοπέδιο των Ιωαννίνων είναι άλλη μία θλιβερή ιστορία. Αποδεικνύεται ότι η κερδοσκοπική λογική, το μπάζωμα και το χτίσιμο πάνω σε φυσικούς αποδέκτες ομβρίων υδάτων, ο περιορισμός της έκτασης της Παμβώτιδας κατά 2.000 στρέμματα, η κατασκευή των αναχωμάτων και η αποκοπή της λίμνης από τον ζωτικό της χώρο, όπου εκτονωνόταν οι πλημμυρικές παροχές, δεν είναι φαινόμενα χωρίς συνέπειες. Είναι εμφανές ότι η απουσία διεξόδου για τις πλεονασματικές ποσότητες του νερού είχε ως άμεσο αποτέλεσμα τον κορεσμό της Λαγκάτσας και τις πλημμύρες στο Λεκανοπέδιο.
Δεν έχει όμως σημασία μόνο να αναλύσουμε τις ευθύνες του παρελθόντος αλλά και να προλάβουμε τις νέες παραλείψεις. Να προλάβουμε ας πούμε την προσπάθεια να αναθεωρηθεί η οριοθέτηση της λίμνης και να περιοριστεί η έκτασή της υπέρ ιδιωτικών συμφερόντων, που έχουν ως απώτερο στόχο την υπεραξία από την οικοπεδοποίηση των παραλίμνιων εκτάσεων. Επισημαίνουμε τις σοβαρές ευθύνες του σημερινού Νομάρχη Ιωαννίνων και αυριανού αιρετού Περιφερειάρχη Ηπείρου, που έσπευσε προεκλογικά να στηρίξει την αναθεώρηση της οριοθέτησης υπέρ των ιδιοκτησιών και σε βάρος της λίμνης. Καλούμε τον κ. Καχριμάνη να αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στο δημόσιο συμφέρον, να σταματήσει να χαϊδεύει αυτιά ψηφοφόρων αλλά και να μεριμνήσει για ορισμένες άμεσες ενέργειες, όπως λ.χ. για τη νομική αντιμετώπιση της προσφυγής ιδιωτών κατά της οριοθέτησης στην περιοχή του Λασπότοπου, που εκδικάζεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας λίγες μέρες μετά από την ανάληψη των καθηκόντων του.
Δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε ότι η κερδοσκοπία και η περιφρόνηση των φυσικών ισορροπιών προκαλούν τελικά πολύ μεγάλο κοινωνικό και οικονομικό κόστος. Οι πολίτες πρέπει να υπερασπίσουν το περιβάλλον και τα δημόσια αγαθά.
