Γράφει ο paratiritis
facebook.com/paratiritisa & twitter.com/paratiritisgr
Ακούμε από όλους να μιλάνε διαρκώς για την περιβόητη ανάπτυξη. Την έχουν όλοι (κυρίως οι πολιτικοί) ανάγει σε ένα είδος ιερού δισκοπότηρου, για το οποίο όλοι πρέπει να κάνουμε τα πάντα, για να συμβεί… Αφήνουν να εννοηθεί λίγο πολύ ότι «θα φάμε όλοι με χρυσά κουτάλια» αν και όποτε επισυμβεί η περιβόητη ανάπτυξη…
Και όμως! Δεν υπάρχει μεγαλύτερο πολιτικό / κοινωνικό ψεύδος από αυτό!
Και εξηγούμαι αμέσως: Τι είναι η «ανάπτυξη»; Σύμφωνα με τους ορισμούς των εγχειριδίων, η αύξηση των παραγόμενων αγαθών και υπηρεσιών σε μια οικονομία, ονομάζεται «ανάπτυξη της οικονομίας». Το αντίστροφο (η μείωση των παραγομένων αγαθών) ονομάζεται ύφεση – αλλά αυτό φαντάζομαι το γνωρίζετε πλέον όλοι καλά, τουλάχιστον από το 2009 και μετά.
Άρα λοιπόν, είναι πολύ απλό: Αρκεί να παραχθούν περισσότερα προϊόντα & υπηρεσίες, και αμέσως η οικονομία μεγεθύνεται, οπότε η ζητούμενη ανάπτυξη είναι γεγονός, οπότε και όλα γίνονται καλύτερα για όλους… Σωστά; ΛΑΘΟΣ! Πρόκειται αγαπητοί μου αναγνώστες για ένα παιδαριώδες «άλμα λογικής», εξίσου ανόητο με το “ο αστυνομικός είναι όργανο” και “το βιολί είναι όργανο” άρα, “ο αστυνομικός είναι βιολί”!!!
Όσο ευσταθεί λογικά και πραγματικά η παραπάνω σχέση, άλλο τόσο ευσταθεί και η δογματική (έως ανόητη) άποψη των πολιτικών μας ότι αν πετύχουμε ανάπτυξη, …σωθήκαμε ομαδικώς! Είναι τόσο ξεκάθαρα δογματική και απολύτως ανόητη η άποψη αυτή, που σε βάζει πραγματικά σε σκέψεις για το αν αυτοί που την υιοθετούν διαθέτουν στοιχειώδη ορθή λογική ή αν απλά προσπαθούν να κοροϊδέψουν τους ακροατές τους, ή στην καλύτερη για εκείνους περίπτωση, δεν έχουν την παραμικρή ιδέα γιατί συζητούν!
Δεν σωθήκαμε καθόλου αγαπητοί φίλοι. Γιατί, πολύ απλά, η «ανάπτυξη» είναι ένα …στατιστικό μέγεθος. Ακόμα και αν ποτέ συμβεί [πράγμα εντελώς απίθανο στην Ελλάδα του σήμερα*], δεν αποτελεί εγγύηση ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ των ανθρώπων και της κοινωνίας.
Δεν εξασφαλίζει κανείς ότι : α) Θα συμβεί για όλους και β) θα διαχυθεί στην κοινωνία, ως ένα μέρισμα κοινωνικού κέρδους, ένα ελάχιστο αντάλλαγμα των τραγικών & αιματηρών θυσιών που όλοι μας έχουμε υποστεί τα προηγούμενα χρόνια – μερικοί δε με ολέθρια ανεπανόρθωτο τρόπο, χωρίς φυσικά να μας ζητηθεί η γνώμη και η άποψη, ως συνήθως!
