Τοποθέτηση του περιφερειακού Συμβούλου Κώστα Αρβανίτη για τη ΔΩΔΩΝΗ:
«« Είναι η τρίτη ή τέταρτη φορά σήμερα που το Περιφερειακό Συμβούλιο, πάντοτε με πρόταση των παρατάξεων της αντιπολίτευσης συζητάει ένα τόσο σημαντικό ζήτημα – ίσως ένα από τα σημαντικότερα που σχετίζονται με την Ηπειρώτικη οικονομία και ίσως ένα από τα πλέον εμβληματικά.
Δυστυχώς οι μέχρι σήμερα εξελίξεις μας οδηγούν σε απογοήτευση. Γιατί σε πολύ μικρό χρόνο άρχισαν να φαίνονται οι πρώτες επιπτώσεις μιας πολύ συγκεκριμένης πολιτικής επιλογής, την οποία αρχικά φάνηκε ότι σύσσωμο το Περιφερειακό Συμβούλιο με το σύνολο των παρατάξεών του απευχόταν, αλλά σε πείσμα όλων ημών η απόφαση υλοποιήθηκε. Και επειδή η καλή μέρα θα φαινόταν από το πρωί, προκύπτει ότι οι προοπτικές είναι δυσοίωνες. Ήδη οι νέοι ιδιοκτήτες με τη νέα διοίκηση παρότι πιθανά δεσμεύονται από κάποιες αρχικές δικλείδες για τους κτηνοτρόφους της περιοχής και δεν προέβησαν – ακόμη – σε μειώσεις τιμών στον παραγωγό, οι επιπτώσεις όμως των πρώτων κινήσεών τους είναι ήδη φανερές. Οι καθυστερήσεις στις πληρωμές που άρχισαν με το καλημέρα και η μη απόδοση προκαταβολών, έχουν δημιουργήσει στους παραγωγούς πολύ σοβαρές ανησυχίες αφού μετακυλύεται το πρόβλημα στην αδυναμία των ίδιων να προμηθευτούν πρώτες ύλες για τη δική τους δραστηριότητα.
Ιδιαίτερα προβληματισμένοι είναι ήδη πολλοί από αυτούς, και κυρίως νέοι άνθρωποι, που έχουν ήδη αρχίσει να σκέφτονται τον περιορισμό των ζώων τους για να περιορίσουν τις όποιες διαφαινόμενες απώλειες.
Η διαφαινόμενη αυτή προοπτική προδικάζει μια πολύ σημαντική υποχώρηση σε έναν από τους πυλώνες της παραγωγικής διαδικασίας της Ηπείρου. Μάλιστα σε ένα κλάδο που δε φαίνεται να έχει πληγεί πολύ από την κρίση, αφού διατηρεί μια πολύ σημαντική εξωστρέφεια και βρίσκεται στην καρδιά του αγροδιατροφικού τομέα και θα μπορούσε να αποτελεί το ελπιδοφόρο αντιστάθμισμα της άμυνας της Ηπειρώτικης οικονομίας στη συνεχιζόμενη κρίση.
Επειδή είμαστε στην αρχή της διαφαινόμενης αναπτυξιακής υποχώρησης είναι αρχικά χρήσιμο να προβούμε σε μια πρώτη αποτίμηση των στοιχείων που οδήγησαν στην αρνητική εξέλιξη και στη συνέχεια να δούμε τι θα μπορούσαμε ως Περιφέρεια να κάνουμε.
Αυτός που φαίνεται να έχει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για την ως τώρα εξέλιξη του θέματος είναι ο Περιφερειάρχης. Για δυο πολύ συγκεκριμένους λόγους : πρώτον επειδή ο ίδιος είχε θέσει το ζήτημα πολύ ψηλά στην ατζέντα στην προεκλογική του εκστρατεία – τόσο ώστε είχε πείσει το μεγαλύτερο μέρος των παραγωγών ότι στο πρόσωπό του μπορούν οι κτηνοτρόφοι της περιοχής να βρουν ένα αγωνιστή των συμφερόντων τους, υπονοώντας μάλιστα ότι θα μπορούσαν οι ίδιοι οι κτηνοτρόφοι – χωρίς την ενδιάμεση παρουσία των ενώσεων, τις οποίες με δριμύτητα σε κάθε ευκαιρία στιγμάτιζε να γίνουν οι ίδιοι ιδιοκτήτες της ΔΩΔΩΝΗΣ.
