Γράφει ο Γιώργος Ζάρρας, Αρχειονόμος
Επήλθε τελικά η τάξη και η ασφάλεια σ’ αυτή τη χώρα!!! Ούτε διαδηλώσεις, ούτε απεργίες, ούτε αγανακτισμένοι, ούτε επεισόδια… τι έγινε; Ομαλοποιήθηκε η κατάσταση; Το πήραμε απόφαση ότι θα ζήσουμε φτωχοί; Ή το καζάνι που σιγοβράζει τα δύο τελευταία χρόνια έχει ακόμα λίγα περιθώρια μέχρι να σκάσει; Θα δείξει!
Η κυβέρνηση Παπαδήμου πάντως, αυτό το μόρφωμα, για να μη βάλω «εκτρ…» μπροστά στη λέξη, δεν είναι τίποτε άλλο από μια νέα μορφή ντόπιων συνεργατών των ξένων δανειστών μας! Τα τελευταία δύο χρόνια έχουν γραφτεί χιλιάδες σελίδες με προτάσεις από έγκριτους επιστήμονες για το ελληνικό πρόβλημα. Καμία δεν εισακούστηκε. Γιατί; Γιατί το ελληνικό και πλέον ευρωπαϊκό οικονομικό πρόβλημα δεν είναι οικονομικό αλλά πολιτικό! Πολιτική βούληση χρειάζεται και όχι μπακαλίστικα οικονομικά τερτίπια.
Η πολιτική βούληση όμως σημαίνει ότι οι Γερμανοί πρέπει να αλλάξουν προσανατολισμό και να στραφούν προς το ευρωπαϊκό όραμα με ισότιμη συμμετοχή των κρατών και όχι κάτω από την επικυριαρχία τους. Και βέβαια, ότι σ’ αυτή τη κρίση πρέπει να «βάλουν πλάτη» και αυτοί που έχουν, αυτοί δηλαδή που τη δημιούργησαν.
Όσον αφορά στα δικά μας, μάταια περιμέναμε να ακούσουμε ένα μεγάλο ΟΧΙ! Έστω ένα μικρό. Κανένας! Αντίθετα τα δύο μεγάλα κόμματα μαζί με το συγκάτοικο της πολυκατοικίας δουλοπρεπώς υποτάχθηκαν στις επιταγές των ξένων, κάτω από το βάρος της απειλής της 6ης δόσης και τις ενδεχόμενης χρεοκοπίας και τώρα επιδίδονται σε ένα αγώνα διαφύλαξης των ποσοστών τους εν όψει των εκλογών. Οι οποίες φαίνεται να αργούν! Κάνοντας μερικούς παραλληλισμούς με τη πολύπαθη δεκαετία του ’40 βρίσκω πολλές ομοιότητες με το σήμερα!
Τι θα γινόταν για παράδειγμα αν ο Μεταξάς έλεγε ΝΑΙ; Είπε ΟΧΙ ο λατρεμένος των συγκατοίκων της πολυκατοικίας, εκφράζοντας τη λαϊκή τότε βούληση αλλά οδήγησε τη χώρα σε πόλεμο, σε κατοχή, σε εκτελέσεις, σε καταστροφή. Αν έλεγε ναι θα είχαμε αποφύγει τίποτα από αυτά; Δε νομίζω! Αν έλεγε το ναι στον Ιταλικό στρατό με τη δικαιολογία ότι το έκανε για να γλιτώσει ο ελληνικός λαός όλα τα δεινά που υπέστη θα ήταν ήρωας ή δωσίλογος αγαπητοί κύριοι συγκάτοικοι;
Το δωσιλογικό κράτος της κατοχής πήρε άφεση αμαρτιών ευαγγελιζόμενο τη σωτηρία της χώρας, την ελευθερία και τη διαφύλαξη της περιουσίας των πολιτών από την κομμουνιστική απειλή! Σήμερα ευαγγελίζεται το ίδιο, απλά ο εχθρός είναι οι αγορές! Παρόλο που είναι υπό τας διαταγάς των όπως και οι άλλοι τότε στην κατοχή.
Θα πάρουν και οι σημερινοί άφεση αμαρτιών μετά την ολοκληρωτική διάλυση της χώρας; Από μας εξαρτάται. Αν και, μεταξύ μας, μου φαίνεται πολύ πιθανό! Μέσα σ’ όλο αυτό το χαλασμό υπάρχει κάτι που με χαροποιεί. Το γεγονός ότι παρόλα τα μέτρα επί μέτρων που λαμβάνονται κάθε δύο μήνες εδώ και δύο χρόνια κανένας στόχος δεν επιτυγχάνεται! Έχουμε φρικάρει τους ξένους!!! Δεν μπόρεσαν να εφαρμόσουν ούτε τον αντικαπνιστικό νόμο!!! Περικοπές, μειώσεις, φόροι, χαράτσια και τίποτα δεν αποδίδει! Έχει δίκιο ο καημένος ο Ιρλανδός να παραπονιέται «εμείς στην Ιρλανδία τα εφαρμόσαμε όλα, αλλά τίποτα»!
Το καλύτερο απ’ όλα είναι ότι για μια φορά ακόμα σταθήκαμε εμπόδιο στα σχέδια του Ράιχ! Όπως τότε έτσι και τώρα, αν θεωρήσουμε ότι η ενδεχόμενη κατάρρευση της Ελλάδας θα συμπαρασύρει όλη την Ευρωζώνη, θα έχουμε σταθεί εμπόδιο στα σχέδια πλήρους οικονομικής κυριαρχίας των Γερμανών στην Ευρώπη!!! Δεν είναι αστείο; Τα τελευταία 70 χρόνια οι Γερμανοί έχουν δοκιμάσει τα πάντα και βρίσκουν την Ελλαδίτσα μπροστά. Μάλλον τον ελληνικό λαό πιο σωστά. Γιατί τις κυβερνήσεις τις ελέγχουν ολοκληρωτικά όπως στην κατοχή.
Η μάχη της Κρήτης και ο Γοργοπόταμος έχουν αποκτήσει βαρύτητα με το μεσοπρόθεσμο και τη δανειακή σύμβαση! Μ’ αρέσει το σενάριο. Αυτό που δε μ’ αρέσει είναι ότι τα σχέδια των Γερμανών για την Ελλάδα βρίσκουν εμπόδια στους φοροφυγάδες, τους βολεμένους και το κεφάλαιο!
Μια που είπα κεφάλαιο, τι γίνεται εκεί στην αριστερά; Υπάρχουν προτάσεις για ενοποίηση και κοινό μέτωπο; Ευχής έργον! Αλλά μέχρι να αποπασοκοποιηθούν τα κόμματα του πρώην Συνασπισμού και να αποσταλινοποιηθεί το ΚΚΕ θα περιμένουμε πολύ! Το διαίρει και βασίλευε βρήκε την πλήρη εφαρμογή του στην ελληνική αριστερά. Οι ιδεολογικές «αποχρώσεις» και οι δογματισμοί άφησαν το λαό ανυπεράσπιστο μπροστά στη νέα κατοχική λαίλαπα! Η περιχαράκωση της αριστεράς άφησε το πεδίο ελεύθερο στις αγορές και τους συνεργάτες τους. Άρα οι ευθύνες είναι παντού. Η ελπίδα είναι στην εντατική και όλοι προσπαθούν να της τραβήξουν τα καλώδια. Δεν τους «τραβάμε» εμείς χαστούκι καλύτερα;