Αν η ανάπτυξη συμβεί, μπορεί για κάποιους ελάχιστους ολιγάρχες, (οι οποίοι άλλωστε πάντοτε υπήρξαν βολεμένοι και δικτυωμένοι), ναι, να σημάνει ένα καλύτερο αύριο, ένα καλύτερο μέλλον. Όχι όμως για τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, οι οποίοι μόνο χειροτέρευση της θέσης τους μπορούν να περιμένουν…
Ο λόγος;; Εξαιρετικά απλός: Όταν η κοινωνική & πολιτική ελίτ που διοικεί φροντίζει κυρίως να μη ζημιωθούν οι τράπεζες, καταλαβαίνετε εύκολα το που θα πάει το “κέρδος” της ανάπτυξης. Ποιοι και πως και με ποιες μεθοδεύσεις θα το καρπωθούν, βάζοντας ακόμα πιο πολύ στο περιθώριο τα εκατομμύρια των απελπισμένων Ελλήνων της μεσαίας τάξης του σήμερα, οι οποίοι οδηγούνται με την ταχύτητα του φωτός στη βίαιη φτωχοποίηση. Ξέρετε, αυτούς που τους κόβουν το ηλεκτρικό ή που δεν τους έχουν αφήσει χρήματα μέσω της υπερφορολόγησης να αγοράσουν (ακριβό) πετρέλαιο για να ικανοποιήσουν τη βασική ανθρώπινη ανάγκη: Την ασφάλεια της κατοικίας!
Για μένα λοιπόν, το ζήτημα δεν τίθεται ως ανάπτυξη ή ύφεση, αλλά ως ΕΥΗΜΕΡΙΑ ή ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ!!!
Αυτό είναι που πρέπει να καταλάβει ο καθένας μας και να πάψουμε να τρέφουμε φρούδες ελπίδες… Να πάψουμε να νομίζουμε ότι αν η …ΕΛ.ΣΤΑΤ. [άλλη …πονεμένη ιστορία αυτή!] καταγράψει αύξηση της οικονομίας θα κερδίσουμε… Δεν πρόκειται να κερδίσουμε τίποτα!
Θα κερδίσουμε μόνο αν ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ! Αν απαιτήσουμε με σθένος και αποφαστικότητα ΕΝΑ ΚΑΛΥΕΤΡΟ ΑΥΡΙΟ για εμάς και τα παιδιά μας! Αυτό πρέπει να ζητάμε, με κάθε πρόσφορο μέσο και σε κάθε ευκαιρία, νυχθημερόν και να “απολύουμε” ανεπιστρεπτί όποιον πολικό δεν μας το εξασφαλίζει!
Και για την ιστορία, να καταγράψω επίσης ότι ούτως η άλλως η συζήτηση αυτή (περί ανάπτυξης) είναι εντελώς θεωρητική. Γιατί; Διότι για τα πολλά επόμενα χρόνια, ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΥΦΕΣΗ ΜΕ ΑΥΞΑΝΟΜΕΝΟ ΜΑΛΙΣΤΑ ΡΥΘΜΟ!
Ο λόγος; Τόσο απλός που απορείς πως δεν τον βλέπουν: Δεν υπάρχει κανείς στην εγχώρια αγορά που να μπορεί να αγοράσει περισσότερα από όσα αγόραζε – το αντίθετο. Αν μιλάμε για τις εξαγωγές, είναι αστείο να πιστεύει κανείς ότι α) χώρα που βρίσκεται σε «σκληρό νόμισμα» όπως το ΕΥΡΩ, και β) χώρα που υπερφορολογεί ασύλληπτα τις επιχειρήσεις, μπορεί ποτέ να είναι ανταγωνιστική στο διεθνές οικονομικό περιβάλλον… Το άλλο με τον τοτό το ξέρετε; Ε, όσο σοβαρά είναι τα ανέκδοτα με τον τοτό, τόσο πιθανό είναι να γίνει σοβαρή εξαγωγική δύναμη η χώρα μας!
Για αυτό λοιπόν, σταματήστε να πιστεύετε τα βλακώδη παραμύθια που σας σερβίρουν διότι ούτως ή άλλως δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα και ΑΠΑΙΤΗΣΤΕ ΕΥΗΜΕΡΙΑ & ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ!
Είναι ο μόνος τρόπος να παραδώσετε κάτι καλύτερο στα παιδιά σας, από αυτά που παραλάβατε από τους προγόνους σας!
Υ/Γ : Για να μη μιλήσουμε για χώρες (π.χ. Γουατεμάλα, Νότια Αμερική) που έχουν δεκαετίες τώρα οικονομική ανάπτυξη του 4-5% και δείκτη φτώχειας πληθυσμού στο 75-80% !!! – Πως το εξηγούν αυτό οι …απολογητές της «ανάπτυξης»;;; Να σας πω εγώ πως εξηγείται; Η χώρα εφαρμόζει από το 1981 τις πολιτικές του …ΔΝΤ!