Δεύτερον γιατί δεν έδωσε κανένα συγκεκριμένο αγώνα ενάντια στην διαφαινόμενη διαδικασία απέναντι στις επιλογές της κυβέρνησης, αντίθετα με τη στάση του υπονόμευσε τις όποιες προσπάθειες των ενώσεων να κρατήσουν την πλειοψηφία της εταιρίας. Βέβαια, ως υπέρμαχος της ελεύθερης οικονομίας και της ιδιωτικοποίησης των πάντων που ο ίδιος και το κόμμα του πρεσβεύει, δεν άργησε να σταθεί στο πλευρό των νέων ιδιοκτητών λειτουργώντας περίπου ως επικοινωνιακός τους σύμβουλος.
Στον αντίποδα ο τότε κυβερνητικός βουλευτής, που ο Περιφερειάρχης είχε στοχοποιήσει όσο το ΠΑΣΟΚ ήταν στην κυβέρνηση, ακόμη και από του βήματος του προέδρου της βουλής αξίωνε τη ΔΩΔΩΝΗ με την Ακρόπολη της Ηπείρου. Και οπωσδήποτε η παράταξή μας ήταν η μόνη που σε κάθε φάση της διαδικασίας είχε χρήσιμες προτάσεις για τα επόμενα βήματα, προτάσεις που σε καμιά περίπτωση δε στηρίχτηκαν από τη διοίκηση της Περιφέρειας. Η μεταβίβαση των μετοχών της ΑΤΕ στις Ενώσεις που ήταν η μόνη εφικτή λύση στο διαφαινόμενο πλαίσιο εκποίησής της από την Αγροτική Τράπεζα βρήκε τον Περιφερειάρχη μέσω των δηλώσεών του να την ακυρώνει προβάλλοντας την επίθεσή του κατά των Ενώσεων. Και βέβαια στο ίδιο πλαίσιο δεν υπήρξε καμία ουσιαστική αντίδραση από την Περιφέρεια όταν απορρίφθηκε η συμμετοχή στο διαγωνισμό των ενώσεων με στρατηγικό εταίρο την εταιρία ΒΙΚΟΣ.
Όμως κοιτάζοντας μόνο πίσω δεν μπορούμε να είμαστε χρήσιμοι. Οφείλουμε επομένως να δούμε με ποιες κινήσεις η Περιφέρεια μπορεί να αναπτύξει πρωτοβουλίες και να ασκήσει την αποτελεσματική παρέμβασή της στη νέα διοίκηση της εταιρίας για να προασπιστούν τα δικαιώματα των κτηνοτρόφων.
Στην κατεύθυνση αυτή προτείνουμε:
1. Επειδή δυστυχώς το ποτάμι δε γυρίζει πίσω και δεν υπάρχει εύκολος τρόπος να επιστρέψει η επιχείρηση στους παραγωγούς, να ζητήσουμε να επιλυθούν άμεσα τα ζητήματα στις πληρωμές των κτηνοτρόφων με βάση την έως πριν πάγια πρακτική της επιχείρησης, για να μπορούν και οι ίδιοι να ανταποκριθούν στις δικές τους υποχρεώσεις γιατί σε αυτούς στηρίζεται η βάση της παραγωγής για τα Ηπειρώτικα προϊόντα της εταιρίας.
2. Να γίνει ξεκάθαρο στην εταιρία και να υπάρξει από πλευράς των υπηρεσιών της περιφέρειας αυστηρότατος έλεγχος ώστε να μην υπάρξει νόθευση της πρώτης ύλης με άλλο εισαγόμενο προϊόν που θα αποτελούσε θεμέλια βόμβα στην εμπορική αξία των τελικών προϊόντων που διατίθενται στην κατανάλωση και στο όνομα που κατέκτησαν στην αγορά.
3. Να συνεργαστούμε ως Περιφέρεια στη βάση της αξιοποίησης των χρηματοδοτήσεων από το ΠΕΠ της τρέχουσας και της νέας περιόδου, για να προωθήσουμε με πολύ συγκεκριμένα κριτήρια ένα «σύμφωνο συνεργασίας ποιότητας» με τη ΔΩΔΩΝΗ και τις άλλες γαλακτοκομικές επιχειρήσεις της Ηπείρου ώστε να διασφαλίσουμε τα ελάχιστα χαρακτηριστικά του τελικού προϊόντος με κύρια προϋπόθεση την 100% χρησιμοποίηση Ηπειρώτικου γάλακτος προκειμένου να στηριχθούν από την Περιφέρεια και ταυτόχρονα να στηριχθεί και ο Ηπειρώτης παραγωγός. Παράλληλα να υποστηρίξουμε τη συνεργασία μικρότερων τυροκομικών επιχειρήσεων που έχουν δημιουργήσει και την εμπιστοσύνη των αγορών αλλά και έχουν αποδείξει τη σταθερή προσήλωσή τους στην αξία του ντόπιου παραγωγού, ώστε οι επιχειρήσεις αυτές να δημιουργήσουν με καταλύτη την Περιφέρεια την απαιτούμενη οικονομία κλίμακας για τη διάθεση των προϊόντων τους και την ανάδειξη της διατροφικής τους αξίας.
4. Να σταθούμε με τις υπηρεσίες μας δίπλα στους παραγωγούς με επιστημονική και τεχνική υποστήριξη για να βοηθήσουμε τα συλλογικά τους όργανα να βρουν τις πλέον κατάλληλες λύσεις στα προβλήματα του κλάδου, που τους απασχολούν.
Μια μάχη χάθηκε και οφείλουμε στην κοινωνία που μας εξέλεξε να δώσουμε ολοκληρωμένη εικόνα για τα λάθη και τις παραλείψεις που έγιναν αλλά πολύ περισσότερο οφείλουμε να δώσουμε τις επόμενες μάχες για να η χάσουμε και τον πόλεμο..
Κώστας Αρβανίτης, Περιφερειακός Σύμβουλος
“ΗΠΕΙΡΟΣ ΤΟΠΟΣ ΝΑ ΖΕΙΣ” »»
Τοποθέτηση της Περιφερειακής Συμβούλου Θεσπρωτίας κας Αθηνάς Ιωάννου:
«« Σε συνέχεια της τοποθέτησης του εισηγητή της παράταξης «Ήπειρος τόπος να ζεις» Κώστα Αρβανίτη,θα ήθελα να πω εν συντομία κάποια πράγματα.
Στις 10 Σεπτέμβρη 2012 σε έκτακτο Περιφερειακό Συμβούλιο στο οποίο είχε ζητήσει η παράταξη μας να έρθει το θέμα της ΔΩΔΩΝΗΣ, πέραν των άλλων είχαμε αναφερθεί και ζητούσαμε από το Π.Σ. να δώσει τον βηματισμό για τη στάση όλων των φορέων της περιοχής, για την αποφυγή δυσάρεστων εξελίξεων στο θέμα της ΔΩΔΩΝΗΣ Α.Ε.
Δυστυχώς δεν στηρίχθηκε η πρόταση αυτή. Ο καθένας τράβηξε το μοναχικό του δρόμο με αποτέλεσμα οι κτηνοτρόφοι και οι φορείς τους να μείνουν μόνοι τους.
Αν είχαμε ομοφωνία όπως είχε συμβεί παλαιότερα δεν θα τολμούσαν να ξεπουλήσουν τη ΔΩΔΩΝΗ.
– Είχα πει τότε μέσα στα άλλα ότι η ΔΩΔΩΝΗ είναι οργανικό κομμάτι της ζωής μας και η ζωή μας δεν πωλείται.
– Είχα πει ότι η ΔΩΔΩΝΗ είναι εθνική υπόθεση και ότι δεν πρέπει να χάσει το συνεταιριστικό της χαρακτήρα και τον κοινωνικό της ρόλο.
– Είχα πει ότι η ΔΩΔΩΝΗ δεν μπορεί να αποτελέσει κερδοσκοπικό παιχνίδι με Funds του εξωτερικού που σήμερα αγοράζουν και αύριο πουλάνε.
Δυστυχώς η ΔΩΔΩΝΗ που για 50 χρόνια συνδεόταν με τον τόπο μας, με την κοινωνία μας, με τους παραγωγούς μας, κινδυνεύει να χαθεί με μοναδικό σκοπό το κέρδος. Τα νέα αφεντικά διέγραψαν τις αξίες που έκαναν τη ΔΩΔΩΝΗ αυτή που είναι σήμερα με την πρώτη τους κιόλας απόφαση.
Το καθεστώς της αρχικής τιμής και έπειτα εκκαθάρισης στο τέλος της χρονιάς για τους παραγωγούς ανάλογα με τα οικονομικά αποτελέσματα της εταιρίας, δεν υπάρχει πια.
Στη συνέχεια έχουμε καθυστερήσεις στις πληρωμές του γάλακτος με διάφορες δικαιολογίες από τους διοικούντες που δεν πείθουν κανέναν. Αργότερα θα καταργήσουνε και τις προκαταβολές και δεν ξέρουμε τι θα απογίνει με τις τιμές.
Θα δούμε εταιρίες στο εξωτερικό με το όνομα ΔΩΔΩΝΗ γιατί αυτό βασικά τους ενδιαφέρει. Και πάει λέγοντας.
Από την άλλη μένουν αναπάντητα ερωτήματα:
– Γιατί και πως πουλήθηκαν οι μετοχές της κρατικής ΑΤΕ στη ΔΩΔΩΝΗ;
– Με ποιο επιχειρηματικό σχέδιο ανάπτυξης της ΔΩΔΩΝΗΣ όπως έλεγαν; Γνωρίζει κάποιος γι’ αυτό να μας ενημερώσει;
– Με ποιες αρχές διαφάνειας πραγματοποιήθηκε η όλη διαδικασία πώλησης;
– Γιατί καταστρατηγήθηκαν νόμοι και καταστατικά που διασφάλιζαν τον ρόλο και τον χαρακτήρα της ΔΩΔΩΝΗΣ;
Αυτό που μένει στην τοπική κοινωνία είναι οι μεγαλοστομίες οι οποίες ακούστηκαν κατά καιρούς από τους εκάστοτε κυβερνητικούς και οι οποίοι τις αθέτησαν στην συνέχεια. Μας διαβεβαίωναν «ότι ο χαρακτήρας και ο ρόλος της ΔΩΔΩΝΗΣ δεν πρόκειται να αλλάξει».
Δυστυχώς ούτε μια τουφεκιά δεν έριξαν για την τιμή των όπλων την ώρα που χρειάστηκε.
Αυτό που ακούμε και τώρα εδώ είναι υποσχέσεις για παρεμβάσεις στις τράπεζες για χρηματοδότηση της βιομηχανίας.
– Που είναι τα πολλά λεφτά των επενδυτών που θα έφερναν στον τόπο μας; Όχι μόνο για την ανάπτυξη της ΔΩΔΩΝΗΣ αλλά και της Ηπείρου γενικότερα.
– Ποιος περίμενε να βλέπει για μέρες στην πύλη της ΔΩΔΩΝΗΣ ΜΑΤ;
– Ποιος τολμάει να πει ότι η ΔΩΔΩΝΗ είναι πιλότος για όλη την Ελλάδα όπως λέγαμε και νοιώθαμε περήφανοι;
– Ποοος μπορεί να ξαναπεί ότι η ΔΩΔΩΝΗ πρέπει να μείνει ηπειρώτικη βιομηχανία με συνεταιριστικό χαρακτήρα;
Πράγματα που πιστεύουμε αλλά… Όλοι μας στο έργο θεατές.
Απλά προσπαθούμε να ρίξουμε τις ευθύνες ο ένας στον άλλον. Κρίμα.
Τελειώνοντας λέω ότι φοβάμαι και εύχομαι να διαψευστώ, ότι είναι ζήτημα χρόνου η απαξίωση της ΔΩΔΩΝΗΣ.
Η ΔΩΔΩΝΗ έπεσε θύμα μικροπολιτικής εκμετάλλευσης, ξεπουλήθηκε για να λέει η κυβέρνηση ότι φέρνει επενδυτές και κερδίζει λεφτά για το κράτος. Πέρα από τα πενιχρά για το μέγεθος της βιομηχανίας έσοδα για το κράτος, το αποτέλεσμα είναι να έχει δημιουργηθεί μονοπωλιακή σχεδόν κατάσταση στην αγορά γάλακτος και αυτή να την ελέγχει ένας ιδιώτης, με άγνωστη ακόμα την προέλευση των κεφαλαίων που χρησιμοποιήθηκαν για να την εξαγοράσουν.
Βάλαμε δηλαδή ένα λύκο να φυλάει τα πρόβατα.
Έχουμε χρέος σαν θεσμικοί φορείς, σαν κοινωνία να αντισταθούμε για να προλάβουμε τα χειρότερα. Ας συνέλθουμε πριν να είναι αργά.
Ευχαριστώ »»
